ΑΠΛΗΣΤΙΑ

ΑΠΛΗΣΤΙΑ

Κατηγορίες: ΚΟΙΝΩΝΙΑ & ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΚΟΣΜΟΣ — dimkaramitsas @ 8:03 μμ
Tags: ΑΠΛΗΣΤΙΑ, ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ, ΚΟΣΜΟΣ, ΚΡΙΣΗ


ΑΠΛΗΣΤΙΑ
Είπα να βάλω μερικά παλαιότερα κείμενα … .

Οι αιτίες στα “πράγματα» του ανθρώπου και των κοινωνιών του, δεν εξηγούνται με ρασιοναλιστικά συμπεράσματα δογματικού τύπου όπως τα “ανέκαθεν”. Τα αποτελέσματα, διότι αποτέλεσμα είναι οι αυξήσεις στις τιμές του πετρελαίου κλπ., δεν μπορούν να αναχθούν σε φυσιοκρατικά αίτια (έχω γράψει κάτι για τους νόμους και τους κανόνες). Αυτά που θα θέλαμε να είναι νόμοι είναι συνήθως κανόνες … .

Προσωπικά, πολλούς μήνες πριν και πριν αρχίσουν να εκτυλίσσονται τα φαινόμενα κατάρρευσης (θα γίνουν χιονοστιβάδα) είχα κάνει τις προβλέψεις και τις αναλύσεις μου.

Αυτό που βρίσκεται στην βάση των αιτίων είναι μια ψυχολογική ανθρώπινη διαταραχή, ένα ελάττωμα γνωστό σε όλους που λέγεται απληστία.
Η απληστία που ταυτίζεται με την αδηφαγία και είναι απότοκο ψυχολογικών διαταραχών, έλλειψης παιδείας και ανοησίας, πλήρους αδυναμίας στοιχειώδους κατανόησης της φύσης του ανθρώπου και της λειτουργίας του πλανήτη. Τυφλώνει η απληστία τους ανθρώπους και τους καθιστά έρμαιά της. Η ίδια ως παράδειγμα πολλαπλασιάζεται και επιβάλλεται ως τρόπος ζωής. Καθίσταται μαζική τύφλωση και ολική βλακεία με ατομιστικά όμως χαρακτηριστικά. Ο καθένας σκέφτεται και ενεργεί με γνώμονα το δικό του στομάχι, το δικό του επίπεδο.

Εάν ο άνθρωπος μπορούσε να εννοήσει το νόημα της βιολογικής και φυσικής του ύπαρξης τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά για όλους και η ανθρώπινη ζωή θα είχε άλλο περιεχόμενο και αξία.
Η απληστία φτιάχνει γιγαντισμούς που λειώνουν στο πέρασμά τους ανθρώπους, που εξουσιάζουν και χρησιμοποιούν τον πλανήτη ολόκληρο για την ικανοποίηση μιας ματαιότητας με πεπερασμένο βιολογικά χαρακτήρα. Αλλά ακόμα και εάν νικούσαμε το θάνατο, τον πλανήτη που μας κουβαλά δύσκολα θα μπορούσαμε να τον «νικήσουμε» με τον όποιο γιγαντισμό μας. Η απληστία αυτή είναι ύβρις απέναντι στην ζωή, απέναντι στην ουσία και την ποιότητά της, απέναντι στην ίδια την ανθρώπινη φύση και στην συνέχεια του είδους προς το μέλλον.


Ζώντας σε ένα πεπερασμένο πλανήτη με πεπερασμένα μεγέθη είναι απλούστατο να καταλάβουμε τις μετρήσιμες δυνατότητες, στοιχεία και εν τέλει μεγέθη του.

Η απληστία, μέσα στην τύφλωσή της που ανέφερα πιο πάνω, παραβιάζει και αγνοεί τα πραγματικά μεγέθη και δημιουργεί εκτιμήσεις και προσδοκίες για να καλύψει την αδηφαγία της. Αξιώνει και απαξιώνει κατά το δοκούν, δημιουργεί δικά της μεγέθη και τρόπους μέτρησης, επιλέγει, βαπτίζει, χαρακτηρίζει και αποχαρακτηρίζει αξίες, συμπεριφορές και ανθρώπους, διαστρέφοντας την πραγματικότητα, αγνοώντας τις σταθερές του πλανήτη και του ανθρώπου. Υπάρχει “σταθερά” υπάρχει μέτρο ανθρώπινο και το έχω ξαναγράψει, είναι πρώτα από όλα η βιολογική σταθερά της ανάγκης κάλυψης των υλικών βιοτικών αναγκών και δίπλα σε αυτή υπάρχει η ανάγκη κάλυψης των ψυχικών – ψυχολογικών αναγκών. Οι σταθερές αυτές είναι συνυφασμένες με την φύση του ανθρώπου και κανείς δεν μπορεί να τις παραγνωρίσει καθώς παράγουν τους δικούς τους βασικούς κανόνες συμπεριφοράς (ο πεινασμένος κατά κανόνα θα αναζητήσει τροφή ακόμα και με την χρήση βίας, ο αδικημένος θα αναζητήσει με αντίστοιχο τρόπο το δίκιο του).
Η δημιουργία, μέτρηση και ιδιοκτησία πλεονάζοντος πλούτου στον πλανήτη, αποτέλεσε πάντοτε αποτέλεσμα της απληστίας κάποιων.
Μέχρι το new deal οι άπληστοι λειτουργούσαν με μεγέθη μετρήσιμα σε υλικά και η απληστία τους έκανε να ονειρεύονται θησαυρούς κρυμμένους στην γη της Επαγγελίας, σε ανύπαρκτα μέρη, Eldorados με χιλιάδες τόνους χρυσάφι … . Όμως όλα τα υλικά αυτά, αφού υπήρχαν πάνω στον πλανήτη όλα ήταν μετρήσιμα και πεπερασμένα. Επιδιώκοντας να ξεφύγει από το πεπερασμένο (αφού το όρισε και το αντιλήφθηκε ως οριστικό δεδομένο με την εξερεύνηση, χαρτογράφηση και εκμετάλλευση του συνόλου του πλανήτη) η απληστία έφθασε σε κομβικό σημείο πριν το new deal, οπότε ανακαλύφθηκε ότι τα σταθμά του πλανήτη είναι πεπερασμένα. Επανήλθε λοιπόν η απληστία, μετά από ένα σύντομο διάλειμμα επιστρατεύοντας μιαν άλλη τεχνική εξαπάτησης και τελικά αυταπάτης (αφού όλα ανακυκλώνονται σε τούτο εδώ τον κόσμο) που είχε πάντοτε στις πρακτικές της, την εκτιμητική αξιολόγηση.
Πλέον η αξία των υλικών αποτελούσε αποκλειστικά αντικείμενο εκτίμησης και όχι αντικείμενο ουσίας. Η απληστία δημιούργησε μεγέθη μη υπαρκτά στον πλανήτη, εικονικές αξίες μετρημένες σε χαρτιά, ομόλογα, χρήματα, αξιόγραφα, μετοχές, χρεόγραφα εν γένει. Πρόκειται για λογιστικές αξίες χωρίς πραγματικό αντίκρυσμα, για τα κομμάτια μιας απάτης χωρίς προηγούμενο. Χαρτιά αγοράζουν ανθρώπινες ψυχές και ζωές και χαρτιά τις αφαιρούν.
Στην πραγματικότητα, η αγωνία για εξουσία, η απληστία κάποιων ελαχίστων να είναι οι πλουσιότεροι, να είναι οι δυνατότεροι, να κατέχουν τον πλανήτη με όλα του τα «παραρτήματα», να κατέχουν και να κατευθύνουν ανθρώπους, οδήγησε στην σημερινή κατάσταση. Οδήγησε σε μία κατάσταση που η ψευδο-οικονομία των πνευματικά αρρώστων ελέγχει απόλυτα την ανθρώπινη ζωή, ύπαρξη και λειτουργία.


Δίδοντας στους χειριστές των χαρτιών και της εκτιμουμένων αξιών τα ηνία του πλανήτη καταλήξαμε στην τεράστια φούσκα της υπερεκτίμησης, της τεράστιας απόστασης που χωρίζει την υπερ-εκτίμηση από τις δυνατότητες του πλανήτη και των ανθρώπων του.

Όταν τούτο κατέστη αντιληπτό και για να σώσουν το παιχνίδι για μία ακόμα φορά υπέρ τους, οι άπληστοι καταπιεστές στρέφουν το ενδιαφέρον τους σε αιώνιες σταθερές, σε βασικά για την διαβίωση αγαθά και τα υπερεκτιμούν για να διασώσουν τα κέρδη τους !!!. Όμως τα αγαθά αυτά απευθύνονται σε ανθρώπους, εξυπηρετούν τις ανάγκες τους και γίνονται ολοένα και πιο δυσπρόσιτα για συνεχώς αυξανόμενο αριθμό ανθρώπων.
Ποιο θα είναι το μέλλον της ανθρωπότητας στον πλανήτη;
Η γνώμη μου είναι πως βρισκόμαστε σε κομβικό σημείο, και το έχω ξαναγράψει θα οδηγηθούμε είτε στην οχλοποίηση καταπιεσμένων ανθρώπων ή σε άλλες μορφές κοινωνικής και πολιτειακής οργάνωσης που θα σέβονται τους ανθρώπους και τον πλανήτη μας.

Το καθήκον όσων έχουν συλλάβει την ιδέα της κοινωνικής και ανθρώπινης προόδου, της απεξάρτησης από τις κοινωνίες της ζούγκλας είναι διττό, όχι μόνο οφείλουν να χτίσουν άμεσα τις λύσεις για την κοινωνική οργάνωση, αλλά και οφείλουν προς όφελος της ανθρωπότητας να ξεθεμελιώσουν τις κοινωνίες ζούγκλας που εγκαθίδρυσε η απληστία μιας ελάχιστης ψυχικά διαταραγμένης μειοψηφίας.