Η αλλαγή ηγεσίας ήταν επιβεβλημένη και αποτελεί ενέργεια με θετικό πρόσημο.
Πρόσωπα που πολλές φορές λειτούργησαν καθαρά πολιτικά, όπως ο κ. Τάκης (Αράπογλου) και ο κ. Μηλιάκος της ΑΤΕ. Για τον 3ο της παρέας τον κ. Φιλιππίδη έχω να πω κάποια θετικότερα πράγματα και η πολιτική του ΤΤ ήταν πραγματικά καλύτερη από ότι των άλλων πιστωτικών ιδρυμάτων.
Το ζήτημα πλέον είναι τι εκφράζουν οι επιλογές της κυβέρνησης τις οποίες χρεώνονται οι κ.κ. Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου.
Θα υπάρξει αλλαγή πολιτικής στις τράπεζες αυτές ;
Το ένα χαρακτηριστικό των επιλογών είναι το έντονο το άρωμα "σημιτισμού" (εξαιρώ την Ντίνα Λάζαρη) και "σημιτισμός" σημαίνει συντηρητισμός.
Δεν θα περίμενα βέβαια στις θέσεις αυτές να επιλεγούν πρόσωπα που έχουν ιδιαίτερα προοδευτικές θέσεις ή "αντιτραπεζικοί" τραπεζίτες, όμως θα περίμενα ανθρώπους με πιο ανοικτές πολιτικές φιλοσοφίες.
Π.χ. πριν από λίγο καιρό ο κ. Πανταλάκης δήλωσε ότι το κράτος δεν έχει κανένα δικαίωμα να παρεμβαίνει στις σχέσεις των τραπεζών με τους πελάτες τους (ή κάτι ισοδύναμο με αυτό).
Ποιά σχέση έχει αυτός ο άνθρωπος με την πολιτική φιλοσοφία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και πως μετά ταύτα επιλέγεται ;
Τα αυτά mutatis mutandis ισχύουν και για τους λοιπούς πλήν της Ντίνας Λάζαρη.
Η τελευταία έχει δείξει ένα άλλο πολιτικό πρόσωπο, πιο συμβατό με τις καταστατικές διακηρύξεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η επιλογή της αποτελεί μία έκπληξη.
ΣΕ λίγες ημέρες θα μπορούμε να κρίνουμε τοις πράγμασι εάν κάτι άλλαξε ουσιαστικά και προς το καλύτερο στις συμπεριφορές των τραπεζών αυτών.