Φιγούρα ξωτική και ταξιδιάρικη στο φως του φεγγαριού ανθίζει πάλι γιατί όλη την ζωή του την εξόδεψε παράφορα γυρεύοντας μιαν άλλη
Θυμάμαι σαν παιδί γελούσε και έλεγε στην σέλα ακροβατώντας ποδηλάτου: «Τον κόσμο εμείς θα φέρουμε στα μέτρα μας πριν να μας φέρει εκείνος στα δικά του»
Μα ο κόσμος προχωρά χωρίς να μας ρωτά κλεισμένοι δρόμοι, κλέφτες και αστυνόμοι αγάπα το κελί σου, του παν, κι ύστερα έξω πιο μόνος μα γελούσε ακόμη
Μια νύχτα μεθυσμένη παίρνει ανάποδες ημερολόγια καίει και πτυχία Το χάραμα μπαρκάρει σε πειρατικό για της ζωής του την σκηνοθεσία
Αλγέρι, Αλεξάνδρεια, South Africa στο Άμστερνταμ δυο τέρμινα και κάτι γλιστρούσαν οι αγάπες μες στα μάτια του σαν τον αφρό στα δάχτυλα του ναύτη
Στο Πόρτο Ρίκο χρόνια ασυλλόγιστα και τις καρδιάς του σκόρπισε τα φύλλα σε υπόγεια σκοτεινά και ύποπτα λες και έψαχνε το φως μες στην ξεφτίλα
Κάποια ζεστή βραδιά σε ένα μπλουζάδικο άκουσε να φαλτσάρει η μουσική του τα αφεντικά στον δρόμο τον πετάξανε τα στίγματα σαν είδαν στο κορμί του
Κι η Σύλβια που με πάθος τον αγάπησε δεν έλειψε στιγμή απ' το πλευρό του ζητώντας με μανία στην αγκάλη του την κόλαση και τον παράδεισό του
Σαλπάρισε μια νύχτα με πανσέληνο και στο στερνό του γράμμα μου 'χε γράψει: «Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο και ας είναι η φωτιά του να σε κάψει»
Τα χρόνια έχουν περάσει δε θυμάμαι πια Ερνέστο τον ελέγανε η Νίκο; Κι ακόμα συγχωρείστε με που ξέχασα αν χάθηκε στο Μετς η στο Πόρτο Ρίκο
Όσο για μένα είμαι πάντα εδώ με των ματιών σας την φωτιά σημαία είναι όμορφα απόψε που ανταμώσαμε μ' αρέσει να αρμενίζουμε παρέα
makfor
Θέμα: Απ: Επιτρέψτε μου, κάτι άλλο... Δευ Ιουλ 06, 2009 7:51 am
Αρωματίζω τη μιζέρια μου με βότανα για να την κάνω ευτυχία να μυρίζει σαν το ζωγράφο που εστέρεψε απότομα και το πινέλο του αντίγραφα σκαλίζει.
Αρωματίζω τη μιζέρια μου με βότανα και αποστηθίζω τα στιχάκια των μεγάλων όταν αρχίζουν να χτυπιούνται όλα τα όργανα κι ο μπαρμπα-Νιόνιος να σαλτάρει μ`έναν μπάλο.
Έρχονται πάνω μου του Παύλου τα φαντάσματα σαν χορωδία παιδική μου τραγουδάνε "δεν έχεις τίποτα να πεις που δεν το είπαμε κανείς δεν έχει να σου πει πολλά, λυπάμαι".
Βάζω το ράδιο,ο Χάρης φανερώνεται να καλοπιάνει της αγάπης τα μαχαίρια μ`ένα πρόστυχο σινιάλο απογειώνεται και με οδηγεί σε περιπέτειες δίχως τέρμα.
Giannis Angelou
Θέμα: Απ: Επιτρέψτε μου, κάτι άλλο... Δευ Ιουλ 06, 2009 9:41 am
Με το ίδιο μακό και με κέφι κακό φύγαν μέρες Το φεγγάρι απ' τη μια και του κόσμου η ζημιά βάλαν βέρες
Τι θα κάνεις εσύ είναι εννιά και μισή τον καπνό μου φυσάω Και προτού να λουστώ σταυρουδάκι Χριστό μες στα δόντια κρατάω
Κι όλο εσένα θέλω μόνο για κανέναν δεν σηκώνω τώρα πια το ακουστικό Μόνο εσένα και είμαι εντάξει το ταβάνι έχει πετάξει δυο φωτιές στον ουρανό
Σε χρειάζομαι και το καινούργιο παρκέ με το πόδι πληγώνω Σου φυλάω μουσικές στο ταξίδι να καις μες στο χρόνο
Τι θα κάνεις λοιπόν το κομμένο Depon κυνηγάω στο σεντόνι Και προτού να το πιω σαν δεσμός με σκορπιό λογαριάζονται οι πόνοι
Giannis Angelou
Θέμα: Απ: Επιτρέψτε μου, κάτι άλλο... Δευ Ιουλ 06, 2009 9:43 am
Γιατί, για κάποιους από εμάς, ο Άσιμος ήταν το κάτι άλλο, τότε, στα τέλη της δεκαετίας του ΄80, που ψαχνόμαστε... Λίγο πριν την ΑΛΛΑΓΗ του Μεγάλου ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ...
Σπόρια, τσίχλες πωλώ, καραμέλες σωρό Τρέξτε, πάρτε παιδιά, να χαρείτε Κοκοράκι λαμπρό, γλυφιντζούρι γλυκό Μαντολάτο εδώ θα τα βρήτε Εδώ το βοτάνι της αγάπης Εδώ είναι που κουρεύονται οι γριές Εδώ κορδέλες, καραμούζες καλές Εδώ οι Αφρικάνικες πνοές.
Έχω και αγαλματάκια Χάρτινο πρωθυπουργό Έξυπνα παραμυθάκια καλέ Για τον κάθε μπρούτζινο Ρωμιό.
Ποιός θε να 'ρθει ρωτώ στο πανηγύρι αυτό Και δε θα γυρέψει ν' αγοράσει Τα πανέρια μου απ' τα χέρια μου Το χαρταετό του να πετάξει Εδώ αφέντηδες ξεχνάτε Ό,τι έχετε λυπητερό Τα ταληράκια σας πετάτε σε με Να σας πω, να σας πω, τον τυχερό.
Πω πω πω πω, πω πω πω αχ τι κακό τι κακό Ο δικός μου ο χορός στο πανηγύρι αυτό Στο πανηγύρι αυτό, στο πανηγύρι αυτο Για τον κάθε χάρτινο Ρωμιό.
Ξέρω, ξέρω ένα παραμύθι που λέγεται Πως στήλη άλατος γένηκε του Λωτ η γυναίκα Γιατί παράκουσε τον κύριο θεό Και γύρισε τα Σόδομα και Γόμορα να δει Που καιγόταν.
Κι άλλο ένα ξέρω παραμύθι Τα μαύρα χρόνια ο δύσμοιρος Ρωμιός Πως εγελάστη αμέτρητες φορές Κι ωσότου τα του λείψει το φαϊ Εκοιμάτω.
Από τη μια το θάρρος θαυμάζω της γυναίκας του Λωτ Και του Ρωμιού, κιούπι γιομάτο με λαρδί του τάζω.
Πω πω πω πω, πω πω πω αχ τι κακό τι κακό Ο δικός μου ο χορός στο πανηγύρι αυτό Στο πανηγύρι αυτό, στο πανηγύρι αυτο Για τον κάθε χάρτινο Ρωμιό.
Πω πω πω πω, πω πω πω αχ τι κακό τι κακό Ο δικός μου ο χορός στο πανηγύρι αυτό Στο πανηγύρι αυτό, στο πανηγύρι αυτο Για τον κάθε χάρτινο Ρωμιό.
Giannis Angelou
Θέμα: Απ: Επιτρέψτε μου, κάτι άλλο... Δευ Ιουλ 06, 2009 9:45 am
Πας φιρί φιρί γυρεύοντας με τα μαύρα σου τα μάτια Δέκα πιάτα στο κεφάλι μου κι άλλα τέσσερα κανάτια Πας φιρί φιρί γυρεύοντας να με κάνεις ν αγριέψω Έχω και τις πεποιθήσεις μου, μα στο τέλος θα στις βρέξω.
Αλλά σώπα και μη μου την βγαίνεις στην κόντρα Αν βαρούσα κι εγώ, δεν θα ήσουνα εδώ Έχεις γλώσσα σκληρή που σκοτώνει σαν κόμπρα Κι όσο πείσμα εσύ, άλλο τόσο κι εγώ.
Τέτοιος χαλασμός που έγινε κι ήρθαμε κι ισοπαλία Κι απ την ταραχή κουνήθηκε όλη η πολυκατοικία Σχολιάζουνε οι γείτονες κι απορούν κι οι αστυνόμοι Πως οι δυο μας δεν χωρίζουμε κι αγαπιόμαστε ακόμη.
Μία τέτοια σκηνή να τη δεις στην οθόνη Μα σαν παίξεις κι εσύ, θα σκιστεί το πανί Έχε χάρη που δεν αγαπώ καμιά άλλη Κι απ τώρα μας κλαιν και τα ψώνια του Ζεν.
Στα δελτία των ειδήσεων θα με γράψουν σαν σε σφάξω Πας φιρί φιρί μου φαίνεται την ψυχή σου ν αναπάψω Μου ρθε κρίση και παλάβωσα, μη με βάζεις* ν αμαρτήσω Πας φιρί φιρί γυρεύοντας στα μπουντρούμια να σαπίσω.
Αλλά σώπα και μη μου την βγαίνεις στην κόντρα Θα βαρέσω κι εγώ, κι απαιτώ σεβασμό Είναι κάτι φορές που φτηνά τη γλιτώνεις Με πέντε-έξι μπουνιές και δυο-τρεις μελανιές
DimKaramitsas
Θέμα: Απ: Επιτρέψτε μου, κάτι άλλο... Δευ Ιουλ 06, 2009 11:36 am
αν και αμαφιλεγομενος , αν και ποτε δεν θα μαθουμε τι τελικα ηταν , εαν ειναι σιγουρο , οτι για αυτο που πουλουσε εδωσε την ζωη του , μιλαω για το michael jackson , αδιαφοροντας για τον τροπο ζωης του , κραταμε μια μουσικη που ειναι σιγουρο οτι ολοι μας ξερουμε .... αν και μπορουν να βρεθουν αρκετα κλιπακια και πολυ ευκολα , θα ηθελα να βαλω
δυναμωστε τον ηχο ...
οποιος δεν εχει την ταινια ή τα βιντεοκλιπ του πιστευω οτι τα επομενα ειναι απο τα καλυτερα , οι φιγουρες δεν εχουν καποιοο ηλεκτρονικο εφε
we are the wrold
στο καλο michael
Έχει επεξεργασθεί από τον/την makfor στις Τετ Ιουλ 08, 2009 12:16 pm, 1 φορά
θα συνεχίσω με το Μιχάλη Κατσαρό. Ο Κατσαρός δούλευε στο τότε ΕΙΡΤ και τον απολύσανε ξέρετε γιατί? Σε κάποια περιγραφή που η βασιλομήτηρ Φρειδερίκη έκανε μια κλήρωση είπε το αμίμητο " Και τώρα η βασίλισσα θα επιλέξει τον πρώτο λαχνό απο την κλειτορίδα της!!!!!!!!!!!!!!!!!!" Ηθελημένο σαρδάμ? ΑΞΙΟΟΟΟΟΟΟΣΣΣΣΣΣΣ!!
Αφιερωμένο λοιπόν
Στίχοι: Μιχάλης Κατσαρός Μουσική: Θανάσης Γκαϊφύλιας Πρώτη εκτέλεση: Θανάσης Γκαϊφύλιας
Αντισταθείτε, σ' αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι και λέει καλά είμ' εδώ. Αντισταθείτε, σ' αυτόν που πάλι γύριζε στο σπίτι και λέει Δόξα σοι ο Θεός. Στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών τον κοντό άνθρωπο του γραφείου στην εταιρεία εισαγωγαί εξαγωγαί στην κρατική εκπαίδευση και το φόρο αντισταθείτε σε μένα ακόμα που ιστορώ.
Αντισταθείτε, σ' αυτόν που χαιρετά απ' την εξέδρα ώρες ατέλειωτες τις παρελάσεις. Στον Πρόεδρο του Εφετείου αντισταθείτε, στις μουσικές, τα τούμπανα και τις παράτες, σ' όλα τα ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε, πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι, σ' αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει έντυπα αγίων, λίβανον και σμύρναν.
Αντισταθείτε, σ' όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι και γράφουν λόγους πλάι στη θερμάστρα. Στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία, στα εργοστάσια πολεμικών υλών, σ' αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια, στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους, στους θεατές, στον άνεμο... Αντισταθείτε.
Φυσά στις στέγες του ντουνιά με σηκωμένο το γιακά πικρός διαβάτης περπατά κλαίει, γελά, παραμιλά.
Πώς μας τη φτιάξαν τη ζωή Μίση, πολέμοι και καπνοί βρωμίζει ο φασισμός τη γη σαν κότες σφάζονται οι λαοί κι εμείς στον ύπνο το βαθύ.
Φτιασιδωμένη η ψευτιά γυρνά στους δρόμους και γελά μπουτίκ, βολάν και ξιπασιά προ-πό, λαχεία, διαφθορά. Κι άλλοι με ιδρώτα το ψωμί κι άλλοι πουλάν μισοτιμή πατρίδα λευτεριά τιμή αρκεί να πιάσουν την καλή να γίνουν υπουργοί.
Ήμασταν ζωντανοί νεκροί μας δίνανε μʼ ανταλλαγή τη μπόμπα την ατομική το Ισραήλ για να σωθεί. Ακόμα ο στόλος ναυλοχεί γεμάτη πόρνες η ακτή κι αν φύγανε οι Γερμανοί ήρθαν οι Αμερικανοί καινούρια πάλι κατοχή.
Η CIA βαρά νταγερέ χόρευε νάιλον υπουργέ σαν καραγκιόζης στο μπερντέ κι εσύ να κλαις πικρέ λαέ. Κι ο Βάρναλης μας το ʼχε πει χωρίς καμιά περιστροφή στης Χούντας το αλισβερίσι λεύτερο ήταν το χασίσι ποτέ ο λαός να μην ξυπνήσει.
Γλυκοχαράζει στα βουνά μοσχοβολούν τα γιασεμιά τραγούδι αρχίζουν τα πουλιά γελά η θάλασσα πλατιά κι εμείς οικόπεδα και Ι.Χ ψυγεία έπιπλα TV κουτόχορτο με πληρωμή και δίπλα φεύγει η ζωή
Ξυπνήστε Ξυπνήστε νέες, ξυπνήστε νιοί βγέστε απʼ του τάφου τη σιωπή δείτε του κόσμου τη ντροπή γίνετε χίλιοι κεραυνοί και κάψτε μας ή σώστε μας γλιτώστε μας, ή θάψτε μας.
Με κάτασπρο πανί ένα καράβι απ' το πενήντα έχει να φανεί και συ βιδώθηκες μες στο λιμάνι με ανθοδέσμη που 'χει μαραθεί. Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί.
Σε εδίκασαν να σπαταλάς τα χρόνια σε μια ζωή χωρίς προοπτική. Χάνεσαι σαν το γλάρο στην Ομόνοια και όταν ψάχνεις λύση στην φυγή. Πληρώνεις όσο-όσο τα διόδια και κομματιάζεσαι στην εθνική. Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι Αριάδνη έχει μουγκαθεί.
Ποιος είναι ισοβίτης στο σκοτάδι ποιος αλαφιάζει δίχως πληρωμή; Ποιος σκύβει στους αφέντες το κεφάλι και ποιος τα βράδια κλαίει σαν παιδί; Ποιος ονειρεύεται πως κάποιοι άλλοι βγαίνουν και κάνουν πρώτοι την αρχή; Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί.
Ναυάγια ονείρων αρμενίζουν και τα κεφάλια γεμισαν σκουριά. Στα σούπερ μάρκετ τέλειωσε η ελπίδα και συ κοκκαλωσες στη σκαλωσιά. Πού πήγαν οι τρακόσοι του Λεωνίδα και τι θα πούμε τώρα στα παιδιά; Ηλεκτρικός Θησέας; Και τα λοιπά.
Φοβάσαι ότι θα 'ρθει καταιγίδα και θα μας πνίξει όξινη βροχή, βάλε σε γυάλα μέσα την πατρίδα και κρύψε την καλά μέσα στη γη. Μήπως την ψάχνουν σαν την Ατλαντίδα αφού η Πανδώρα ανοίγει το κουτί; Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μπερδευτεί.
Ψηφοθηρία, λόγοι κι εμβατήρια ποτέ δεν έφεραν την αλλαγή για αυτό και χάθηκες στα σφαιριστήρια και μες στα γήπεδα την Κυριακή. Τώρα καθώς κοιτάς τα διυλιστήρια ρωτάς ποιοι σ' έχουν βάλει στο κλουβί. Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει τρελαθεί.
Να κλείσεις θες πληγή θανατηφόρα και μες στα νέα ψάχνεις για δουλειά. Τα δάκρυα σου γίνονται μαστίγια και τον λαιμό σου σφίγγουν σα θηλιά. Όσα τα κέρδισες με τα μαρτύρια τα παζαρεύουν πάλι στα χαρτιά, τρέχεις να ψάξεις μες στα καταφύγια και βρίσκεις μιαν αιχμάλωτη γενιά.
Μια πλαστική ανέμισες σημαία, πίστεψες σ' έναν άγνωστο θεό κρέμασες το μυαλό σε μια κεραία ειδήσεις σίριαλ και τσίχλα ροκ. Και πώς θα ξημερώσει άλλη μέρα όταν τα λάθη κλέβουν τον καιρό; Και πώς θα ξημερώσει άλλη μέρα όταν το ψέμα σέρνει τον χορό;
Ζωγράφισε έναν ήλιο στο ταβάνι, μίλησε με τ' αγέρι της νυχτιάς και χόρεψε μαζί με τη σκιά σου στους ήχους μιας αδύναμης καρδιάς. Πάρε τηλέφωνο την μοναξιά σου ή βγες ξανά στον δρόμο της φωτιάς πάρε τηλέφωνο την μοναξιά σου ή βγες ξανά στον δρόμο της φωτιάς.
makfor
Θέμα: Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα Πεμ Ιουλ 16, 2009 1:42 pm
Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα
Στίχοι: Χατζηκαμπάνη Ντέπυ Μουσική: Πλιάτσικας Φίλιππος Πρώτη εκτέλεση: Φίλιππος Πλιάτσικας
Πρώτη φορά που την είδα, στεκότανε, τη νύχτα εκείνη που η Ρώμη καιγότανε, χιλιάδες χρόνια φωτιά και μηνύματα, μα δεν ξεχνώ του κορμιού της τα κύματα.
Την είδα πάλι στις όχθες του Βόλγα, που ένας στρατιώτης τη φώναξε Όλγα, κάτι ψιθύρισε μέσα στο κρύο, τότε μου 'χε φανεί τόσο αστείο.
Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα, θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα. Κάτι αν μπορούσα στον κόσμο να άλλαζα, θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα.
Στο Πάλος νύχτα τ' όνομά της αφήνει, γραμμένο κάπου στου Κολόμβου την πρύμνη, τότε που οι Ισπανοί ξεκινούσαν, και για μια άγνωστη μοίρα μεθούσαν.
Βρέθηκε κάποια στιγμή στη Γαλλία, πρώτη του Μάη σε μια άδεια πλατεία, σε λίγο οι φοιτητές θα ξεσπούσαν, και μια αλλιώτικη ζωή θα ζητούσαν.
Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα, θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα. Κάτι αν μπορούσα στον κόσμο να άλλαζα, θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα.
Is it a sign of the times? Is man an intelligent beast trained to commit legitimate crimes? I go through history's pages and see how profit was guirding empires to slay places. Years of fire, strife and sorrow while the so-called benefactors were snatching lands. From the crusaders to the conquistodores, disrespectful conquerors treating natives like whores. Today I hear Lebanese babies cry, i see imperialistic minds crossing the line. Smart bombs, stolen moments they chew other countries riches as if they were rodents. mankind is in an open war with nature we intervene without respecting the structure. People! They're cutting down Amazons trees and mother earth still counts her casualties.
If I could change something in the world I would turn the sea blue again and feed the poor If I could change something in the world I would turn the sea blue again and feed the poor
Σήμερα έχει στα χέρια ένα αγόρι, πάλι ξεκίνησαν οι Σταυροφόροι, μα ποιος ακούει και ποιος ενδιαφέρεται, για ένα κόσμο που βράζει και φλέγεται.
Αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα, θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα. Κάτι αν μπορούσα στον κόσμο να άλλαζα, θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα.
DimKaramitsas
Θέμα: Subterranean Homesick Blues Παρ Ιουλ 24, 2009 11:41 am
Subterranean Homesick Blues Bob Dylan
Johnny's in the basement Mixing up the medicine I'm on the pavement Thinking about the government The man in the trench coat Badge out, laid off Says he's got a bad cough Wants to get it paid off Look out kid It's somethin' you did God knows when But you're doing it again You better duck down the alleyway Lookin' for a new friend The man in the coonskin cap In the big pen Wants eleven dollar bills But you only got ten
Maggie comes fleet foot Face full of black soot Talkin' that the heat put Plants in the bed but The phone's tapped anyway Maggie says that many say They must bust in early May Orders from the D.A. Look out kid Don't matter what you did Walk on your tip toes Don't try "No Doz" Better stay away from those That carry around a fire hose Keep a clean nose Watch the plain clothes You don't need a weather man To know which way the wind blows
Get sick, get well Hang around a ink well Ring bell, hard to tell If anything is goin' to sell Try hard, get barred Get back, write braille Get jailed, jump bail Join the army, if you fail Look out kid You're gonna get hit But losers, cheaters Six-time users Hang around the theaters Girl by the whirlpool Lookin' for a new fool Don't follow leaders Watch the parkin' meters
Ah get born, keep warm Short pants, romance, learn to dance Get dressed, get blessed Try to be a success Please her, please him, buy gifts Don't steal, don't lift Twenty years of schoolin' And they put you on the day shift Look out kid They keep it all hid Better jump down a manhole Light yourself a candle Don't wear sandals Try to avoid the scandals Don't wanna be a bum You better chew gum The pump don't work 'Cause the vandals took the handles
Η αλμύρα της θάλασσας το πρόσωπο που καίει και του πελάγους το βαθύ το μπλε κύματα χτίζει και συ πάνω τους στέκεσαι, παλεύεις του φόβου αδρεναλίνη του θάρρους ελπίδα και τόπος κι ύστερα σ’ ακρογιάλια γαλανά γαληνεύεις. Του έλατου βουνά πράσινα βαθιά και βράχια αιώνια άλλοτε σχίζουν τον γαλάζιο ουρανό λες και πασχίζουν να τον φτάσουν και άλλοτε χάνονται μες στην βαριά ομίχλη που σκεπάζει τον τόπο σου. Καπνίζει η γη ασάλευτη και άλλες φορές που σειέται του φόβου αδρεναλίνη του θάρρους ελπίδα και προσμονή. Του πεύκου το άρωμα και ο αέρας που γυρνά σφυρίζοντας μες στις βελόνες του, βελανιδιά σοφή και μόνη στα διάσελα, της καρυδιάς το υγρό κορμί και της ελιάς η σκιά αποτύπωμα πάνω στο χώμα και πάνω στα μάτια μου, θυμάρι της μέλισσας ο ανθός που χρώμα δίνει στον αγέρα και δέντρα ανθισμένα που καρποφορούν της φύσης την σοφία. Λαγκάδια και ρουμάνια, του πλάτανου η φυλλωσιά τον ήλιο που νικάει και σαλεύει αυτή στου ρυακιού τον ήχο που των νεραϊδών σου είναι η φωνή. Ο μέρμηγκας και ο τζίτζικας του Αισώπου διδαχές στον τόπο κατοικούν αιώνια, του γλάρου η ματιά η νυσταγμένη, το πέταγμα το θαλερό, του γερακιού η κραυγή και τ’ αετού το ξεχασμένο πέταγμα που σκιάζει τη γη σου. Της γης τ’ αρώματα, της σκιάς τα φοβισμένα πλάσματα που κρύβονται από του ανθρώπου την ματιά, των πετούμενων η ανήσυχη ματιά. Του ψαρά μυρμηγκιασμένα χέρια σκληρά της θάλασσας να φέρουν τα άγνωστα γεννήματα, της γης οι ιδρωκόποι που μοχθούν ζωές να αναστήσουν. Στου σκύλου την φωνή μαζεύονται τα πρόβατα και το κεφάλι ανασηκώνουν τα βέβαια γελάδια Του χιονισμένου τσίπουρου οι οσμές ειν’ της ανέμελης ρακής η γνώση, τα ζωντανά σου πέτρες που κυλούν σε μέρη απάτητα απ’ ανθρώπου πόδι. Νερό και αγέρας σε παγώνει, νερό και αγέρας σε δροσίζει, σκύβεις για να πιείς και γεύεσαι του τόπου σου την μυρωδιά, του βράχου την ανάσα, Του οίνου σου το άρωμα είναι φωνή και του φωμιού σου η μυρωδιά ζεστή ευωδία.. Βαριά της λίμνης ανάσα, το ποταμού βοή, φωνή του ανέμου, ψίθυρε και αντάρα, της θάλασσας κύμα ορμητικό τα βράχια που σημαδεύει, τ’ ακρογιάλι σαν ανάσα ξεφυσά και του χιονιού που σπάει ο ήχος. Του κάμπου τα γεννήματα, σαν της συκιάς τα σπόρια, χιλιάδες μέσα στον ήλιο και την παγωνιά να θρέψουν τις ζωές σου. Βρεθήκαν τα αλώνια σου, κτιστήκαν οι πλαγιές σου, ίδρωσε η γης, ποτίστηκε απ’ τα σύννεφά σου και τον κόπο των ανθρώπων σου. Χάρη της πρωινής δροσιάς τ’ αρώματα που υγραίνεις, της χαραυγής το χρώμα: η προσμονή, του δειλινού του κόκκινου: η μελαγχολική θλίψη, του φεγγαριού το άσπρο φως γέννα αλλόκοτων σκιών και του ουρανού τα λαμπερά τα σύννεφα ζωφόρους κουβαλούν με παραστάσεις χίλιες.. Τόπε μου, πατρίδα μου οι μυρωδιές σου, οι εικόνες σου, οι φωνές σου. Στα χίλια πλάσματά σου είμαι και εγώ ένα κομμάτι σάρκα, που απάνω σου πατώ και σε γυρνώ για να χαρώ το φως σου, που λες όταν σε καίει πως κουβαλάει σοφία μοναδική αμέτρητων αιώνων και μέσα σου με τον αγέρα μπαίνει. Εσύ είσαι η πατρίδα μου, τόπος των αρωμάτων μου, τόπος των χρωμάτων μου, από εσένα πλάστηκα και αυτό που μας ενώνει, δική μου είσαι πατρίδα μου, δικός σου όμως είμαι, γέννημα σου, κομμάτι σου, που με έπλασες μέσα από τα σπλάχνα σου.
ελαφρο το λες εσυ αυτο ? γιατι προς στιγμην ανησυχησα για το τι θα ακουσω αλλα μαλλον συμπλεουμε ολοι εδω μεσα .... αυτο ειναι ποιο βαρυ απο τα βαρια .... απλα ειναι κρυμενο καλο ...
αιντε .... στη καρδια βαλε πατινια και δυο ρουλεμαν....
ΣΚΕΨΟΥ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΤΗΝ ΡΕΒΑΝΣ ΘΑ ΠΑΡΕΙΣ ....
Eπιτρεψτε μου και κατι αλλο..... Στο τελος θα γινουμε ποιητριες!!!!!!!!!!!!!!!!!! Ωραια τα λιβαδια,ωραια τα ακρογιαλια,ωραιες η λιμνες ...αλλα για το <εγκλημα> κουβεντα??????????? Που ειναι το Πα.Σο.Κ.?????????????? Που ειναι ο αγωνας που κανει για να αλλαξει η κατασταση??????????
Καλο βραδυ Ο υπνοτισμος δεν κανει καθολου καλο.
Giannis Angelou
Θέμα: Απ: Επιτρέψτε μου, κάτι άλλο... Τρι Ιουλ 28, 2009 6:49 am
Καλημέρα από την πανέμορφη Κω. Γιάννη, άσε μας να ταξιδεύουμε με στίχους και μελωδίες. Γουστάρουμε να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο. Κι αν δεν τα καταφέρνουμε για όλους, ας το κάνουμε εδω, για μας! Το Πα.Σο.Κ. είναι παντου!
Έχει επεξεργασθεί από τον/την Giannis Angelou στις Τρι Σεπ 22, 2009 10:31 pm, 1 φορά
???????? Επισκέπτης
Θέμα: Απ: Επιτρέψτε μου, κάτι άλλο... Τρι Ιουλ 28, 2009 7:20 am
Καλημερα.....ειναι και στην Κω???????????
makfor
Θέμα: Απ: Επιτρέψτε μου, κάτι άλλο... Τρι Ιουλ 28, 2009 9:33 am
εσενα τι σε ενοχλει ? το ποιη ή το τριες ? χαχαχαχα
και μια και ειπες πασοκ ...
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ εξαιρετικα στον ιωαννη Κ.
Δυναμωστε τα ηχεια .... στο τερμα ... και παμε ....
Darling you got to let me know Should I stay or should I go? If you say that you are mine I’ll be here ’til the end of time So you got to let me know Should I stay or should I go?
Always tease tease tease You’re happy when I’m on my knees One day is fine, next day is black So if you want me off your back Well come on and let me know Should I stay or should I go?
Should I stay or should I go now? Should I stay or should I go now? If I go there will be trouble An’ if I stay it will be double So come on and let me know!
This indecision’s bugging me If you don’t want me, set me free Exactly who’m I’m supposed to be Don’t you know which clothes even fit me? Come on and let me know Should I cool it or should I blow?
Should I stay or should I go now? Should I stay or should I go now? If I go there will be trouble And if I stay it will be double So you gotta let me know Should I cool it or should I go?
Should I stay or should I go now? If I go there will be trouble And if I stay it will be double So you gotta let me know Should I stay or should I go?
DimKaramitsas
Θέμα: Απ: Επιτρέψτε μου, κάτι άλλο... Τρι Ιουλ 28, 2009 10:52 am
@ JohnK: Δεν ξέρεις τι θα πει Ελλάδα ;
@ JohnAng: Κώες είναι ή Κώτες (τους λένε έτσι οι Ρόδιοι). Να περνάτε καλά.
Φόρουμ 
Παρ Ιουν 12, 2009 11:07 pm
γιατι προς στιγμην ανησυχησα για το τι θα ακουσω αλλα μαλλον συμπλεουμε ολοι εδω μεσα .... αυτο ειναι ποιο βαρυ απο τα βαρια .... απλα ειναι κρυμενο καλο ...