Ηχεί παράξενα στα αυτιά μας και διόλου ευχάριστα στη μνήμη μας στην 1η δεκαετία του 21ου αιώνα και μετα από σχεδόν τριάντα χρόνια από τότε που οραματιστήκαμε μια νέα Ελλάδα να μιλάμε για την αειφόρο η την πράσινη ανάπτυξη και το μεγαλύτερο κομμάτι της χώρας αναπτυξιακά να βρίσκεται στο έλεος της κυβερνητικής αδιαφορίας και του Υψίστου.
Δυστυχώς Ελλάδα είναι μόνον η Αθήνα και τα μεγάλα αστικά κέντρα. Δυστυχώς πίσω από τη βρώμικη κουρτίνα και τη μισοσπασμένη βιτρίνα υπάρχει και ο άλλος ο πολύς κόσμος. Ο κόσμος της υπαίθρου, ο αγρότης ο κτηνοτρόφος, αυτός που μένει σε απομακρυσμένες και δύσβατες περιοχές να φυλάει τα σύνορα μας, ο κάτοικος των ορεινών όγκων , των άγονων νησιών και της εγκατάλειψης .
Η εγκατάλειψη της ελληνικής υπαίθρου σε ολο της το μεγαλείο. Οι ανεγκέφαλοι καρεκλοκένταυροι που δεν έχουν λασπώσει ποτέ τα παπούτσια τους σε κανένα χωματόδρομο -παρά μόνο με τα cherokie τους- μας μιλάνε για την ανάπτυξη και τα έργα μεγάλης πνοής και υποδομών της επαρχίας. Θα ήταν πολύ αληθινό για να είναι έτσι. Δυστυχώς αυτοί που περιδιαβαίνουν τις επαρχίες για να πάνε στα χωριά τους για καμιά βδομάδα και να γυρίσουν στας Αθήνας δεν παραλείπουν να μας λένε πόσο έχει αλλάξει σήμερα η ελληνική ύπαιθρος και πόσο ωραία περνάμε στην επαρχία με το οξυγόνο μας και την ηρεμία μας.
Ναι είναι γεγονός ότι διαθέτουμε σε ποσότητα και από τα δύο, και αέρα μπόλικο να μας παίρνει και να μας σηκώνει και νεκρική ηρεμία. Αν διαθέταμε και τα στοιχειώδη που θα συνιστούσαν μια επαρκή διαβίωση θα ήταν καλύτερα βεβαίως τα πράγματα. Επίσης το ότι σήμερα δεν κυκλοφορούμε με γαιδάρους είναι μια πρόοδος και να λέμε δόξα τω Θεώ που η Ελλάδα εγινε ένα μεγάλο εργοτάξιο με βήματα προόδου και ανάπτυξης.
Αυτό το διαπιστώνει κανένας στην ελληνική όμορφη επαρχία. «Μένουμε Ελλάδα» όπως μας λέει και η ΝΕΤ δείχνοντας μας τα απαράμιλλα τοπία και την οικιστική ομορφιά της Να περνάς τα όμορφα τούνελ , τη γέφυρα Ρίου Αντιρίου, την Ολυμπία την Ιόνια και την Εγνατία οδό , όλα αυτά τα μεγάλα εργα που θα ενώσουν την Ελλάδα οριζόντια και κάθετα.
Κι από πίσω το χάος. Σε βάθος λίγων χιλιομέτρων να αρχίζει η άλλη Ελλάδα, η Ελλάδα της ερήμωσης και εγκατάλειψης με τους ατέλειωτους χωματόδρομους ,τις καταπατημένες εκτάσεις και τα καμένα δάση.
Αυτή είναι η άλλη Ελλάδα .
Χωριά ακόμη στην εποχή του χωματόδρομου
Χωρίς συγκοινωνία , χωρίς ρεύμα για μια βδομάδα λόγω καιρικών φαινομένων
Χωρίς τηλέφωνα με συνεχείς βλάβες, χωρίς τηλεόραση.
Με τα κέντρα υγείας χωρίς ασθενοφόρα και γιατρούς
Με τα τοπικά γραφεία της ΔΕΗ και του ΟΤΕ κλειστά από καιρό χάριν των οικονομιών κλίμακας
Χωρίς αγροτικούς γιατρούς που ακόμη κι αν υπάρχουν τα έχουν γράψει κανονικά κι έρχονται όποτε τους καπνίσει για να γράψουν κανένα φάρμακο για τα περήφανα γηρατειά μας.
Χωρίς φάρμακα βεβαίως και με αποκλεισμένους δρόμους αφημένους στο έλεος της Νομαρχίας.
Χωρίς τα υποτυπώδη για την καθημερινή τους διαβίωση.
Σ αυτό τον άλλο κόσμο που ευτυχώς υπάρχει ακόμη η αλληλεγγύη και οι καλοί Σαμαρείτες οι περισσότεροι ζούν και υπάρχουν κατά σύμπτωση. Αν αρρωστήσουν είναι αφημένοι στο έλεος του Θεού μέχρι να πάνε στον πλησιέστερο γιατρό μετα από καμιά ώρα τουλάχιστον.
Για αυτή την άλλη Ελλάδα που πολλοί αδυνατούν να καταλάβουν γιατί δεν την έζησαν ποτέ και που εκπλήσσονται , τα προβλήματα ανα την επικράτεια είναι πολλά και μεγάλα. Είναι προβλήματα καθημερινής διαβίωσης που έχουν να κάνουν με την υγεία και τους στοιχειώδεις κανόνες επιβίωσης. Δεν αρκεί να μιλάμε μόνο για την αειφόρο και πράσινη ανάπτυξη ,τον αγροτοτουρισμό και το συρικνωμένο εισόδημα του αγρότη. Να τα βράσω όλα όταν ακόμη και με τα λεφτά που διαθέτει κάποιος δεν μπορεί να βρεί ούτε τσιγάρα ή να φάει. Σε ολη την επικράτεια όσοι κρατάνε καφενεία η μαγαζιά σε άγονες περιοχές όχι μόνο δεν έπρεπε να πληρώνουν κανένα φόρο , αλλα το Κράτος θα έπρεπε να τους πληρώνει κι από πάνω που κρατάνε ένα σπίτι ανοιχτό, που έχουν καθαρή μια πλατεία η κρατάνε ένα φαγάδικο για να περνάμε εμείς το καλοκαίρι και να λέμε τις παπαριές μας πρίν γυρίσουμε στην καλοπέραση μας
Αυτή λοιπόν η άλλη Ελλάδα που δεν ξέρει από πληροφορική, από συμμετοχική δημοκρατία ,για την αέναη ανάπτυξη από ΕΣΠΑ και ΕΚΑ , αυτή η Ελλάδα των πολιτών Δ΄κατηγορίας, με ένα όχι ευκαταφρόνητο ποσοστό ψηφοφόρων θα κληθεί αυριο να ψηφίσει για τη μεγάλη ανατροπή της Δεξιάς. Αυτή την Ελλάδα δεν την έχει επισκεφθεί κανένας πολιτικός γιατί δεν έχει το τσαγανό για να το κάνει. Θέλει πολύ τόλμη να κοιτάξεις τον άλλον στα μάτια και να μην χαμηλώσεις τα δικά σου στο διεισδυτικό του βλέμμα που σε κοιτάει έτοιμο να ρουφήξει την κάθε σου κουβέντα , που πάσχει από τη μοναξιά και θέλει κουβέντα και διάλογο. Που αν τους πέσει καμιά εφημερίδα την ξεκοκαλίζουν.
Είναι καποιες ώρες που οι ανατρεπτικές και περιεκτικότατες κουβέντες κάποιων σε κολλάνε κυριολεκτικά στον τοίχο. Τότε σου ανεβαίνει ενας κόμπος στο λαιμό , σε πνίγει το ίδιο τους το παράπονο, σε σημείο που να ντρέπεσαι να απαντήσεις. Και τι να τους πείς άλλωστε?
Πώς να αξιώσεις από τον νέο (οσοι έχουν απομείνει ) να μην τα βλέπει όλα ισοπεδωτικά, μαύρα και απαισιόδοξα? Τι του έχει μείνει για να είναι αισιόδοξος? Εχει την πληροφόρηση η ποιες χαρές της ζωής του έχουν απομείνει εκτός από τη συντροφιά ενός ποτού κι ενός τσιγάρου?
Αυτή η Ελλάδα που θυμιζει ακόμη Αλβανία στην εποχή του Χότζα , η Ελλάδα της εγκατάλειψης της ελληνικής υπαίθρου , του αργού θάνατου και του μαρασμού μας ζητάει βοήθεια. Η ικανοποίηση των βιοτικών αναγκών σε ολες τις φτωχογειτονιές της ελληνικής επικράτειας θα έπρεπε να είναι το πρώτο μέλημα των κυβερνώντων. Αυτή θα έπρεπε να είναι η εκ των κάτω ανάπτυξη.
Οταν κάποιος έρχεται αντιμέτωπος και κοινωνός σημαντικών προβλημάτων καθημερινότητας σαν τα παραπάνω, οι εξαγγελίες της Ρηγίλλης η της Ιπποκράτους και οι κοκορομαχίες φαντάζουν εντελώς αστείες και χάνουν κάθε νόημα.
Με ρωτάνε πολλοί τι κλίμα βλέπω στην επαρχία. H επαρχία είναι εγκατελειμένη στο έλεος του Θεού. Υπάρχει συμπάθεια και απάθεια. Στις εκλογές θα επικρατήσει το πρώτο, εδώ η αποχή δεν έχει να κάνει με τους ντόπιους .Οσο υπάρχουν ακόμη ψηφοφόροι γιατί η ζωή εξελίσσεται και οι μεγάλοι κάποτε πεθαίνουν. Κοιτάξτε: Στα χωριά αν ακόμη ψηφίζουν ΠΑ.ΣΟ.Κ.-οσο κι είναι απελπισμένοι- είναι λόγω της παλιάς παπανδρεικής αύρας που το άρωμα της κρατάει χρόνια και χρόνια .Και κρατάει γερά σε σημείο που να σε πιάνει το παράπονο γιατί αυτό τον κοινωνικό ιστό δεν τον έχουμε προσέξει η τον έχουμε απαξιώσει. Οι χωριάτες δεν είναι αγνώμονες. Δεν ξεχνάνε ούτε «τον Ανδρέα τους» που το 81 τους έδωσε υπόσταση και λόγο , ούτε το γιο του που σήμερα καλείται να βγάλει την Ελλάδα από το αδιέξοδο.
Μην τους πείς για βουλευτές, γιατί βγάζουν την ανεμοβλογιά.
ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΦΥΣΙΚΑ ΕΙΜΑΙ . ΨΗΦΟ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ Π…..Η ΒΟΥΛΕΥΤΗ
Φόρουμ 
Δευ Σεπ 28, 2009 8:53 pm