ΦΟΛΕΣ ...

ΦΟΛΕΣ … .



Στο Βερολίνο, οι δυνάμεις του αιμοσταγούς δυτικού ολοκληρωτισμού και ιμπεριαλισμού πανηγυρίζουν τη νίκη επί του «ειδεχθούς» σοσιαλισμού.

Ο ημέτερος σοσιαλιστής ( πρωθυπουργός τι γυρεύει στην φιέστα αυτή δίπλα στους νικητές του πολιτικού πολέμου, να πανηγυρίζει μεταξύ των καπιταλιστών και των νέο-φιλελευθέρων ; «Ακου πατέρα …» της επικηδείου ρήσεως.

Αλήθεια το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως κόμμα ποια πολιτική θέση έχει για το ζήτημα ;

Δεν θα περίμενα βεβαίως να ταυτίζεται με τις επιλογές του δήθεν «υπαρκτού σοσιαλισμού», αλλά ενθυμούμαι ότι ο ιδρυτής και πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ακόμα και κατά την εσχατολογική ομιλία του, το 1990, στην Μαδρίτη, όπου ύψωσε την λευκή σημαία του αγώνα του, απέπνευσε και εξέφρασε για την κατάρρευση του «σοσιαλιστικού» κόσμου, την λογική «δυστυχώς ηττηθήκαμε …».

Το «δυστυχώς ηττηθήκαμε», από την συμμετοχή στους πανηγυρισμούς και θριάμβους των νικητών απέχει παρασάγγας, παρεκτός και εάν παίζουμε τον ρόλο του «λαφύρου» ή του «λαφυραγωγού».

Εν ολίγοις, κανένα λόγο δεν είχε ο κ. Παπανδρέου να βρίσκεται εις τας εορτάς και τους θριάμβους του πολιτικού μίσους. Η παρουσία του σημαίνει πολλά.

Όπως πολλά σημαίνει η αποχή της Ελλάδας από την ψηφοφορία στον Ο.Η.Ε. κατά των πρακτικών που ακολουθεί το Ισραήλ κατά του Παλαιστινιακού λαού.

Η αποχή δεν είναι θέση (ιδίως επί ενός θέματος που αφορά την γειτονιά μας, την Ανατολική Μεσόγειο) και όσα και να εξαρτά η ελληνική κυβέρνηση από το Ισραήλ και τα ισραηλινά ή «σιωνιστικά» κατ’ άλλους λόμπυ, η έμμεση πλην σαφής απόρριψη του ψηφίσματος από την Ελλάδα θα βλάψει σε βάθος χρόνου τις σχέσεις των λαών στην περιοχή. Είναι σαφές ότι η Ελλάδα είναι μία χώρα που οφείλει να δείχνει ενδιαφέρον και να λαμβάνει σαφείς θέσεις για τα ζητήματα της περιοχής. Οφειλε λοιπόν η ελληνική αντιπροσωπεία να μετάσχει ενεργά στην διαμόρφωση του ψηφίσματος σε κάθε φάση του και όχι βεβαίως να απέχει. Η αποχή αποτελεί ομολογία τουλάχιστον αδιαφορίας ή ανικανότητας. Οφείλει συνεπώς να ερωτηθεί και να επερωτηθεί η ηγεσία της κυβέρνησης και του ΥΠ.ΕΞ. για την στάση της αυτή και να δώσει εξηγήσεις στην Βουλή και στον λαό.



Στα ημέτερα τώρα … . Ολοκληρώνεται η κατάληψη του κράτους από τους ατομιστές σημιτογιάπηδες, αυτή την ομάδα Ελλήνων που ανήκουν στα «φυτά» του εκπαιδευτικού συστήματος του καπιταλισμού, που έχω περιγράψει σε προηγούμενα κείμενά μου.

Πρόκειται για μία σειρά ανθρώπων, χωρίς καμία ουσιαστική πολιτική σκέψη, που περικλείουν το «είναι» τους ανάμεσα στο «εγώ» και τον οικονομικό ατομισμό. Μια ολιγοπληθής (ευτυχώς για την ελληνική κοινωνία) ομάδα ανθρώπων, προϊόντων του συστήματος, που προσκολλούνται χαλαρά σε ιδεολογίες για να υπάρξουν έναντι των άλλων «προσκολλούμενων», ανθρώπων που δηλώνουν ΠΑ.ΣΟ.Κ. ή «αριστεροί» χωρίς να έχουν καμία αντίστοιχη πολιτική ιδεολογία, με μοναδικό σκοπό να ενταχθούν (όταν έλθει η ώρα) στους μηχανισμούς εξουσίας για να εξυπηρετήσουν προσωποπαγείς κατά την βάση τους σκοπούς. Ανθρωποι χωρίς πολιτικό και ανθρώπινο περιεχόμενο, χωρίς σθένος … πραγματικές μετριότητες κατά την κοινωνική θεώρηση της παρουσίας τους, που συνέδεσαν την κοινωνική τους παρουσία και ανέλιξη με υποτελείς πανεπιστημιακών τίτλους σπουδών. Ανθρωποι βουβοί (dumb) και ασήμαντοι στην πραγματικότητα με βέβαιη την τελική αποτυχία, ακόμα και στα διαχειριστικά τους καθήκοντα. Δεν είναι αυτό που χρειάζεται η χώρα και η κοινωνία μας και πρέπει σύντομα να τελειώνουμε με αυτές τις νοοτροπίες. Η «αριστοκρατία» και ο «νεποτισμός» σε ένα σύμπλεγμα που προσβάλλει και πάλι την ελληνική κοινωνία και δεν την εκφράζει στο ελάχιστο, ούτε μπορεί να την υπηρετήσει.

Εξω φρενών είμαι με την αποχή της Ελλάδας κατα την εν λόγω ψηφοφορία.

Εξω φρενών και με τις γιορτούλες της πτώσης του τοίχους (και καλά....)

Σωστά θυμάσαι Δημήτρη τα γραφόμενα του πατρός.....

Τέτοια ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΑ σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα απο τον Παπανδρεου το νεώτερο, ΔΕΝ το περίμενα!!!!!!

Τουλάχιστον άς διαγράψει απο το λεξιλόγιό του την λέξη σοσιαλιστής για να μήν κατηγορηθεί και ΩΣ ΨΕΥΤΗΣ.

Γιατί για κατα κεί πάει το πράγμα......

Α) Το τείχος του Βερολίνου, όπως συμβαίνει πολύ συχνά, έχει αποκτήσει πλέον ένα διεθνή συμβολισμό, που υπερβαίνει τα γεωγραφικά, χρονολογικά και συνακόλουθα πολιτικά δεδομένα της εποχής κατά την οποία κτίσθηκε ή γκρεμίσθηκε.
Η πτώση του τείχους για τους σημερινούς πολίτες όλου του σύγχρονου κόσμου συμβολίζει την ήττα της εξουσιαστικής βαρβαρότητας, την αποκατάσταση του δικαιώματος για ανεμπόδιστη επικοινωνία των ανθρώπων για ελεύθερη διακίνηση των ιδεών.
Πίσω από το κτίσιμο κάθε τείχους υπάρχει πάντα κάποιο φασιστικό, κάποιο ρατσιστικό, κάποιο ανελεύθερο καθεστώς. Υπάρχει πάντα μια βάρβαρη, καταπιεστική εξουσιαστική ομάδα, που καταδυναστεύει κάποιους λαούς, κάποιες αδύναμες κοινωνικές ομάδες.
Το γκρέμισμα κάθε τείχους αποτελεί αντικειμενικά νίκη για τις προοδευτικές λαϊκές δυνάμεις και ήττα ιδεολογική και πολιτική για τους κάθε λογής βιαστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Μ’ αυτήν την έννοια οι σοσιαλιστές δεν μπορεί ποτέ να στήνουν τείχη ούτε να συμπορεύονται μ’ αυτούς, που τα υιοθετούν. Αντίθετα έχουν κάθε λόγο να συμμετέχουν στην παγκόσμια εμπέδωση της ιδέας ότι δεν υπάρχει τόπος για τείχη σ’ αυτόν τον πλανήτη.
Για να διακηρύττουν αυτό που με εύστοχο τρόπο διετύπωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κος Παπούλιας: «Η ιστορία είναι γεμάτη από ισχυρά τείχη που έπεσαν και από αδύναμους ανθρώπους που στάθηκαν όρθιοι».
Ιδιαίτερα η ελληνική και η Κυπριακή κυβέρνηση έχει κάθε λόγο να παρευρίσκεται σε τέτοια fora και να χρησιμοποιεί αυτές τις ευκαιρίες για να επισημαίνει στη διεθνή κοινότητα ότι τέτοιο τείχος εξακολουθεί να υπάρχει ακόμα εντός της ευρωπαϊκής ένωσης, στην Κύπρο (αλλά και εκτός, στην Παλαιστίνη…). Αυτό ακριβώς έκανε ο Έλληνας Πρωθυπουργός, ο οποίος δεν παρέλειψε να υπενθυμίσει στους ομολόγους του την αναγκαιότητα να πέσει και «το τείχος» της Λευκωσίας.

Β) Καθόσον αφορά την ψηφοφορία στον ΟΗΕ σχετικά με την αναφορά Goldstone υπάρχουν κάποια στοιχεία, που έχουν ενδιαφέρον:
Η εν λόγω αναφορά συντάχθηκε μετά από έλεγχο των συμβάντων κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων, που έλαβαν χώρα στη Γάζα τον περασμένο Δεκέμβριο. Η αναφορά κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν περιστατικά, που θα μπορούσαν να στοιχειοθετήσουν την διάπραξη εγκλημάτων πολέμου από την πλευρά των Ισραηλινών, αλλά και της Χαμάς.
Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών με την απόφασή της υιοθέτησε τα συμπεράσματα της αναφοράς Goldstone, έδωσε στο Ισραήλ και τους Παλαιστινίους τρίμηνη προθεσμία για να διενεργήσουν ανεξάρτητες και αξιόπιστες έρευνες για την διαλεύκανση των κατ’ ιδίαν περιπτώσεων και την εξατομίκευση ευθυνών και αποφάσισε την προώθηση της υπόθεσης στο Συμβούλιο Ασφαλείας.
Είναι αληθές ότι το Ισραήλ επεδίωξε την απόρριψη της έκθεσης την οποία αντιθέτως υποστήριξε η Παλαιστινιακή αρχή.
Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήταν 114 κράτη υπέρ, 18 κράτη κατά και 44 κράτη απείχαν ενώ 16 απουσίαζαν.
Σύμφωνα με το άρθρο 18 του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ οι αποφάσεις λαμβάνονται με πλειοψηφία των δύο τρίτων των μελών που είναι παρόντα και συμμετέχουν στην ψηφοφορία. Υπό αυτή την έννοια τα απέχοντα μέλη δεν επηρεάζουν το όποιο αποτέλεσμα και κατά περίπτωση η στάση τους μπορεί να εκτιμηθεί ότι διευκολύνει τη λήψη απόφασης άλλοτε ευχάριστης και άλλοτε δυσάρεστης για την μία ή την άλλη πλευρά. Στην προκειμένη περίπτωση κρίνοντας εκ του αποτελέσματος η αποχή φαίνεται ότι ευνόησε μάλλον την Παλαιστινιακή πλευρά, αφού το Ισραήλ δεν κατάφερε να εξασφαλίσει αρνητικές ψήφους περισσότερες από το ένα τρίτο των κρατών, που συμμετείχαν στην ψηφοφορία. (Χρειαζόταν τουλάχιστον 39 ψήφους).
Ο ίδιος ο εκπρόσωπος της Παλαιστινιακής αρχής στα Ηνωμένα Έθνη μετά το τέλος της ψηφοφορίας εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για τα κράτη που ψήφισαν υπέρ, αλλά δεν παρέλειψε να εκτιμήσει ως θετική προς το περιεχόμενο της αναφοράς τη στάση των κρατών που απείχαν της ψηφοφορίας.
Ιδιαίτερο εξ’ άλλου ενδιαφέρον έχει ότι στα 18 κράτη που καταψήφισαν την αναφορά ήταν εκτός από τις ΗΠΑ και η Γερμανία, η Ιταλία, η Πολωνία, η Τσεχία, η Ουκρανία, η Ουγγαρία αλλά και τα γειτονικά μας Σκόπια.
Ενώ αντίθετα η Αλβανία ήταν στις 119 χώρες που υπερψήφισαν, όπως και η Κύπρος, η Κίνα, η Πορτογαλία, η Βοσνία, η Σερβία, η Σλοβενία, η Ελβετία, η Τουρκία.
Τέλος στις χώρες που απείχαν της ψηφοφορίας εκτός της Ελλάδας ήταν και η Μεγάλη Βρετανία, η Αυστρία, το Βέλγιο, η Βουλγαρία, η Δανία, η Εσθονία, η Φινλανδία, η Γαλλία, η Γεωργία, η Ιαπωνία, η Λετονία, η Λιθουανία, το Λουξεμβούργο, το Μονακό, το Μαυροβούνιο, η Νορβηγία, η Μολδαβία, η Ρουμανία, η Ρωσία, η Ισπανία, η Σουηδία. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πλειοψηφία των Ευρωπαϊκών κρατών απείχε της ψηφοφορίας, πράγμα που αν μη τι άλλο υποδηλώνει την ύπαρξη κάποιων συγκεκριμένων συσχετισμών και συσπειρώσεων. Οπωσδήποτε οποιαδήποτε επεξήγηση της στάσης όλων αυτών των Ευρωπαϊκών κρατών, αλλά και της επιλογής της Ελληνικής κυβέρνησης θα ήταν και ενδιαφέρουσα και χρήσιμη, διότι ευλόγως η κοινή λογική απαιτεί από τα σοβαρά και υπεύθυνα κράτη να έχουν αποκρυσταλλωμένη άποψη και σταθερή και αταλάντευτη στάση για θέματα υπεράσπισης του διεθνούς δικαίου και της προστασίας της ανθρώπινης ζωής και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Γ) Τέλος για την αθρόα αξιοποίηση πανεπιστημιακών σε πληθώρα κρίσιμων θέσεων της δημόσιας διοίκησης διατηρώ και εγώ ισχυρές επιφυλάξεις.
Η διδακτορική ιδιότητα δεν συνιστά τεκμήριο πολιτικής οξυδέρκειας και το πρόσφατο παρελθόν έχει αρκετές αλγεινές εμπειρίες από παρόμοιες περιπτώσεις.
Πολύ φοβούμαι ότι πράγματι θα υπάρξουν στο άμεσο μέλλον αρκετές καταστάσεις, που θα διαψεύσουν τις προσδοκίες του κου Πρωθυπουργού για τις επιλογές του.
Ας ελπίσουμε ότι αυτές οι καταστάσεις δεν θα είναι τόσο σημαντικές ώστε να διαψεύσουν τις προσδοκίες των πολιτών για την Κυβέρνηση.

Οπωσδήποτε το τείχος του Βερολίνου ήταν ένα ακραίο φαινόμενο συνόρου, αλλά και ένα σύμβολο.
Τι ήταν στην πραγματικότητα το τείχος ; Ηταν σύνορο μεταξύ του ανατολικού και του δυτικού τομέα του Βερολίνου. Εάν δεν υπήρχε το τείχος έπρεπε να υπάρχουν οδοφράγματα, συρματοπλέγματα και σκοπιές στρατιωτών σε κάθε δρόμο !!!. Κατά συνέπεια το τείχος εξυπηρετούσε μία ανάγκη διαχωρισμού των κρατών (και δεν έγινε παρά χρόνια μετά την διαίρεση ...).
Μην ξεχνάμε ότι ο διαχωρισμός του Βερολίνου, το οποίο έπρεπε να ανήκει εξ ολοκλήρου στην πρώην Ανατολική Γερμανία έγινε κατόπιν επίμονης απαίτησης των δυτικών, ενώ στην πραγματικότητα ήταν αδικαιολόγητος και προσβλητικός. Υπό την αυτή λογική οι Ανατολικοί θα έπρεπε να απαιτήσουν τομέα στο Μόναχο, τη Νυρεμβέργη, τη Στουγγάρδη και την Φρανφούρτη ... κ.ο.κ. .
Η δυτική προπαγάνδα εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο το τείχος ... την δημιουργία του οποίου αυτή προκάλεσε με αποτέλεσμα να το κάνει σύμβολο δήθεν ανελευθερίας και καταπίεσης των Ανατολικογερμανών από τους κομμουνιστές κλπ. ... .
Αυτό ήταν επίσης ένα ακραίο στοιχείο προπαγάνδας και πλύσης εγκεφάλου των πολιτών του δυτικού κόσμου, αφού επρόκειτο για σύνορο.
Το καθεστώς απαγόρευσης της μετακίνησης από τις Ανατολικές χώρες είναι κάτι άλλο.
Μην ξεχνάμε ότι το τείχος το έριξε το ίδιο το καθεστώς που το κατασκεύασε ... , όταν νικήθηκε στον σκληρό ψυχρό πολιτικό πόλεμο.
Το τείχος του Βερολίνου, όπως έγραψα, αφορούσε τους Γερμανούς ... .
Οι γιορτές του μίσους, κάθε χρόνο και τα φετινά εικοσάχρονα υπενθυμίζουν τα γεγονότα, αλλά και την πολιτική πορεία του πλανήτη στον 20ο αιώνα ... . Από τους δυτικούς συγκρατώ το αιματοκύλισμα και την αφαίμαξη του πλανήτη ... . Οι βάνδαλοι λοιπόν πανηγυρίζουν΄... για την πτώση του τείχους και θα τους πρότεινα να κάνουν μία μόνιμη επιτροπή να γυρνάει τον πλανήτη και να πανυγηρίζει για τα τείχη μεταξύ παραγκουπόλεων και επαύλεων, για τα τείχη της φτώχειας της εκμετάλλευσης και του θανάτου. Ας περάσει και μία βόλτα από το Ισραήλ ... για το γνωστό σύγχρονο τείχος.
Βεβαίως η ανάλυση των θετικών αποτελεσμάτων της αποχής από την ψηφοφορία του Ο.Η.Ε., δεν πείθει κανένα. Ουσιαστικά αποτελεί σιωπηρή απόρριψη του ψηφίσματος και αθώωση των εγκληματιών ... και ερωτώ συσχετίζοντας, αλλά χωρίς να συμψηφίζω : πόσοι σκοτώθηκαν στην προσπάθεια να περάσουν το τείχος και πόσοι από τις ισραηλινές βόμβες ... . Επιλεκτική ευαισθησία ή απόλυτη γαϊδουριά ;
Την ίδια ώρα που καταγγέλλονται οι διαχωρισμοί στο Βερολίνο, αποσιωπούνται οι δολοφονίες πολιτών Γ' κατηγορίας στο Ισραήλ.
Ποιά σύγκριση μπορεί να υπάρξει; Στην ανατολική Γερμανία οι πολίτες δεν πέθαιναν, ζούσαν μια χαρά ..., αλλά χωρίς ελευθερία λόγου και μετακίνησης εκτός δυτικών συνόρων ... . Στο Ισραήλ που απείχαμε ;
Νοιώθω ντροπή για την κυβέρνηση μου και τις επιλογές της και ως πολίτης ζητώ εξηγήσεις και απολογίες.