Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ …

Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ …



Αναδημοσίευση παλαιότερου κειμένου

Κατηγορίες: Uncategorized — dimkaramitsas @ 9:31 μμ
Tags: ΚΟΣΜΟΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΤΡΑΠΕΖΕΣ




Μία ενδοκαπιταλιστική ανάλυση …





Στο «προφητικό» κείμενο «Χάσματα και Προστατευτισμός» για όσους το θυμούνται, είχαν γραφτεί κάποια πράγματα για την βαθύτερη αιτία της κρίσης του καπιταλισμού (αντίστοιχα και σε άλλα κείμενα όπως στην «Απληστία»).

Παραταύτα οι τραπεζίτες επιβάλλουν το δικό τους «δίκαιο». Αντί να τους κοπούν τα μακριά τους χέρια, εξακολουθούν να ταλανίζουν τον πλανήτη και να τον κυβερνούν δι’ εντολοδόχων.



Γραφόταν σε εκείνο το κείμενο ότι αιτία της κρίσης στο χρηματοπιστωτικό σύστημα ήταν τα τεράστια χάσματα μεταξύ θεωρητικών αξιών των προϊόντων του χρηματοπιστωτικού συστήματος (χρηματιστήρια, ομόλογα, αμοιβαία κεφάλαια κλπ.) σε σχέση με την εικόνα και «αξία» της πραγματικής οικονομίας του πλανήτη.

Περίπου ένα χρόνο μετά το κείμενο η «φούσκα» έσκασε.

Το εύλογο θα ήταν να ενισχυθεί η παγκόσμια πραγματική οικονομία, να πολλαπλασιαστούν οι συντελεστές και το αντικείμενό της για να καλυφθεί το χάσμα. Αυτό πολύπλευρα θα σήμαινε και εξισορρόπηση των παραγωγικών διαδικασιών και χασμάτων ανά τον πλανήτη, ακόμα και σε γεωγραφικό επίπεδο. Μείωση δηλαδή των ανισοτήτων, της φτώχειας, της δυστυχίας στον πλανήτη. Τα 2/3 του κόσμου βιώνουν την πείνα και την φτώχεια και υπεύθυνο για αυτό είναι το υπόλοιπο 1/3, με πρωταίτιους τους τραπεζίτες και τις εντολοδόχους κυβερνήσεις τους. Η δυστυχία στον «τρίτο κόσμο» είναι ευθέως απότοκο της συμπεριφοράς τους, με πυλώνες την «παγκοσμιοποίηση», τον δανεισμό των κρατών, την νέο-αποικιοκρατία, με ότι τα ανωτέρω συνεπάγονται σε πολιτικό και κοινωνικό ευρύτερα επίπεδο.

Ουσιαστικά τα ίδια φαινόμενα ταλανίζουν εσωτερικά και τις «αναπτυγμένες» κοινωνίες, όπου οι ανωτέρω καταστάσεις υφίστανται μεταλλαγμένες σε εσωτερικό κοινωνικό πλαίσιο. Διότι «παγκοσμιοποίηση», δανεισμός (ανθρώπων και κρατών), νέο-αποικιοκρατία και όλα τα εξ αυτών παρελκόμενα και σύστοιχα υφίστανται εσωτερικά και στις «δυτικές» κοινωνίες.

Θα περίμενε συνεπώς κάποιος, πως τα πολιτικά «αφεντικά» του πλανήτη, θα κόψουν τα χέρια των τραπεζιτών (προφανώς θα τους στείλουν και πολλά χρόνια στην φυλακή) και θα στραφούν στην πραγματική οικονομία και παραγωγή και θα την ενισχύσουν.

Αρκεί για να καταλάβουμε πιο λόμπυ κυβερνά τον πλανήτη, να δούμε το τι συμβαίνει σήμερα και εάν «άνοιξε και μάτωσε έστω μία μύτη τραπεζίτη». Αυτό που συμβαίνει σήμερα στον πλανήτη είναι πραγματικά αστείο και επικίνδυνο για την πορεία των κοινωνιών. Σε κάποια άλλα κείμενά μου έχει γραφτεί ο κίνδυνος να κινηθούμε προς μία παγκόσμια φεουδαρχία κάποιων εταιρειών, πρωτίστως τραπεζικών. Ο κίνδυνος πλέον είναι εμφανής και ορατός, ίσως τελικά και να αποτελεί σχέδιο κάποιων αθλίων εγκεφάλων από αυτούς που εντρυφούν ως λακέδες και εντολοδόχοι στα παλάτια των μεγιστάνων του πλούτου.

Η πραγματική οικονομία όχι μόνο δεν ενισχύεται αλλά αφήνεται σε μία συνεχή καθίζηση. Αυτοί που ενισχύονται είναι οι τραπεζίτες !!!. Το χρήμα που υποτίθεται πως προορίζεται για την ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας συγκεντρώνεται στα χέρια των τραπεζιτών, για να το διαχειριστούν αυτοί !!!, για να «ενισχύσουν» αυτοί ό,τι και όποιον θέλουν !!!.

Ακόμα και στην περίπτωση μη επιλεκτικής διαχείρισης του χρήματος, οι τραπεζίτες παραμένουν κυρίαρχοι του παιχνιδιού, καθορίζουν τους όρους του και αποκερδαίνουν από τα επιτόκια δανεισμού !!!.

Όπως απομυζούν τις χώρες του τρίτου κόσμου, θα απομυζήσουν (και πιο εύκολα πια) την πραγματική οικονομία, θα τριτοκοσμικοποιήσουν τις παραγωγικές διαδικασίες και στον δυτικό κόσμο.

Ο παραλογισμός και η ενίσχυση των εξουσιών τους στον πλανήτη προχωρεί ακάθεκτη μέσα από τα σχέδια ενίσχυσης του τραπεζοπιστωτικού συστήματος. Γίνεται απόλυτη, ξεκάθαρη και περισσότερο αναιδής απέναντι στις κοινωνίες.

Η συνεχής πτώση των χρηματιστηρίων, η μείωση της παραγωγής και της απασχόλησης, η ραγδαία πτωτική τάση της πραγματικής οικονομίας στον πλανήτη, δείχνει μια σαφή κατεύθυνση. Οι τραπεζίτες θα γίνουν ολοκληρωτικά κύριοι του πλανήτη, αγοράζοντας την πραγματική οικονομία με χρήματα των κοινωνιών, έναντι πινακίου φακής, έναντι ενός δολαρίου. Μετά «θα τρέξουν» να δανείσουν τον πλανήτη με τα δικά του χρήματα, τα χρήματα των κοινωνιών και θα σφίξουν ακόμα περισσότερο την θηλιά στο λαιμό των ανθρώπων. Σύντομα μετά θα επιβάλουν ένα προστατευτισμό, στην παγκόσμια φτώχεια και εξάρτηση. Ένα «γκωλικό» πλαίσιο λειτουργίας της οικονομίας, που θα συντηρεί την εξάρτηση από αυτούς, την απόλυτα ελεγχόμενη ως προς τα πάντα υποπαραγωγικότητα και την παγίωση των συνθηκών ζωής (στην πραγματικότητα εξάρτησης) των ανθρώπων στο πλαίσιο που αυτοί θα επιτρέπουν. Η λύση βέβαια δεν είναι ο οικονομικός φιλελευθερισμός των ατομικοτήτων ισχύος γιατί αυτός είναι δημιούργημα των ίδιων ανθρώπων για να διαβούν τα σύνορα και να επιβάλλουν την ισχύ τους. Η λύση βρίσκεται εντελώς αλλού, πέρα και έξω από όσα δογματικά διδάσκονται στα δυτικά πανεπιστημία κα επιβάλλονται ως δοξαστικά δόγματα στις κοινωνίες.

Υπόσχομαι να σας γράψω σύντομα σύντροφοί μου, αναλυτικότερα και διεξοδικότερα για τα φαινόμενα και τις πρακτικές τους. Οσοι έχετε πολιτικά και κοινωνικά αισθητήρια καταλάβατε ήδη τι εννοώ.

Επειδή δεν θα είχα κανένα λόγο να γράψω για να προβώ μόνο σε διαπιστωτικές κρίσεις (αν και αυτές έχουν την δική τους αξία) θεωρώ καθήκον μου την πρόταση.

Η παγκόσμια οικονομία, οι κοινωνίες του πλανήτη πρέπει να απεξαρτηθούν από τις τράπεζες των τραπεζιτών. Παρατράβηξε η εξάρτηση κοινωνιών και ανθρώπων από τα συμφέροντα των ολιγαρχιών που τις κατέχουν και ελέγχουν το σύνολο του πλανήτη.

Είναι σαφές και κατάδηλο το τι συμβαίνει και ποιος είναι ο βαθμός εξάρτησης.

Είναι σαφές και κατάδηλο ότι υπάρχουν και άλλοι μηχανισμοί χρηματοδότησης της πραγματικής οικονομίας και εάν δεν κρίνονται επαρκείς μπορούν να φτιαχθούν άμεσα νέοι. Μηχανισμοί που δεν θα προσδίδουν υπεραξία στο χρήμα, αλλά θα στηρίζουν απευθείας την πραγματική οικονομία του πλανήτη, αυτή που αφορά τους ανθρώπους και τις βιοτικές τους ανάγκες.

Και για να μην στηρίζουμε την οικονομία των ίδιων ολιγαρχιών, αλλά την οικονομία των κοινωνιών, την οικονομία των ανθρώπων, είναι σίγουρο πως πρέπει να κινηθούμε στην οικονομία των συλλογικοτήτων, στην οικονομία των πολλών ανθρώπων, στην κοινωνία της παγκόσμιας κοινωνικής συντροφικότητας και όχι του ανταγωνισμού.

Εχω γράψει πως θα γίνει αυτό, εάν θέλετε η πρόταση για την «τράπεζα της κοινωνίας» είναι ακόμα μία παρέμβαση.

Οσοι το αντιλαμβάνονται ας έλθουν μαζί μας για να αποκτήσει ο άνθρωπος μέλλον στον πλανήτη.