ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΝΕΡΩΝΕΣ & ΠΙΛΑΤΟΙ: Η ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΤΩΝ ΦΡΕΝΟΒΛΑΒΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΝΕΡΩΝΕΣ & ΠΙΛΑΤΟΙ: Η ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΤΩΝ ΦΡΕΝΟΒΛΑΒΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ

Αναδημοσίευση παλαιότερου κειμένου

Κατηγορίες: ΠΟΛΙΤΙΚΗ & ΚΟΜΜΑΤΑ — dimkaramitsas @ 4:07 μμ
Tags: ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ, ΠΑ.ΣΟ.Κ., ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ



ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΝΕΡΩΝΕΣ & ΠΙΛΑΤΟΙ: Η ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΤΩΝ ΦΡΕΝΟΒΛΑΒΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ

Προσωπικά, τις αναλύσεις μου για την οικονομία τις έχω κάνει και αρκετές από αυτές έχω δημοσιεύσει. Παράλληλα, έχω δημοσιεύσει και σειρά προτάσεων. Το ίδιο έχουν πράξει και σειρά συντρόφων.
Θαρρώ ότι οι αναλύσεις και προτάσεις που έχουν γίνει υπακούουν σε δύο βασικά κριτήρια: στην εξυπηρέτηση των αναγκών του ανθρώπου και στην εξυπηρέτηση των αναγκών της κοινωνίας.
Ως πολιτικό επακόλουθο, πιστεύω ότι οι θέσεις αυτές κινούνται στο φάσμα του σοσιαλισμού, όπως αυτός έχει τεθεί στο παρελθόν και όπως δυναμικά, αλλά πιστοί στις θεμελιώδεις αρχές και αξίες του, τον σχεδιάζουμε ή τον νομίζουμε (στην χειρότερη για εμάς περίπτωση) για το μέλλον.
Βλέπω όμως και εγώ το κατάδηλο στο πανελλήνιο : η ηγετική πολιτικά ομάδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όχι μόνο δεν εκφράζει σοσιαλιστικές απόψεις, αλλά εκφράζει και ασπάζεται τις απόψεις του νέο-φιλελευθερισμού, δηλ. την κοσμοθεωρία της πολιτικής θεωρίας του αντιπάλου. Αντίστοιχα, με την ηγετική ομάδα , μια ευτυχώς ακόμα μειοψηφία υποστηρικτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ., εκφράζει τις ίδιες απόψεις και αντιλήψεις. Ελεύθερος ανταγωνισμός, οικονομία της αγοράς κλπ… είναι τα ιδεατά για τους ανθρώπους αυτούς.
Τα ακούω, τα βλέπω να κυριαρχούν και αναρωτιέμαι για το πολιτικό ποιόν του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στο σήμερα, αναρωτιέμαι ακόμα και για την παρουσία μου και την δική μου υποστήριξη.
Αυτό που κάνετε κυρίες και κύριοι των κομματικών μηχανισμών δεν είναι μόνο πολιτική αυτοαναίρεση, αλλά συμβάλλει στα μέγιστα στην πλήρη απαξίωση της πολιτικής. Επιδίωξη των ισχυρών αυτού του πλανήτη είναι φυσικά να καθορίζουν αυτοί το μέλλον του, όπως και επιδίωξη των πολλών και ανισχύρων είναι η ίδια. Ακόμα και σε αυτή την θρυμματισμένη ψευδεπίγραφη δημοκρατία, η άποψη των πολλών μετράει ως μοχλός κοινωνικής πίεσης. Η παράδοση όμως της κοινωνίας στις εντολές της αγοράς περνά μέσα από τις πολιτικές απόψεις του νεοφιλελευθερισμού που υιοθετείτε. Δεν κυβερνά πλέον η κυβέρνηση, αλλά η «αγορά» … αυτό μας λέτε, χωρίς να μας έχετε αποκαλύψει έστω το σε τι συνίσταται η αγορά και ποια πρόσωπα διαφεντεύουν την πορεία της. Ετσι γίνεστε και εσείς όργανα της αγοράς.
Όμως η κυριαρχία της αγοράς περνά αναγκαία μέσα από την απαξίωση των δυνατοτήτων πολιτικής παρέμβασης των κυβερνήσεων, που έστω και με δεδομένη πολιτειακή στρεβλότητα, εκφράζουν κάποιες πιέσεις της κοινωνίας (της όποιας καταπιεσμένης, αμόρφωτης, ανασφαλούς και κατευθυνόμενης κοινωνίας). Η αγορά λοιπόν διαμορφώνει πολιτική, επιλέγει και στηρίζει εκφραστές της, αλλά και εν γένει προσωπικότητες – ασημαντότητες, ως «εκφραστές» και χειριστές των κυβερνήσεων και των πολιτειακών δεδομένων. Ως χειριζόμενη από κατευθυνόμενες ασημαντότητες, η κάθε πολιτειακή εξουσία όχι μόνο εκχωρεί στην αγορά ολοένα και μεγαλύτερο πεδίο ρύθμισης – εξουσίας, αλλά και απαξιώνει το ίδιο της τον εαυτό, αφού ο κάθε ανίκανος δεν μπορεί να εκφράσει τίποτε άλλο εκτός από ανικανότητα, συμβιβασμό, δουλοπρέπεια και απόλυτη μετριότητα.
Όταν οι νικητές κερδίζουν ένα πόλεμο σκοτώνουν ή φιμώνουν τους πραγματικούς ή φυσικούς ηγέτες του αντιπάλου και στην θέση τους τοποθετούν ανδρείκελα, που εξυπηρετούν τους στόχους τους. Μια ματιά στην παγκόσμια πολιτική σκηνή μετά το 1990 θα σας πείσει για το σήμερα.
Θα παρακάμψω την ανάλυση θεσμικών μηχανισμών, πολιτικών, νομικών ρυθμίσεων (αυτά άλλωστε υπάρχουν και αλλού) και θα έλθω απευθείας στην πρόταση που αφορά τον ορισμό και την πάταξη της αισχροκέρδειας. Θα ανατρέξω στα θεμελιώδη ζητήματα που αφορούν τον άνθρωπο: την κάλυψη των βιοτικών του αναγκών, τις κοινωνίες συλλογικότητας και αλληλοστήριξης, την ισότητα και την ίδια του την ζωή. Για εμένα οι πρώτοι και πιο επικίνδυνοι ψυχικά ασθενείς που θα έπρεπε να κλειστούν σε ψυχιατρικά νοσοκομεία, είναι όσοι αποζητούν ατομικές εξουσίες, ισχύ, αυτοί που αποζητούν να έχουν πολύ περισσότερα ή όλα και να είναι πάνω από τους άλλους. Ποιος αλήθεια τους έδωσε το δικαίωμα να επιζητούν να κάνουν τους άλλους δυστυχισμένους ή νεκρούς για να νέμονται και να κατέχουν αυτοί ; ποια διαστροφή και ανεπάρκεια πνευματικής ισορροπίας έχει σκουληκιάσει στο μυαλό τους; πως θα έκρινε η ψυχιατρική ένα παιδί που χτυπάει συνεχώς τα άλλα, τους παίρνει τα πράγματα, θέλει να ακούγετε μόνο η δική του γνώμη και την επιβάλλει με κάθε αθέμιτο τρόπο; Αν δεν είναι ψρενοβλαβείς είναι σίγουρα επικίνδυνοι, επικίνδυνοι για κάθε κοινωνικό ιστό και άνθρωπο ξεχωριστά και τους αξίζει και πάλι η απομόνωση. Οι φρενοβλαβείς αυτοί έχουν καταφέρει να κυριαρχούν στον κόσμο και να κάνουν τους συνανθρώπους τους να υποφέρουν. Το ότι επιτρέπουμε στους φρενοβλαβείς αυτούς να κυριαρχούν είναι το μεγάλο μας λάθος, το ότι επιτρέπουμε να ορίζουν το παρόν και το μέλλον μας μοιάζει πραγματικά με μία διαρκή αυτοκτονία, με συνεχή δηλητηρίαση της ζωής μας. Είναι το δηλητήριο της αθλιότητας της ζωής που βιώνουμε … .
Τα απεριόριστα και απύθμενα πάθη των φρενοβλαβών για νομή και κατοχή ολοένα και περισσοτέρων πραγμάτων – αγαθών και εξουσιών ζητώ να αντιληφθούμε και να περιορίσουμε σε 1η φάση, με την πρότασή μου αυτή. Να μην τους αφήνουμε να βλάπτουν όλους εμάς ανεξέλεγκτα υπό τα παρανοϊκά κατασκευάσματα της ελευθερίας της αγοράς και του ελεύθερου ανταγωνισμού, που αντικατοπτρίζουν, εκφράζουν και υλοποιούν την ελευθερία της φρενοβλάβειάς τους να εξουσιάζουν, να κατέχουν, ακόμα και να καταστρέφουν.
Δεν είναι το όραμά μου βέβαια αυτό, ο περιορισμός της φρενοβλάβειας δεν μπορεί να είναι όραμα … . Οραμα είναι οι κοινωνίες ανθρώπινης συλλογικότητας, οι κοινωνίες συμπαράστασης και κάλυψης των βιοτικών αναγκών για τον καθένα και από όλους, όχι σύμφωνα με τις ικανότητες του καθενός, αλλά μόνο σύμφωνα με τις ανάγκες του. Το πρώτο όμως που έχουμε και μπορούμε να κάνουμε είναι να περιορίσουμε αυτούς που δημιουργούν με την φρενοβλάβειά τους ολοένα και περισσότερες ανάγκες σε ολοένα και περισσότερους.