ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Τόπος διαλόγου για τις αγωνίες και την έκφραση της κοινωνίας
 
ΦόρουμΦόρουμ  Πόρταλ*Πόρταλ*  ΕικονοθήκηΕικονοθήκη  ΑναζήτησηΑναζήτηση  Latest imagesLatest images  ΕγγραφήΕγγραφή  ΣύνδεσηΣύνδεση  
Παρόμοια θέματα
1-1-4 ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
Αναζήτηση
 
 

Αποτελέσματα Αναζήτησης
 
Rechercher Σύνθετη Αναζήτηση
ΜΕΤΡΗΤΗΣ HITS

Study English
ΜΕΤΡΗΤΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΝ
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ - ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ

Πηγή: Λογισμικό "Σήμερα"

WOWZIO

 

 Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

Πήγαινε κάτω 
3 απαντήσεις
ΣυγγραφέαςΜήνυμα
DimKaramitsas

DimKaramitsas



Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ   Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ EmptyΤετ Οκτ 21, 2009 2:19 pm

Ο καπιταλισμός έχει κατηγορηθεί ως το σύστημα που "εκμεταλλεύεται" την φύση δι' ίδιον όφελος.

Η θεώρηση αυτή είναι κατά την γνώμη μου λάθος.

Και ο απλός άνθρωπος "εκμεταλλεύεται" την φύση δι' ίδιον όφελος.

Στην πραγματικότητα, ο άνθρωπος είναι κομμάτι της φύσης, είναι μέρος της και δεν μπορεί αυτό να αποτελεί στοιχείο οποιασδήποτε έννοιας «εκμετάλλευσης». Ο άνθρωπος ζει μέσα στην φύση, όπως κάθε ζωικό είδος. Εκτός εάν κάποιοι θεωρούν εκμετάλλευση το γεγονός ότι αναπνέουμε οξυγόνο, τρεφόμαστε με φυτά και κρέας, αφοδεύουμε κλπ... δηλ. κάνουμε ό,τι κάνουν όλα τα άλλα θηλαστικά και είδη ζωής εν γένει στην φύση. Είναι δεδομένο ότι οι πιο πάνω λειτουργίες αποτελούν εξυπηρέτηση της φύσης, αφού πλαστήκαμε ώστε να έχουμε αυτές τις βιοτικές ανάγκες.

Ο καπιταλισμός κάνει στην πραγματικότητα κάτι άλλο: εκμεταλλεύεται τις ανθρώπινες ανάγκες παράγοντας "αξίες" και "υπεραξίες" και βλέπει τα αγαθά υπό την θεώρηση αυτή και μόνο. Στην τύφλωση αυτή της «αξιακής» θεώρησης των πάντων, καταπατά ή αδιαφορεί για τα δεδομένα της φύσης και δεν εννοεί τις αυθύπαρκτες φυσικές αξίες, διότι αυτές δεν υπάρχουν για αυτόν.

Για τον καπιταλισμό είμαστε εργατοώρες, αποδοτικότητα, κόστος εργασίας, κέρδος, καταναλωτές, αξίες, πελάτες και χίλια δύο άλλα που ακούτε από τους εκφραστές του και έχουν όλα «αξιακό» περιεχόμενο και θεώρηση.

Ανθρωποι πάντως με την βιολογική έννοια και κομμάτια της φύσης δεν είμαστε για αυτούς. Ισως να είμαστε κομμάτια του καπιταλιστικού συστήματος, εξαρτήματα και γρανάζια, υποζύγια και σφάγια, όμως ανθρώπινα όντα με την πραγματική έννοια του όρου, δεν είμαστε.

Ο καπιταλισμός λοιπόν "αξιοποιεί" την φύση (με όλα τα είδη που βιώνουν σε αυτή) με ένα όφελος, που διανέμεται αντίστοιχα με την μορφή της πυραμίδας που ο ίδιος πάντοτε έχει. Αυτό κάνει: μόνο "αξιοποιεί", δηλ. λογίζει τα πάντα ως "αξίες" με οικονομικό περιεχόμενο ή αντίκρυσμα. Αντίστοιχα, ο καπιταλισμός κατανέμει τις ζημίες από την αξιοποίηση στην πυραμίδα του κατά τρόπο αντιστρόφως ανάλογο από τον τρόπο με τον οποίο κατανέμει το "όφελος".

Την επιβάρυνση, τις ζημίες της "αξιοποίησης" τις πληρώνουν περισσότερο και πάντα όσοι πολλοί βρίσκονται στην βάση της πυραμίδας. Οι ευρισκόμενοι στην ανώτερη βαθμίδα της πυραμίδας έχουν τους τρόπους να αποφεύγουν την "εγκληματική μπόχα", που οι ίδιοι προκαλούν "αξιοποιώντας" την φύση. Όταν μάλιστα οι συνεκτικοί αρμοί της πυραμίδας : η εξουσία και οι νόμοι της, λειτουργούν για να «τιμωρήσουν» κάποιες ακρότητες, που προκύπτουν από την αδιαφορία της «αξιοποίησης» (δεν αναφέρομαι καθόλου στο παρόν στον μηχανισμό δημιουργίας των νόμων και στην επάρκεια τους, ούτε καν στον σκοπό τους, διότι οι νόμοι π.χ. απλώς μπορούν να ρυθμίζουν τους κανόνες μεταξύ των «αξιοποιούντων» και τίποτα περισσότερο ), όταν π.χ. κάποιος καταλαμβάνεται να ρίχνει τοξικά απόβλητα στα ποτάμια για να μην χρεωθεί το κόστος άλλης επεξεργασίας τους, τότε και πάλι μετακυλύουν το κόστος λειτουργίας των κανόνων, των θεσμών στην κοινωνία της πυραμίδας, ανεβάζοντας τις «αξίες» και τις «υπεραξίες» στην διαδικασία «αξιοποίησης» που αυτοί κάνουν. Μάλιστα, η ανάγκη, η βιοτική ανάγκη αποφυγής των συνεπειών από τις ζημιές, κάνει τους ανθρώπους ολοένα και περισσότερο εξαρτώμενους από το σύστημα: π.χ. θέτω τον εαυτό μου ως αντικείμενο εξάρτησης και περαιτέρω εκμετάλλευσης για να πάρω ένα σπίτι σε περιοχή με καλύτερες συνθήκες από πλευράς μόλυνσης για να μεγαλώσουν σε καλύτερο περιβάλλον τα παιδιά μου κλπ. .

Εχω γράψει ότι πρέπει να καταργήσουμε τις «αξίες» και τις «υπεραξίες» πάνω στα αγαθά και να συνδέσουμε τα αγαθά απευθείας με τον άνθρωπο. Αυτό είναι ένα από τα κεντρικά ζητούμενα της κοσμοθεωρίας μου, της θεωρίας των βιοτικών αναγκών. Η ανάλυση της παραπάνω παραγράφου μπορεί να αποτελέσει για κάποιους σοβαρό ερέθισμα για να εννοήσουν το τι συμβαίνει και οπωσδήποτε εξηγεί πολλά από αυτά που συμβαίνουν γύρω τους. Για εμένα θέτει κάτι περισσότερο, την αναγκαιότητα κατάργησης του καπιταλισμού και όλων των «αξιοποιητικών» συστημάτων που προηγούνται χρονικά αυτού και πιθανόν να τον συνεχίσουν ή να τον αντικαταστήσουν.

Είπαμε και είδαμε, ότι ο καπιταλιστής κατά την διαδικασία «αξιοποίησης» της φύσης και των όντων της, αδιαφορεί στην πραγματικότητα για αυτή και ενδιαφέρεται μόνο για τις «αξίες» και «υπεραξίες» που μπορεί να παράγει από αυτή. Ο καπιταλιστής και ο καπιταλισμός γνωρίζει μόνο δύο έννοιες (οι οποίες στηρίζονται άμεσα στις «αξίες» του και προέρχονται από αυτές) είναι οι έννοιες του «κέρδους» το + και το αρνητικό αντιστοιχό της η έννοια της «ζημίας», το - .

Οι δύο αυτές έννοιες μεταφράζονται στον εγκέφαλο του καπιταλιστή πάντοτε σε «αξίες», διότι αυτές και μόνο διατρέχουν το σύστημα λειτουργίας του.

Ο γνωστός σε όλους πραγματικός σκοπός του καπιταλιστή είναι να μεγιστοποιήσει την συσσώρευση και νόσφιση «αξιών», δηλ. το κέρδος, να συγκεντρώσει συνεπώς για το εαυτό του όσο το δυνατόν περισσότερες «αξίες» από την κοινωνία (ο καπιταλιστής ποτέ δεν παράγει κάτι που δεν έχει «αξία»). Για να το πράξει αυτό αναγκαίο είναι να ελαχιστοποιήσει τις «ζημίες». Η κύρια μέθοδος του καπιταλισμού λέει η κλασσική του σχολή, πως είναι να αποφεύγει την παραγωγή ζημιών. Εγώ θα έλεγα κάτι άλλο : ότι η κύρια μέθοδός του αποδέχεται τις ζημιές ως αναγκαίο επακόλουθο της λειτουργίας του για να υπάρξει κέρδος (η ύπαρξη κέρδους προϋποθέτει την ύπαρξη ζημιών) και συνεπώς η κύρια μέθοδός του είναι να φορτώνει τις ζημίες σε άλλους και πρώτος και ανήμπορος να αντιδράσει στην πυραμίδα του, είναι το έδαφος που την στηρίζει : η ίδια η φύση πέραν του ανθρώπου (ο καπιταλισμός στηρίζεται στην φύση και για να «αξιοποιήσει» τις βιοτικές ανάγκες). Μετά την φύση έπονται τα υπόλοιπα, τα ανθρώπινα σκαλοπάτια της … .

Αντιλαμβανόμενος πολύ νωρίς ο καπιταλιστής, ότι η διάθεση των ζημιών είναι μια διαδικασία που μπορεί να οδηγήσει σε αντιδράσεις ή σε αναγκαστική απόρριψή του από τις κοινωνίες του πλανήτη, άρχισε να σκέπτεται κάτι εντελώς διαφορετικό: την «αξιοποίηση» των ζημιών και την θεώρησή τους ως «κέρδος» για τον ίδιο (ένα πρόσφατο κορυφαίο παράδειγμα είναι η «αξιοποίηση» των επισφαλειών των στεγαστικών δανείων στις Η.Π.Α. και αλλού με την έκδοση των περίφημων «τοξικών ομολόγων»). Το σχέδιό του προχώρησε εδώ και πολλές δεκαετίες στο στάδιο της εκμετάλλευσης της αντίδρασης για όσα ο καπιταλισμός προκαλεί, της «αξιοποίησής» της (κάπως έτσι ελέγχθηκε η πολιτική πορεία μεγάλου μέρους της «αριστεράς». Επειδή δε, αυτό που «αξιοποιεί» ο καπιταλισμός είναι η εκμετάλλευση των βιοτικών αναγκών των ανθρώπων, φρόντισε ώστε οι «ζημίες» που αυτός εναπόθεσε στην φύση, να συνδυαστούν με ανθρώπινες βιοτικές ανάγκες, ώστε να ξεκινήσει ένα νέος κύκλος «αξιοποίησης» αυτών των ζημιών. Η λογική του καπιταλιστή που ασχολείται με την αξιοποίηση των ζημιών είναι να εκμεταλλευτεί την λύση τους. Όχι όμως μόνο αυτό, η λογική πολλών πλέον είναι να προκαλέσουν το πρόβλημα ή να το αναδείξουν, προκειμένου να εκμεταλλευτούν στην συνέχεια την λύση του (δείτε π.χ. μονάδες επεξεργασίας βιομηχανικών λυμάτων, ιό Η1Ν1 κ.α.). Πάντα η κατεύθυνση αυτών των διαδικασιών είναι το «ον» άνθρωπος και οι βιοτικές ανάγκες του και πάντα το κόστος ή η περαιτέρω «ζημία» αυτή που δημιουργεί (κατ’ αντιστοιχία το «κέρδος» για τον καπιταλιστή) χρεώνεται με τον κανόνα της ανάστροφης πυραμίδας. Μεγαλύτερες «ζημίες» για τους ευρισκόμενους στην βάση, λιγότερες για τους πιο πάνω κ.ο.κ. . Ετσι, η «αναδιανομή αξιακής τροφής» προς την βάση της πυραμίδας (ήτοι για τον καπιταλιστικό κόσμο «αξιών») που πολλές φορές θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως σκουπίδια των ανώτερων στρωμάτων και επιπέδων της πυραμίδας, που πετιούνται και πέφτουν προς τα χαμηλά, ματαιώνεται και αυτή με σκοπό να διατεθούν οι «αξίες», υπέρ της λύσης των προβλημάτων. Οι «αξίες» φυσικά διατίθενται προς τους καπιταλιστές και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται. Τα κατώτερα επίπεδα της πυραμίδας έρχονται να πληρώσουν το κόστος και να επιλέξουν μεταξύ βιοτικών αναγκών. Η πρόταξη του ιδεολογήματος της προστασίας της φύσης και κατά συνέπεια και της ζωής των ιδίων και των επόμενων γενεών, καθιστά την επιλογή ή την υποταγή τους εύκολη. Όπως εύκολη καθιστά την επιχορήγηση των καπιταλιστών σε «αξίες» από την κοινωνία, προκειμένου να εκτελεστούν τα έργα «αξιοποίησης» των ζημιών. Ετσι οι καπιταλιστές που προκάλεσαν το πρόβλημα, βγαίνουν ακόμα πιο ισχυροί και κερδισμένοι από την διαδικασία «αξιοποίησης» των ζημιών τους. Τα δε νέα προβλήματα – «ζημίες», όπως αυτό της διάθεσης των συσσωρευτών ενέργειας στην «πράσινη ανάπτυξη» ή των αποτελεσμάτων της παραγωγής βιοκαυσίμων στην φύση, θα έλθει και πάλι ο καπιταλιστής να τα κάνει «κέρδος» για αυτόν και «ζημία» για την κοινωνία. Αέναη η φαυλότητα της καπιταλιστικής «αειφορίας», μέχρι να εξαντληθεί η πραγματική αξία του πλανήτη ως ζωοδότη.

Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με την λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη», η ίδια επακριβώς θεώρηση και διαδικασία. Στην πραγματικότητα μια δίκαιη κοινωνία θα είχε απορρίψει και τιμωρήσει όσους προκάλεσαν αυτές τις «ζημίες», θα τους είχε ξαποστείλει στο «πυρ το εξώτερον». Σήμερα και για μία ακόμα φορά, έρχεται να τους επιτρέψει να «αξιοποιήσουν» αυτοί εις βάρος της κοινωνίας τις «ζημίες» που η δράση τους προκαλεί και προκάλεσε και να χρεώσουν το κόστος στην βάση της καπιταλιστικής πυραμίδας. Στο σημερινό περιβάλλον κάτι τέτοιο θα ξεσήκωνε σε άγριους πολέμους με αβέβαιο τέλος.

Εάν όμως, ο σοσιαλισμός είναι ο καπιταλισμός της αντεστραμμένης πυραμίδας (κατά τις αρχές του, που δεν απορρίπτουν τον καπιταλισμό ως μέθοδο λειτουργίας της οικονομίας και κυρίως της παραγωγικής διαδικασίας, αλλά επιδιώκουν να θέσουν τα παραγωγικά οφέλη του στην υπηρεσία ίσων ανθρώπων) θα έπρεπε να δει κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό από την υποταγή στις επιδιώξεις και τις «αξιοποιήσεις» των καπιταλιστών. Θα έπρεπε να δει και να προβάλει τον τρόπο, την πρακτική μέθοδο σύμφωνα με την οποία, η όποια «αξιοποίηση» των ζημιών, θα ανήκει στην κοινωνία και όχι στα ανώτερα στρώματα της πυραμίδας του καπιταλισμού. Πως δηλαδή θα απλωθεί ευθύς εξαρχής η «αξιοποίηση» των ζημιών, ώστε αυτή να ανήκει στην βάση της πυραμίδας (ώστε να μπορούμε να μιλάμε για την λογική της αντεστραμμένης πυραμίδας, ήτοι για σοσιαλισμό).

Βεβαίως, η λύση της αντεστραμμένης πυραμίδας, δεν είναι λύση που ταιριάζει αρμονικά με το παραγωγικό σύστημα του καπιταλισμού και για αυτό δεν λειτούργησε ο σοσιαλισμός (ιδίως όταν έπαυσε να αποτελεί διαδικασία εξέλιξης και παγιώθηκε ως «δικτατορία του προλεταριάτου»), αφού είχε και πάλι «αξιακή» θεώρηση της οικονομίας, της παραγωγής, των αγαθών. Μπορεί όμως να οδηγήσει σε ανακατατάξεις ικανές να μας κάνουν να καταλάβουμε τις βιοτικές μας αλήθειες, τον βιοτικό μας νόμο. Δεν ξέρω πόσοι μπορούν να το υποστηρίξουν, αλλά θα το δηλώσω ότι ο πολιτικός σοσιαλισμός θα παύσει να υπάρχει όταν καταργηθεί και ο πολιτικός καπιταλισμός. Η βαθειά μελέτη των στοχαστών του 19ου αιώνα και του ίδιου του Μάρξ, το εκφράζει καθαρά: η σοσιαλιστική κοινωνία δεν είναι τελικός στόχος αλλά μεταβατική μορφή προς την αταξική κοινωνία και, εάν αυτοί την αποκάλεσαν έτσι και δεν μπόρεσαν να την περιγράψουν ολοκληρωμένα είναι απλό να σκεφτούμε πλέον, με εργαλείο την θεωρία των βιοτικών αναγκών, ότι η ταξικότητα της κοινωνίας γεννιέται πάντα από την παρεμβολή κανόνων και ιδεοληψιών που παρεμποδίζουν την απόλαυση των βιοτικών αναγκών από όλους.

Η «αταξική» κοινωνία είναι η κοινωνία των βιοτικών αναγκών, αυτή που περιγράφω, ορίζω και αναζητώ.

Ας σκεφτούμε λοιπόν οι ίδιοι, πώς θα ξαναθέσουμε τον σοσιαλισμό σε κίνηση, πως θα καταφέρουμε να κινήσουμε την κοινωνία προς τον σκοπό της εξυπηρέτησης των αναγκών της ζωής του ανθρώπου.

Η «πράσινη ανάπτυξη» προσφέρει ένα πεδίο, όπου μπορούν να τεθούν τα δεδομένα για το μέλλον, αρκεί να μην την προσφέρουμε ως «αξιακό» κέρδος στους καπιταλιστές.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
????????
Επισκέπτης




Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ   Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ EmptyΣαβ Οκτ 24, 2009 1:56 pm

Καταπληκτικό το κείμενο !!!!!!!

και φοβερά ουσιαστικό γι αυτούς που δέν θεωρούν την πράσινη ανάπτυξη "πράσινα άλογα" αλλά πραγματικό μοντέλο σημερινής οικονομικής ανάπτυξης, και ταυτόχρονα μιά πραγματική ευκαιρία να αναπτύξει μιά χώρα τις παραγωγικές ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ της δυνάμεις και όχι τους ιδιώτες κεφαλαιούχους.

Σε αυτή την περιπτωση μιά πράγματι σοσιαλιστική κυβέρνηση θα εκμεταλευτεί την ευκαιρία που της δίνει η εξουσία και θα θεσμοθετήσει "σοσιαλιστικά", οδηγώντας τις κοινωνικές δυνάμεις του συνόλου στο πράσινο αναπτυξιακό μοντέλο χωρίς να αφήσει τους Σόρους και τους σωρούς για άλλη μιά φορά να εκμεταλευτούν τις ζημιές που προκάλεσαν με την εξέλιξη του προηγούμενου μοντέλου.

....because I know, I ll be watching you...... Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ Icon_cool
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
KOUKOULA





Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ   Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ EmptyΔευ Νοε 02, 2009 12:20 pm

Δύο παρατηρήσεις:

Πρώτον, ο Σοσιαλισμός προϋποθέτει καπιταλιστικές δομές και απόγειο καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Επομένως δεν λειτουργεί ως «ανεστραμμένη καπιταλιστική πυραμίδα»



Δεύτερο, ο καπιταλισμός εκμεταλλεύεται το κέρδος προς όφελος του και επομένως κάθε τι που αποτελεί ή το εντάσσει σε καθεστώς «δουλείας» δημιουργεί κέρδος, και άρα είναι εκμεταλλεύσιμη ύλη.

Οι σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα στο κέρδος και την εκμετάλλευση οριοθετούνται και χαρακτηρίζονται από ένα σύνολο συναρτήσεων, που είτε διαμορφώνονται, είτε γεννιόνται ταυτόχρονα και αδιάσπαστα από την συνθήκη, την συνάρτηση, το αίτιο, το μέσο, το αποτέλεσμα, τον στόχο ενώ φαίνεται να λειτουργούν αυτόνομα, ετεροκαθοριζόμενα και ανεξάρτητα.

¨Ετσι λοιπόν, το " Περιβάλλον" που είναι συνθήκη, συνάρτηση, αίτιο, μέσο και στόχος δημιουργεί ένα αποτέλεσμα, ως αξία προς εκμετάλλευση.

Το ζητούμενο ως προς το αποτέλεσμα είναι αν το Περιβάλλον, το αντιμετωπίζομαι ως αξιακή συνιστώσα ή συνισταμένη αξιακών θεωρημάτων.

Επλέκεται εδώ η ηθική και πως την προσδιορίζουμαι;

Τι είναι ηθική σε σχέση με την σχέση "κερδος - εκμετάλλευση";

Μήπως δεν υπάρχει ηθική στην σχέση "κέρδος - εκμετάλλευση" και η ηθική χρησιμοποιείται ως μέσο για την ανάπτυξη αλλά και αναστολέας της ανάπτυξης; Ώστε ψάχνουμε την ακριβοδίκαιη "συνθήκη" που μπορεί η "ανάπτυξη" να μην εκμεταλλεύεται το αξιακό θεώρημα "Περιβάλλον" ως μονάδα κέρδους και ταυτόχρονα ως κέρδος που οδηγεί στην ανάπτυξη;
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
DimKaramitsas

DimKaramitsas



Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ   Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ EmptyΤρι Νοε 03, 2009 11:37 am

Αγαπητή/τέ Κουκούλα

Δεν με διαβάζεις σωστά έγραψα ότι "εάν όμως, ο σοσιαλισμός είναι ο καπιταλισμός της αντεστραμμένης πυραμίδας (κατά τις αρχές του, που δεν απορρίπτουν τον καπιταλισμό ως μέθοδο λειτουργίας της οικονομίας και κυρίως της παραγωγικής διαδικασίας, αλλά επιδιώκουν να θέσουν τα παραγωγικά οφέλη του στην υπηρεσία ίσων ανθρώπων ... και ακολουθεί η πρότασή μου. ...
Βεβαίως θα πρέπει να έχεις διαβάσει και προγενέστερα κείμενά μου για να συλλάβεις την έννοια της πυραμίδας ... .
Ούτως ή άλλως λογικά το συμπέρασμά σου είναι ασύνδετο και θυμίζει το ανέκδοτο " αφού δεν είχανε πουλόβερ γιατί καπνίζανε;"
Καταλαβαίνω βέβαια τι θέλεις να πεις και ίσως να συμφωνώ ως προς το "λειτουργικό" μέρος που θίγεις καταλήγοντας στο "θα έπρεπε να είναι αλλά δεν έγινε ..."

Από το δεύτερο τμήμα του μηνύματός σου καταλαβαίνω πως δεν κατάλαβες το θέμα όπως το θέτω ... η φύση και τα αγαθά δεν πρέπει να ορίζονται ως χρηματικές αξίες, αλλά να φέρουν μόνο την φυσική αξιακή του θεώρηση και για τον άνθρωπο.

Αναμένω απάντηση.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
????????
Επισκέπτης




Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ   Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ EmptyΤρι Νοε 03, 2009 2:40 pm

- "Οι σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα στο κέρδος και την εκμετάλλευση οριοθετούνται και χαρακτηρίζονται από ένα σύνολο συναρτήσεων, που είτε διαμορφώνονται, είτε γεννιόνται ταυτόχρονα και αδιάσπαστα από την συνθήκη, την συνάρτηση, το αίτιο, το μέσο, το αποτέλεσμα, τον στόχο ενώ φαίνεται να λειτουργούν αυτόνομα, ετεροκαθοριζόμενα και ανεξάρτητα."

Οι σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα στο κέρδος και την εκμετάλευση εφόσον αποδεκτούμε ότι χαρακτηρίζονται απο ένα σύνολο συναρτήσεων δέν μπορούν να διαμορφώνονται ή να γεννούνται απο την συνθήκη (ποιά συνθήκη?), την συνάρτηση (ποιά συνάρτηση?) ή το αίτιο το αποτέλεσμα το μέσο και το στόχο (όπου αποτέλεσμα και στόχος είναι ένα)!!!!!!

- "Το ζητούμενο ως προς το αποτέλεσμα είναι αν το Περιβάλλον, το αντιμετωπίζομαι ως αξιακή συνιστώσα ή συνισταμένη αξιακών θεωρημάτων. "

Χμ........το αιώνιο των "φιλοσοφούντων" πρόβλημα : η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα ?


- "Ώστε ψάχνουμε την ακριβοδίκαιη "συνθήκη" που μπορεί η "ανάπτυξη" να μην εκμεταλλεύεται το αξιακό θεώρημα "Περιβάλλον".................."

Τελικά το Περιβάλλον τί είναι ? Αξιακή συνιστώσα, συνισταμένη αξιακών θεωρημάτων ή αξιακό θεώρημα ???????

Εδώ σε θέλω μάγκα μου ...............



Τελικά εάν ομολογήσω ευθαρσώς και ειλικρινώς ότι δέν κατάλαβα τίποτα απο την παρέμβαση της κουκούλας θα θεωρηθώ ώς ντεμοντέ και όχι αρκούντως φιλοσοφημένη ??????
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Σωτηρόπουλος Σπύρος

Σωτηρόπουλος Σπύρος



Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ   Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ EmptyΤετ Νοε 04, 2009 10:18 am

Καλημέρα σε όλους.
Η παρουσία μου δεν είναι συχνή το τελευταίο διάστημα επειδή περνάω από εξετάσεις στην κυριολεξία στην εταιρεία.
Η λέξεις κλειδί?
"ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ"....
Δυστηχώς κατά τα φαινόμενα οι Ελληνικές εταιρείες (μιλάω για τον κλάδο μου) δεν θα μετέχουν στο μεγάλο αυτό project.
Ο λόγος είναι η έλλειψη τεχνολογίας και η απουσία έρευνας.
Το Αιγαίο και όχι μόνο θα στρωθεί με υποβρύχια καλώδια μεταφοράς ρεύματος από αιολικά πάρκα που κατά πάσα πιθανότητα θα τοποθετηθούν σε βραχονησίδες.
Οι 2-3 μεγάλες εταιρείες που δραστηριοποιούνται παγκόσμια θα αναλάβουν τη δουλειά.
Εδώ και 5 χρόνια έχουμε κατασκευάσει και παρουσιάσει προιόν το οποίο ανταποκρίνεται σε μικρό κομμάτι των απαιτήσεων του project.
Κανένας από την ΔΕΗ δεν ενδιαφέρθηκε...
Είναι κρίμα γιατί με τα λίγα που γνωρίζω θα μπορούσαν να μετέχουν Ελληνικές εταιρείες με βοήθεια από το Πολυτεχνείο.
Δεν περίμενα φυσικά να προχωρήσει το έργο με εταιρείες λαικής βάσης...
Τουλάχιστον όμως θα περίμενα μιά συνεργασία , μία βοήθεια κρατική προκειμένου να επιβιώσουμε και να μην χαθούν θέσεις εργασίας.
Θα σας ενημερώνω για τις εξελίξεις για να έχετε μιά εικόνα (που την έχετε) του πως παίζεται το παιχνίδι στα πλαίσια όπως αυτά καθορίζονται από τον "υγιή ανταγωνισμό" των καρτέλ...
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Σωτηρόπουλος Σπύρος

Σωτηρόπουλος Σπύρος



Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ   Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ EmptyΤετ Νοε 04, 2009 10:35 am

Και κάτι άλλο ενδεικτικό...
Στις αρχές της δεκαετίας του 80 όποιος ερχόνταν να κάνει αίτηση για δουλειά στην εταιρεία τον προσλάμβαναν αμέσως.
Εργάζονταν 1200 άτομα με πελάτες ΔΕΗ και ΟΤΕ σε ποσοστό 85% της παραγωγής και 15% περίπου εξαγωγές.
Σήμερα η εταιρεία έχει τις διπλάσιες κτηριακές εγκαταστάσεις και μηχανές με 350 άτομα προσωπικό και αντεστραμένα ποσοστά παραγωγής πελατών και κινδυνεύει.

Μιλώντας με συνάδελφο άλλης εταιρείας αρκεί να σας πω ότι είναι έτοιμη για λουκέτο αφού για μεγάλο project 5ετίας η προσφορά τους προς δημόσιο οργανισμό ήταν 48,5 εκατ. ευρώ έναντι 22,5 εκατ. ευρώ που προσέφερε Ινδικη εταιρεία και φυσικά πήρε τη δουλειά παρά το γεγονός ότι στο παρελθόν όταν οι ίδιοι ανταγωνιστές μοιράστηκαν παλιότερο project με τους Ινδούς να έχουν αστοχία υλικού σε ποσοστό 18%(!) και μεγάλη ταλαιπωρία των καταναλωτών.
Το 18% αστοχία δεν αντέχει σε καμία προδιαγραφή και κανένα σύστημα ποιότητας όσο χαλαρό και αν είναι.
Αλλά είπαμε...
Εργασιακά δικαιώματα τέλος , ο πιό φθηνός είναι ο εκλεκτός και ας είναι για τα μπάζα....
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
KOUKOULA





Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ   Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ EmptyΤετ Νοε 04, 2009 10:55 am

απάντηση στον poupamomferatou

Θα ξαναθέσω πάλι τα ζητήματα, αλλά λέξη προς λέξη, αρχή προς αρχή.

Κατ’ αρχή, στην φιλοσοφία ποτέ δεν υπάρχουν βεβαιότητες, ποτέ συμπεράσματα και ποτέ σύγχυση όρων και ορισμών.

Άλλο στόχος άλλο αποτέλεσμα.

Άλλο αίτιο και άλλο αιτιατό. Άλλο μέσον και άλλο συνθήκη.

Τι είναι συνάρτηση, οι έχοντες αμυδρά και μόνο επαφή με τα μαθηματικά, το γνωρίζουν.

Λοιπόν, κάτω από ποιες συνθήκες επιμέρους ζητήματα μπορούν να τύχουν μιας αλληλεπίδρασης ώστε να δημιουργήσουν μια συνάρτηση παραγόντων, συνεπειών, στόχων, που να «δημιουργήσει» το αιτιατό ως μέσο αποφάσεων, ως μέσο παρέμβασης, ως μέσο διασπάσεων ή ως αιτία δημιουργίας, ή ως αιτία επαναπροσανατολισμού σχέσεων, ή ως υποταγή σε συγκεκριμένα οργανωμένα συμφέροντα και πάει λέγοντας.

Το κέρδος λοιπόν, είναι συνάρτηση που γεννιέται από ένα σύνολο επιμέρους ζητούμενων και μιας βεβαιότητας, ίσως και άλλης μίας.

Ποια είναι η βεβαιότητα;

Τα μέσα παραγωγής, και

Ποια είναι η άλλη βεβαιότητα;

Ο ιδιοκτήτης των μέσων παραγωγής.

Τα επιμέρους ζητήματα ( παράγοντες ) ως ζητούμενα, αποτελούν μια συνθήκη αριθμών, δεδομένων, μέσων, πιθανού αποτελέσματος, προσδοκούμενου αποτελέσματος, προοπτικής, ανατροφοδότησης, επιρροής πολιτικών και οικονομικών εξουσιών κλπ., που πρέπει να λειτουργούν σε πλαίσια «ενεργού εδάφους» :

Πρώτον, να δημιουργούν κέρδος (πρώτος στόχος)

Δεύτερο, να συντηρούν το κέρδος

Τρίτο, να δημιουργούν εκμετάλλευση

Τέταρτο, να συντηρούν την εκμετάλλευση και μάλιστα και κυριολεκτικά την σχέση κέρδος – εκμετάλλευση.

Η εκμετάλλευση είναι μια συνάρτηση σχέσεων κεφαλαίου, μέσων παραγωγής, ιδιοκτησίας, ύλης και ανθρώπινου παράγοντα.

Το «Περιβάλλον» όμως τι είναι;

Είναι ύλη, είναι μέσον παραγωγής, είναι πρώτος στόχος, είναι στρατηγικός σύμμαχος, είναι συντελεστής προώθησης και εξέλιξης της έρευνας, είναι μια σχέση αρμονίας ανθρώπου και ότι τον περιβάλλει;

Προφανώς λοιπόν, το περιβάλλον είναι μια συνισταμένη αξιακών θεωρημάτων, που είτε υπάρχουν είτε δημιουργούνται, αλλά που πρέπει και να αποδεικνύονται.

Να αποδεικνύεται δηλαδή, η αξιακή υπόσταση του θεωρήματος.

Παραδείγματος χάρη, το νερό αποτελεί αξιακή προϋπόθεση, για να λειτουργήσει εν ζωή ο ανθρώπινος και κάθε ζωικός ή φυτικός οργανισμός.

Τι καθορίζει την αξιακή του υπόσταση; Η ωφελιμότητα του.

Ποια είναι η αξιακή υπόσταση της ωφελιμότητας;

Το νερό είναι κυρίαρχο χρηστικό μέσο ζωής του πλανήτη.

Αυτό λοιπόν είναι το Θεώρημα.

Αλλά αμέσως τώρα δημιουργούνται ζητήματα:

Το αίτιο ταυτίζεται με το αιτιατό;

Υπό ποια συνθήκη το νερό είναι «κυρίαρχο χρηστικό μέσο»;

Ποιες επιμέρους συνιστώσες επιδρούν επί της συνθήκης αυτής;

Αλλά ως «κυρίαρχος χρηστικό μέσο» το νερό, δεν αποτελεί και μέσο παραγωγής προϊόντων;

Ως μέσο παραγωγής δεν γεννά κέρδος; Δεν δημιουργεί εκμετάλλευση; Δεν «επιζητά» τον ιδιοκτήτη του; Δεν αποτελεί αίτιο πολέμων;

Να λοιπόν η συνάρτηση.



Να συνεχίσω;
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
????????
Επισκέπτης




Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ   Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ EmptyΤετ Νοε 04, 2009 11:36 am

Βεβαιότατα να συνεχίσεις κουκούλα!

γιατί μπορεί να μήν καταλαβαίνω πού το πάς και σε τί ακριβώς θέλεις να καταλήξεις αλλά μπορεί να καταλαβαίνουν οι υπόλοιποι......
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
KOUKOULA





Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ   Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ EmptyΤετ Νοε 04, 2009 11:45 am

απάντηση στον Καραμητσα.

Με γνωρίζεις αλλά δεν θα αυτοαποκαλυφθώ.
Προφανώς και σε διαβάζω καθως δε, είμαι σε θέση να γνωρίζω τον τρόπο σκέψης σου και τις απόψεις σου.
Έχουμε διαφωνήσει στο παρελθόν αλλά και συμφωνήσει σε πολλά.
Τίποτα δεν είναι ασύνδετο. Όλα συνευρίσκονται στον χρόνο που τους πρέπει.
Το θέμα το κατάλαβα πολύ καλά. Απλά δεν έχεις μάθει να δέχεσε κριτική.
Δεν σε κατηγορώ γι' αυτό.

Το ζητούμενο δεν είναι " ... τα αγαθά και η φύση δεν πρέπει να ορίζονται ως χρηματικές αξίες" αλλά αν τα αγαθά και η φύση υποκρύπτουν χρηματικές αξίες.
Αν δηλαδή είναι "αξίες" τότε μπορεί και να είναι, και χρηματικές.
Το δευτερο ζητούμενο είναι ποιος καθορίζει την αξία ως χρηματική και υπερ τίνος.
Το τρίτο, είναι αν αφαιρέσουμε απο την αξία την διάσταση του χρήματος, θα πρέπει να καταλήξουμε στο συμπέρασμα, ότι ο Πόλεμος στην Γαζα, που κατα κύριο λόγο οφείλεται στο ποιος ορίζεται κτήτης του αγαθού, δεν έχει χρηστικό αίτιο ΄και χρηστικό αποτέλεσμα και η χρηστικότητα του αυτή δεν καθορίζει χρηματοοικονομικές σχέσεις μεταξύ των εμπλεκομένων, αλλά μόνο σχέσεις ανθρώπινης συνύπαρξης;

Σε ότι αφορά τον Σοσιαλισμό, δεν αντιλαμβάνομαι τι εννοείς με τον όρο "Πολιτικός Σοσιαλισμός" , αλλά συμφωνώ με το "..... ότι η ταξικότητα της κοινωνίας γεννιέται πάντα από την παρεμβολή κανόνων και ιδεοληψιών που παρεμποδίζουν την απόλαυση των βιοτικών αναγκών από όλους ", υπο τον όρο οτι η ιδεολογικοποίηση των διαιρέσεων που σύμφωνα με την Μαρξιστική αντίληψη, καθορίζονται ως "Τάξεις" δεν είναι τίποτε περισσότερο απο την απόκρυψη της κορπορατίστικης οργάνωσης του Κράτους και ότι οι Τάξεις υπηρετούν τον κορπορατισμό.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
DimKaramitsas

DimKaramitsas



Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ   Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ EmptyΤετ Νοε 04, 2009 1:52 pm

Απάντηση στον Β. (Κουκούλα).

Σε γνωρίζω και ας μην αποκαλύπτεσαι.

Θα στο γράψω ακόμα πιο απλά για να καταλάβεις τι εννοώ.

Τα αγαθά έχουν μία και μόνη πραγματική αξία : αυτή που αναφέρεται στις χρηστικές τους ιδιότητες, είτε χρήστης είναι ο άνθρωπος είτε τα άλλα έμβια όντα του πλανήτη.
Το νερό έχει την αξία του "να πίνεται" για να καλύψει την βιοτική ανάγκη της λήψης του, που εκφράζεται με το αίσθημα της δίψας.

Η αξία των αγαθών είναι μόνο αυτή που αναφέρεται στην χρήση τους.
Κατ' αντιδιαστολή, η όποια άλλη αξιακή τους θεώρηση αποτελεί "διαστροφή" και ως διαστροφή ... .

Πολιτικός σοσιαλισμός ... = κατ' αντιδιαστολή με τον φιλοσοφικό, αυτός που παρουσιάστηκε ως πολιτική εφαρμογή της φιλοσοφικής θεωρίας.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
DimKaramitsas

DimKaramitsas



Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ   Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ EmptyΠαρ Νοε 20, 2009 9:55 am

Μετά την "αξιοποίηση της φύσης", λέω να γράψω την "φύση της αξιοποίησης". Μην αλλάζουμε και θέμα ... .
Εμμονή.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
????????
Επισκέπτης




Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ   Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ EmptyΠαρ Νοε 20, 2009 3:25 pm

γραψε φιλε μου αλλα μην με κουραζεις με <ανεμογεννητριες> ....ξερεις αυτα που εχουν προπελες αερος και φερνουν θεσεις εργασιας...ασε που διωχνουν και τα κουνουπια!!!
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
 
Η "ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ" ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ
Επιστροφή στην κορυφή 
Σελίδα 1 από 1
 Παρόμοια θέματα
-
» ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ Α-ΛΑ Πα.Σο.Κ.
» N. IN.KA. ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΔΗΘΕΝ "ΠΡΑΣΙΝΑ" ΤΕΛΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ
» O ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ "ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΡΙΟΥ" ΤΗΣ Ε.Ε. ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΡΙΣΗ

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτήΔεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ :: ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ :: ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ-
Μετάβαση σε: