Οι Ελληνες πρέπει να αντιπαλέψουν την νεοφιλελεύθερη ΕΕ

Αναδημοσίευση απο το μπλόγκ dosepasa.wordpress

Οι Έλληνες πρέπει να αντιπαλέψουν τη νεοφιλελεύθερη Ευρωπαϊκή Ένωση

του Κώστα Δουζίνα (καθηγητή δικαίου, Νομική Σχολή, Birkbeck College, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου)

Guardian, 4/2/2010

Η Ελλάδα καταδικάζεται στη γνωστή αντιδημοκρατική θεραπεία που είναι χειρότερη απ’ την ασθένεια — και οι εργαζόμενοι πληρώνουν για άλλη μια φορά

Ο Πολ Μπρέμερ, ο πρώτος μεταπολεμικός Αμερικανός διοικητής του Ιράκ, επέβαλε στο ρημαγμένο Ιράκ μια οικονομική πολιτική που ο Economist αποκάλεσε καθεστώς που “ονειρεύονται όλοι οι καπιταλιστές”. Δύσκολα θα μπορούσε να βρει κανείς μια καλύτερη φράση για να περιγράψει τα μέτρα του προγράμματος “σταθερότητας” που υποβλήθηκε από την Ελλάδα και εγκρίθηκε εχθές [3/2] από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το πρόγραμμα προβλέπει μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού της χώρας από το τρέχον 12,7% επί του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος στο 2,8% το 2012 και υπόσχεται άμεσες περικοπές στους προϋπολογισμούς των υπουργείων κατά 10%, πάγωμα των προσλήψεων στον δημόσιο τομέα, κατάργηση των ποικίλων φορολογικών εκπτώσεων και αύξηση της έμμεσης φορολογίας. Σαν να μην ήταν αρκετά όλα αυτά, ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ανήγγειλε την Τρίτη, με ένα δραματικό διάγγελμα προς το έθνος, κι άλλα πρωτοφανή μέτρα λιτότητας, στα οποία περιλαμβάνονται άμεσες αυξήσεις του φόρου των καυσίμων, αύξηση του συντάξιμου ορίου ηλικίας και περικοπές των επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων που φτάνουν στο 10% του μισθού για τους περισσότερους και μέχρι 40% για τους ακαδημαϊκούς. Όπως στη Βρετανία, τα πανεπιστήμια είναι τα πρώτα που θα πληγούν, αφού τα θεωρούν μια δευτερεύουσα πολυτέλεια, παρά τη διατυμπανιζόμενη “οικονομία της γνώσης”.



Όλα αυτά θα εφαρμοστούν στην πιο φτωχή χώρα της παλιάς Ευρώπης που έχει ποσοστό ανεργίας των νέων της τάξης του 25%, οικονομική στασιμότητα και ενώ οι παραδοσιακοί κλάδοι της ναυτιλίας, του τουρισμού και της οικοδομής δέχονται τεράστιες πιέσεις. Αυτά τα μέτρα θα ολοκληρώσουν ένα φαύλο οικονομικό κύκλο αυξανόμενης ανεργίας, συρρικνούμενων φορολογικών εσόδων και κερδοσκοπικής αγοραίας αποτίμησης της οικονομικής πολιτικής. Θα βυθίσουν τη χώρα από την τρέχουσα κατάσταση βαθιάς κρίσης σε μια διαρκή ύφεση χωρίς ορατή διέξοδο.

“Η Ελλάδα είναι στο μάτι του κερδοσκοπικού κυκλώνα”, είπε ο Παπανδρέου στο διάγγελμά του. Αναφερόταν στη μείωση της πιστοληπτικής αξιολόγησης της Ελλάδας εκ μέρους τριών ανεύθυνων ιδιωτικών εταιρειών και την επακόλουθη αγοραία κερδοσκοπία στα ελληνικά ομόλογα για τη χρηματοδότηση του ελλείμματος, που οδήγησαν τα επιτόκια κρατικού δανεισμού σε μια αύξηση άνω του 4% από την τιμή αναφοράς. Πρόκειται για μια επανάληψη, σε ακόμη μεγαλύτερη έκταση, της επίθεσης του Σόρος στο νόμισμα της Βρετανίας, το 1992, που το οδήγησε σε μια ταπεινωτική έξοδο από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών και της κερδοσκοπικής επίθεσης στο βρετανικό τραπεζικό σύστημα το 2008. Σηματοδοτεί μια ζοφερή κατάσταση πραγμάτων που γίνεται αποδεκτή από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις κυβερνήσεις: ελάχιστα κερδοσκοπικά hegde funds έχοντας ισοπεδώσει μεγάλες τράπεζες στοιχηματίζουν τώρα στη χρεοκοπία μιας ολόκληρης χώρας, ελπίζοντας να το καταφέρουν μέσω των τοποθετήσεών τους στην υποτίμηση των ελληνικών ομολόγων.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι οικογένειες Παπανδρέου και Καραμανλή, οι άρχουσες δυναστείες της μεταπολεμικής Ελλάδας, έχουν αξιοποιήσει το σύστημα ευνοιοκρατίας και την απασχόληση στον δημόσιο τομέα για να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη, αυξάνοντας σε τεράστιο βαθμό τον δημόσιο τομέα και το χρέος του. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η μεγάλη φοροδιαφυγή, η διαφθορά και οι πελατειακές σχέσεις έχουν συμβάλει ουσιαστικά στα σημερινά δεινά. Αλλά η θεραπεία είναι πολύ χειρότερη από την ασθένεια και θα γίνει εις βάρος των συνήθων θυμάτων: των μισθωτών, των στρωμάτων που έχουν χαμηλά εισοδήματα, των αγροτών που βρίσκονται στα όρια της επιβίωσης και των ανέργων.

Γενικότερα, η Ελλάδα γίνεται το πειραματόζωο σε μια νέα φάση νεοφιλελεύθερου σωφρονισμού στον απόηχο της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης. Τα μέτρα δημοσιονομικής και φορολογικής “σταθερότητας” αποτελούν έκφραση του άκρως θαυμαζόμενου οικονομικού δόγματος που οδήγησε στην καταστροφή του 2008, αλλά ακόμη κυριαρχεί στη σκέψη των Ευρωπαίων πολιτικών ηγετών. Η ιδιωτικοποίηση, η απορρύθμιση και η μαύρη μαγεία της μετατροπής των πάντων σε παράγωγα χρηματιστικά εργαλεία θεωρητικά έχουν απορριφθεί από τους παλιούς πιστούς, αλλά ακόμη είναι κυρίαρχες στα περιβάλλοντα των ελιτίστικων σχολών διοίκησης επιχειρήσεων και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο Ομπάμα εφάρμοσε το περασμένο έτος μια δημοσιονομική πολιτική τόνωσης της οικονομίας 787 δισεκατομμυρίων δολαρίων, η οποία περιλαμβάνει φορολογικές μειώσεις, επέκταση των επιδομάτων ανεργίας και αύξηση των δαπανών για την εκπαίδευση, την υγεία, την υποδομή και την ενέργεια. Η ευρωπαϊκή Ελλάδα καταδικάζεται στη δημοσιονομική λιμοκτονία. Το δημόσιο χρέος της Ιαπωνίας ανέρχεται στο 225% του ΑΕΠ και χρηματοδοτείται μέσω εσωτερικού δανεισμού, μόλις το 6% βρίσκεται σε ξένα χέρια. Η Ελλάδα είναι καταδικασμένη να δανείζεται από τις ξένες αγορές, πληρώνοντας τόκο που μόνο τοκογλυφικός θα μπορούσε να αποκληθεί. Ο επίτροπος οικονομικών Χοακίν Αλμούνια μίλησε με κυνική σαφήνεια για το στόχο του προγράμματος “σταθερότητας”, λέγοντας ότι η Ελλάδα χρειάζεται κι άλλες “μεταρρυθμίσεις του συστήματος των συντάξεων, της υγείας, των εργασιακών σχέσεων”. Πρόκειται για μια αναίσχυντη προσπάθεια να χρησιμοποιήσει ένα σχετικά μικρό πρόβλημα χρέους για να αλλάξει δραστικά την ταξική ισορροπία και την ισορροπία κράτους-κοινωνίας σε μια χώρα που είναι γνωστή για τη ριζοσπαστική πολιτική και τα μαχητικά συνδικάτα της.

Η νομιμοποίηση της Ευρωπαϊκή Ένωσης βασίζεται στις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης και την αλληλεγγύης. Ο Τζόζεφ Στίγκλιτς θύμισε, μέσα απ’ αυτές τις σελίδες, στους Ευρωπαίους τις παραδόσεις τους , προτείνοντας την έκδοση ενός ευρωομολόγου για να βοηθηθεί η Ελλάδα και άλλες χρεωμένες οικονομίες. Ένα τέτοιο άμεσο καταπραϋντικό μέτρο θα λειτουργούσε ως από μηχανής θεός, αλλά το νεοφιλελεύθερο φάντασμα έχει εκτοπίσει το θεό από τη μηχανή.

Υπάρχει άλλη μία, ακόμη πιο ανησυχητική πτυχή σ’ αυτές τις καταστροφικές εξελίξεις. Ο Παπανδρέου εξελέγη τέσσερις μήνες πριν βάσει ενός προγράμματος ανακατανομής [του πλούτου] και κοινωνικής δικαιοσύνης. Σήμερα δέχεται να κάνει το ακριβώς αντίθετο. Αυτή είναι μια μεγάλη επίθεση στην πολιτική και η πιο σαφής έκφραση του νεοφιλελεύθερου μίσους για τη δημοκρατία. Ο επίτροπος Αλμούνια συμβούλευσε τους Έλληνες πολιτικούς και το κοινό να στηρίξουν τα μέτρα, προσθέτοντας μια ελάχιστα κρυμμένη απειλή η οποία αποκάλυψε την λατρεία των αγορών και την υποκρισία ως προς τη ρυθμιστική ανικανότητα. Οι αγορές μπορούν να κερδοσκοπούν ανενόχλητες εις βάρος των ελληνικών ομολόγων, οδηγώντας το κόστος του δανεισμού σε δυσβάσταχτα επίπεδα, μόνο και μόνο επειδή η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει ως ανώτατο όριο στο δημόσιο έλλειμμα το μη ρεαλιστικό 3%. Το αποτέλεσμα είναι ότι η Ελλάδα πιέζεται από τη μια μεριά από την ΕΕ και από την άλλη από τις αγορές. Αυτή είναι μια θύελλα που την προκαλούν οι ίδιοι. Οι πολιτικοί και οι ευρωκράτες έχουν αποδεχθεί το ρόλο των ασήμαντων παικτών σε μια οικονομία-καζίνο που έχει τοποθετηθεί πάνω από την πολιτική.

Η βίαιη εκπτώχευση πολύ μεγάλου αριθμού ανθρώπων, η εντατική ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών και των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας μέσω της δραστικής μείωσης του δημόσιου τομέα και η ένταση της εξάρτησης από τις ξένες αγορές για την εξυπηρέτηση του χρέους ισοδυναμούν με απώλεια κυριαρχίας που είναι παρόμοια μ’ αυτή ενός κράτους υπό κατοχή, ισοδυναμούν με μια εκτεταμένη αναδιάταξη των εθνικών περιουσιακών στοιχείων προς όφελος του κεφαλαίου και με μια βαθιά κρίση νομιμοποίησης της ΕΕ.

Οι Έλληνες είναι υπερήφανος λαός. Βομβαρδίζονται συνεχώς και αδιαλείπτως από τα ΜΜΕ , την κυβέρνηση και ευεπηρέαστους ακαδημαϊκούς που αποσκοπούν να τους κάνουν να πιστέψουν πως είναι υπεύθυνοι για τις αποτυχίες ενός συστήματος υπέρ του οποίου ουδείς ψήφισε ποτέ. Εδώ στη Βρετανία χρησιμοποιούμε επίσης τη φράση “δεν υπάρχει άλλη λύση”. Όμως πάντα υπάρχει άλλη λύση. Η σημερινή δύσκολη κατάστασή τους θέτει τους Έλληνες στην πρώτη γραμμή μιας ευρύτερης επίθεσης βασισμένης στις ευρωπαϊκές αρχές της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης, που πάντα είχαν μια δόση ρητορείας αλλά τώρα παραβιάζονται σε όλο το εύρος τους. Το ιδανικό θα ήταν η κυβέρνηση να ξεχάσει την ψεύτικη ορθοδοξία που καθιστά την Ελλάδα τόσο κυρίαρχη όσο είναι το Ιράκ και να καλέσει στη δημιουργία ενός εθνικού μετώπου αντίστασης στη βάρβαρη επίθεση. Μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να διεγείρει την εθνική υπερηφάνεια και μια αίσθηση αδικίας. Θα μπορούσε να εκτρέψει τον ελληνικό εθνικισμό από την πρόσφατη ακραία, δεξιά, ξενοφοβική παθολογία του προς κάτι πλησιέστερο προς την ελληνική παράδοση: την υπεράσπιση της δημοκρατίας. Η Ισλανδία κάλεσε σε δημοψήφισμα για να αποφασίσει την αποπληρωμή του χρέους της. Το ίδιο θα έπρεπε να κάνει και η Ελλάδα.

Αυτό είναι απίθανο να συμβεί ωστόσο, επειδή το κυβερνών κόμμα είναι κι αυτό δέσμιο των παλιών πελατειακών σχέσεων και του νεοφιλελευθερισμού. Η απουσία μιας κυβερνητικής αντίδρασης δίνει πιο μεγάλη διάσταση στο ρόλο της Αριστεράς, μιας από τις πιο ισχυρές στην Ευρώπη. Η Αριστερά έχει την ιστορική ευθύνη να κινητοποιήσει το κοινό των Ελλήνων ενάντια σ’ αυτό το τσουνάμι της αντιδημοκρατικής ηλιθιότητας και αδικίας. Οι Έλληνες έχουν δείξει πως ξέρουν να αντιστέκονται, από την κλασική Αντιγόνη μέχρι τον αθηναϊκό Δεκέμβρη του 2008. Ήδη οι αγρότες έχουν μπλοκάρει τους δρόμους που οδηγούν στο βορρά και στη Βουλγαρία, κάνοντας τον Μπαρόζο να απειλεί με νομικά μέτρα. Οι δημόσιοι υπάλληλοι απεργούν και έχει προκηρυχθεί γενική απεργία προς το τέλος του τρέχοντος μήνα.

Επίσης, η Αριστερά οφείλει να κινητοποιήσει την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Εάν η επίθεση στους Βρετανούς ανθρακωρύχους και στα συνδικάτα τους ήταν το εμβληματικό γεγονός του πρώιμου νεοφιλελευθερισμού, η επίθεση στην Ελλάδα είναι η αρχή της δεύτερης φάσης του. Εάν πέσει η Ελλάδα, οι αγορές, αναμφίβολα, θα επιτεθούν στην Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία και μετά στη Βρετανία, με την ευρωπαϊκή Επιτροπή, σαν άλλο Πόντιο Πιλάτο, να νίπτει τας χείρας της, παίζοντας το ρόλο ενός τραγικού χορού. Το μέλλον της δημοκρατίας και της κοινωνικής Ευρώπης βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση – οι Έλληνες πρέπει να αγωνιστούν για λογαριασμό όλων μας.

Του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ



«Γροθιά στο στομάχι ήταν ο χαιρέκακος, μοχθηρός τίτλος κύριου άρθρου των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου την Πέμπτη: «Οι Ελληνες υποδουλώθηκαν»! Η βρετανική εφημερίδα χαρακτήριζε «σκλαβιά» για τη χώρα μας το πρόγραμμα σταθερότητας που υποχρεώθηκε να υποβάλει η κυβέρνηση Παπανδρέου. Ανάλογο πνεύμα ταπείνωσης της χώρας μας διαπερνούσε και τον τίτλο του κεντρικού πρωτοσέλιδου θέματος της γερμανικής «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» την ίδια μέρα: «Οι Βρυξέλλες διατάζουν (!) την Αθήνα να ακολουθήσει σκληρή κατεύθυνση λιτότητας». Πλήρως απαξιωτικό και προχθεσινό της μεγάλο δημοσίευμα: «Ο αποχαιρετισμός της Ελλάδας στο τεμπελχανείο»! «Τεμπελχανείο» λοιπόν η χώρα μας κατά τους Γερμανούς. «Δούλοι» πλέον οι Ελληνες κατά τους Αγγλους. «Ζητιάνους» είχαν προλάβει να μας χαρακτηρίσουν από την προηγούμενη εβδομάδα οι Αμερικανοί: «Οι Ελληνες επαιτούν την υποστήριξη των αγορών», ήταν ο κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος της αμερικανικής «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ» την περασμένη Παρασκευή. Αυτά είναι τα αισθήματα των υποτιθέμενων...
εταίρων και συμμάχων της κυβέρνησης απέναντι στη χώρα μας και τον λαό μας.

Ο πρωθυπουργός επέλεξε κάτω από το βάρος αφόρητων πιέσεων μια πολιτική, η οποία στο εσωτερικό τού εξασφάλισε την υποστήριξη της Δεξιάς και προκάλεσε τη σύγκρουση με την Αριστερά και τα συνδικάτα. Εκών - άκων προχώρησε σε μια στρατηγική επιλογή, η οποία αναμφίβολα θα σφραγίσει την πρωθυπουργία του σε όλους τους τομείς της διακυβέρνησης. Δεν γνωρίζουμε αν θα κατορθώσει να περάσει την πολιτική του. Γνωρίζουμε, όμως, ότι έπνιξε εν τη γενέσει τους όλες τις ελπίδες για «καλύτερες μέρες» που είχαν οδηγήσει στη θριαμβευτική εκλογή του πριν από τέσσερις μόλις μήνες.

Καμιά συμπαράσταση στο εξωτερικό δεν του εξασφάλισε αυτή η πολιτική επιλογή, η οποία αποδυναμώνει την υποστήριξή του στο εσωτερικό. Οι συντηρητικοί κύκλοι που του επέβαλαν αυτή τη γραμμή συνεχίζουν να του κουνούν απειλητικά το δάκτυλο και είναι αυτοί που τροφοδοτούν διαρκώς με δημοσιεύματα και δηλώσεις την εικόνα διεθνούς διασυρμού της χώρας. Οι πολιτικοί σύμμαχοι του Γ. Παπανδρέου βρίσκονται στην αριστερή πλευρά του πολιτικού ευρωπαϊκού φάσματος - αυτή που εγκατέλειψε ο πρωθυπουργός με τις επιλογές του. «η Ελλάδα χρειάζεται αλληλεγγύη και όχι τον οικονομικό κορσέ των Βρυξελλών», δήλωσε π.χ. ο εκπρόσωπος του γερμανικού κόμματος «Αριστερά» Αλεξάντερ Ούλριχ.

Πλήρως αντίθετος δηλώνει όμως με τους στόχους του προγράμματος σταθερότητας: «Η μείωση του κρατικού ελλείμματος κατά 75% (σ.σ. εννοεί δηλαδή από 12,7% να πάει στο 3%) εντός τριών ετών αποτελεί ανέφικτο στόχο και είναι οικονομικά παράλογος και κοινωνικά καταστρεπτικός. Οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις στα ασφαλιστικά συστήματα θα πνίξουν την εσωτερική αγορά και θα εξωθήσουν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού στη φτώχεια», υπογράμμισε. «Η στρατηγική των συντηρητικών κυβερνήσεων θα επιδεινώσει την κρίση και θα οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση της ανεργίας και των ελλειμμάτων», τόνισε και ο Πολ Νίρουπ Ράσμουσεν, υποστηρικτής της κυβέρνησης και πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος.

Αλλη πολιτική υποστηρίζει και ο Ράσμουσεν. Σοσιαλδημοκράτης και μάλιστα κάθε άλλο παρά της αριστερής πτέρυγας είναι, αρνείται όμως να υποταχθεί στον δήθεν «μονόδρομο» της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που υπαγορεύει και επιβάλλει η ΕΕ. «Η παρούσα κρίση καθιστά επιτακτική την ανάγκη να επιφέρουμε ριζοσπαστική αλλαγή διαρκείας στις οικονομίες και στις κοινωνίες μας», διακήρυξε σε δήλωση υποστήριξης που έκανε προς την Ελλάδα. Θα θέλαμε να το είχαμε ακούσει αυτό από τον Γ. Παπανδρέου.

Εχθροί και φίλοι της χώρας έχουν καταστήσει σαφείς τις θέσεις τους. Ο πρωθυπουργός υπέκυψε στις απαιτήσεις των πολιτικών εχθρών της σοσιαλδημοκρατίας, απογοητεύοντας τους φίλους του. Γνωρίζει φυσικά ότι πάντα η πολιτική έχει χρώμα. Και το χρώμα του προγράμματος σταθερότητας είναι νεοφιλελεύθερο.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι νεοφιλελεύθερες επιλογές διχάζουν, δεν ενώνουν. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να αποτελέσουν τη βάση συστράτευσης των εργαζομένων και των μικρομεσαίων με την κυβερνητική πολιτική, όπως ζητάει ο πρωθυπουργός. Κανείς δεν μπορεί να δεχθεί να αναγορευθούν σε προνομιούχους οι μισθωτοί των δύο - δυόμισι χιλιάδων και να δουλεύουμε όλοι ως τα 67 για να υπάρχουν ανά πάσα στιγμή 28 δισεκατομμύρια για τις τράπεζες.»



Λιγόλογο το δικό μου σχόλιο στην σύνοψη των διεθνών σχολίων που κάνει ο Δελαστίκ :



Αμάν.........του την πέσαν τώρα και οι σοσιαλδημοκράτες!!!!!!



Τέτοια μασκαράτα ρε παιδί μου και με τέτοιο πειστικό τρόπο ούτε στα πιό τρελλά όνειρα της Αποκριάς δέν παίχτηκε. Αλλα έλεγε και σε αυτούς και άλλα εντελώς κάνει.......Πολλά από τα προβλήματα αλλά και

Αγαπητοί σύντροφοι και φίλοι , δεν μπορώ φυσικά να ξέρω αν θα κυρήξουμε στάση πληρωμών κοινώς πτώχευση.
Αν συμβεί τουλάχιστον ας είναι η χώρα μας εκείνη που θα γίνει το παράδειγμα για μία αντίσταση των Ευρωπαίων λαών στο άθλιο μονεταριστικό μοντέλο που στραγγαλίζει τους εργαζόμενους πολίτες , που χρεώνει και οδηγεί χώρες ολόκληρες σε εξαθλίωση.

Βάζω στοίχημα ότι ο Αλμούνια ο Τρισέ και ο Μπαρόζο θα έχουν άσχημο τέλος...

Ποιοί θα τους αντιπαλέψουν αγαπητέ φίλε Σπύρο , ετσι που το τέλος τους να είναι άσχημο? Οι "μελάτοι" σοσιαλιστές της Ε.Ε. ?

Λυπάμαι ειλικρινά για τόν Ντανιέλ Κον Μπεντίτ . Ο,τι και να μου πεί σήμερα δεμ εξιλεώνεται στη συνείδηση μου....Ετσι οπως τον θυμάμαι κάποτε

Εγώ ο ταπεινός και απλός Έλληνας με το προσωνύμιο εδώ «Δωδωναίος», χαιρετίζω από καρδιάς τον Ντανιέλ Κον Μπεντίτ για τα υποστηρικτικά του λόγια για την Πατρίδα μας στην Σύνοδο των Ευρωβουλευτών για την έγκριση των μελών της νέας Commisson
Είπε τα πράγματα με το όνομά τους.
Μπορεί να μην έβγαλε ιαχή «στ άρματα…. στ άρματα» ή «εμπρός της γης οι κολασμένοι…..», αλλά ο «Ερυθρός Ντάνι» είναι ο ίδιος (με τα κριτήρια τα σημερινά) που κάποτε μαζί με τον Ρεζί Μτεμπρέ λαμπάδιαζαν τα μέσα μας και μας έδιναν πολλές και μεγάλες ανάσες αισιοδοξίας, για ένα καλύτερο και δικαιότερο κόσμο.
Σήμερα οι ιδέες εκείνες μπορεί να είναι ζωντανές και επίκαιρες μόνο αν μπορούν να αλλάζουν τα πράγματα με στόχο το νοικοκυριό των δημοσίων πραγμάτων την πάταξη της διαφθοράς, την οικονομική ανάπτυξη, την κοινωνική δικαιοσύνη, την οικολογική συνείδηση και την δίκαιη κατανομή του παραγόμενου εθνικού πλούτου.
Πω να ήξερε κανείς τι θα έλεγε σήμερα ο «επαναστάτης των γενεών» ο ασυμβίβαστος Τσέ Γκεβάρα για τα προβλήματα της Χώρας μας?
Ίσως τα ίδια και απαράλλαχτα με εκείνα τα φιλελληνικά του «Ντάνι».
Αυτά νομίζω είναι που χρειάζεται σήμερα ο Τόπος μας:
Πρωτοβουλία της Επιτροπής για να λυθεί το Κυπριακό για να απαλλαγεί ο προϋπολογισμό μας από την πρόσθετη επιβάρυνση του 5%.
Ρύθμιση του υπερβολικού Χρέους μας με την έκδοση ευρω- ομολόγου με την εγγύηση της ΕΚΤ
Περίοδο χάριτος τριών ετών για την μείωση του σημερινού ελλείμματος του 13%
Τον μόνο έλεγχο που θα επιβράβευε στην πλειονότητα του ο μέσος Έλληνας στα πλαίσια των ειωθότων της Ε.Ε, νομίζω είναι αυτός για τη μείωση των περιττών και σπάταλων δημόσιων δαπανών, αλλά και τη συνεπή εφαρμογή των φορολογικών διατάξεων.
Εν κατακλείδι όπως και άλλοτε έχω επισημάνει,
όλοι αντιλαμβανόμαστε σήμερα πως δεν κρατούμε πια την μοίρα στα χέρια μας.
Το μικρό μας μέγεθος σαν Χώρα και οι κακές προηγούμενες «πολιτείες» ΟΛΩΝ των κυβερνήσεων από την μεταπολίτευση και μετά, μας κατάντησαν οιωνοί υπόδουλους, εξαρτώμενους, αδύναμους αλλά και ως εκ των πραγμάτων υποχείριους.
Οι «όποιες» διακηρυγμένες πολιτικές από τα «όποια» πρόσωπα, είναι αφεαυτές ανίσχυρες και ηχούν ως βερμπαλιστικές, κάλπικες και υποκριτικές.
Θα κριθούν οι πάντες (ανεξάρτητα) στο μέλλον, με το κατά πόσο θα δυνηθούν να πετύχουν με πρακτικά μυαλά και εξυπνάδα, κάποιες ωφέλειες για το πλήθος των αναγκών που καταδυναστεύουν τους άμοιρους ευθυνών πολίτες του σήμερα.
Είναι καιρός όμως, αλλά και εκ των πραγμάτων επιβεβλημένο, να αποβάλλουμε μερικά «λέπια» από τα παλιά ιδεολογικοπολιτικά μας διαμορφώματα και να δούμε τα δρώμενα με καθαρή πολιτική θωριά και ανυπόκριτη πρόθεση.
Τότε μόνο νομίζω, θα σμικρύνουμε και την διάσταση των προσδοκιών από τα χειροπιαστά πολιτικά ωφελήματα αλλά και οι πολιτικές μας θέσεις και αντιδράσεις, θα έχουν ουσία .. και αποτελέσματα.
Σε διαφορετική περίπτωση ένα κάνουμε στα σίγουρα:
Φυτεύουμε φοίνικες στην Αλάσκα και προσδοκούμε τους γλυκονόστιμους χουρμάδες τους…

Ωραίο το λογίδριο του Κον-Μπετίτ.......κατασυγκινήθηκα μέχρις δακρύων!!!!!!!

Και επειδή έπιασαν στον αέρα τις παρακλήσεις του για επέμβαση σωτηρίας οι Βρυξέλλες, έσπευσαν να απαντήσουν στην πράξη :

Πηγή in.gr.
«Σχετικά με τα μέτρα που έχει ήδη εξαγγείλει η Αθήνα και το Πρόγραμμα Σταθερότητας, ο Χ.Αλμούνια επανέλαβε ότι οι Βρυξέλλες υποστηρίζουν πλήρως το πρόγραμμα περικοπών της ελληνικής κυβέρνησης βλέποντας όμως το «ρίσκο» η ανάπτυξη να είναι χαμηλότερη από το αναμενόμενο ή τα φορολογικά έσοδα χαμηλότερα.
Για να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της χώρας, «η Ελλάδα πρέπει να περάσει ένα φιλόδοξο πακέτο δομικών μεταρρυθμίσεων και στο ασφαλιστικό σύστημα αλλά και να κάνει πιο ευέλικτη την αγορά εργασίας της» κατέληξε ο Χ.Αλμούνια.
Στον ίδιο τόνο και οι δηλώσεις του νέου επιτρόπου Οικονομικών Υποθέσεων Όλι Ρεν: «Η αλληλεγγύη είναι αμφίδρομη» δήλωσε ο Φινλανδός επίτροπος, λέγοντας ότι «μιλάμε για στήριξη με την ευρύτερη έννοια».

Δηλαδή με απλά και λαικά λόγια στο προσκήνιο υπάρχει και πλάνο Γ ή Δ ή Ω (θα σας γελάσω, γιατί απο τα πολλά πλάνα έχω χάσει το μέτρημα). Το οποίο πλάνο περιέχει κατα τον Αλμούνια «φιλόδοξο πακέτο δομικών μεταρρυθμίσεων στο ασφαλιστικό» και «ευέλικτη αγορά εργασίας».

Με δεδομένες τις αλλαγές που κάνει ήδη η κυβέρνηση στο ασφαλιστικό επι τα χείρω, και με δεδομένη την ανεξέλεγκτη εντελώς λειτουργία της αγοράς εργασίας (εις βάρος των εργαζομένων), θα μπορούσε κάποιος να αναλογιστεί τί παραπάνω προτίθενται να κάνουν για να μας βοηθήσουν με τα πακέτα τους οι Ευρωπαίοι εταίροι!!!!!!

Προσωπικά, δέν την θέλω την βοήθειά τους, να την βάλουν εκεί που ξέρουν.....

Και πάλι προσωπικά, δέν την θέλω την παρέμβαση του Κον Μπετίτ γιατί λειτουργεί στις Βρυξέλλες σάν πάσα για την επιβολή της τελειωτικής δουλείας των Ελλήνων.
Ξυπνήστε !!!!!!
Οι νεοφιλελεύθερες Βρυξέλλες δέν πρόκειται να μας βοηθήσουν άν δέν τους χορηγήσουμε γή και ύδωρ.

"Καταλήγοντας ο Κον Μπεντίτ έδωσε μια συμβουλή στον Πορτογάλο αξιωματούχο: «Ένα από τα προβλήματα της Ελλάδας είναι ο προϋπολογισμός της για την Αμυνα. Το 4,3% του ελληνικού ΑΕΠ πηγαίνει στην άμυνα. Το πρόβλημα είναι η Κύπρος και οι σχέσεις με την Τουρκία» σημείωσε, για να αναρωτηθεί:
«Πού είναι η πρωτοβουλία της Επιτροπής για να λυθεί το Κυπριακό ώστε να ελαφρυνθεί το ΑΕΠ της Ελλάδας από το βάρος αυτής της ηλίθιας και βλακώδους εμπλοκής που θα πρέπει επιλύσουν ως Ευρωπαίοι; Τι έκανε η Επιτροπή; Μηδέν, απολύτως τίποτα.»

Δηλαδή για να καταλάβω τα λόγια του "φιλέλληνα" Κον Μπεντίτ

Αν λυθεί το Κυπριακό θα ελαφρυνθεί το ελληνικό ΑΕΠ και τότε δεν θα πηγαινει στην Αμυνα? Θα σταματήσουν να πουλάνε αμυντικά συστήματα στούς φτωχότερους , αμεσα εξαρτόμενους απο αυτούς, και άρα καλύτερους πελάτες τους ? Χαζοί είναι η αν λυθεί το Κυπριακό δεν μπορούν να μας ανάψουν άλλη φωτιά ? Για να πουλήσεις πυροσβεστήρες πρέπει να δημιουργήσεις και εύφλεκτες περιοχές, αλλιώς δεν τους πουλάς.

Για να το πετύχεις διαλέγεις τον ανήμπορο, το ζητιάνο, τον ενδεή αυτόν που τις προάλλες συνάντησε τον Γερμανό Υπ. Οικονομικών κι εκεί που κουβεντιάζανε για ανακάμψεις ,αποπληρωμές των χρεών μας σε γερμανικές φαρμακοβιομηχανίες και άλλα τινά, στο πίτς φυτίλι του έχωσε και την παραγγελία των Eurofighters δασκαλεμένος και σε κοινή συνεννόηση με Γάλλους και λοιπούς. Τι να του πεί ο Παπακωνσταντίνου ? Δεν θα πάρουμε ? Τότε δάνειο γιόκ κι ο κ...ς μας είναι μαντάρα οπως ξέρετε.

Αυτα δεν τα ξέρει ο "επαναστάτης" Γάλλος η μας κάνει τον ψόφιο κοριό?

Γειά σου Γιώργο!
Πρέπει να είμαστε πολύ ηλίθιοι τελικά.
Ο φέρελπις νέος πολιτικός της περιοχής μου Πάνος Μπεγλίτης δήλωσε στο Reuters ότι η Ελλάδα παρά τα οικονομικά της προβλήματα θα προχωρήσει στην αγορά 6 Γαλλικών φρεγατών αξίας 2.5 δις ευρώ.
Στα πλαίσια του "νέου πατριωτισμού" βεβαίως βεβαίως...
Μοναδική ελπίς να μην γέρνουν όπως τα Γερμανικά υποβρύχια...

Ρε τι έχουμε πάθει...

Γειά σου φίλε Σπύρο

Ετσι είναι αυτές οι δουλειές, σε βοηθάω με βοηθάς, σε δανείζω αλλα και σου πουλάω.
Μπλέξαμε με τα λαμόγια και τους απατεώνες της Ε.Ε. κάθε μέρα μας βουλιάζουν και περισσότερο. Μας λένε για περικοπές των δημοσίων δαπανών και απο πάνω μας φορτώνουν υποβρύχια που γέρνουν η ελικοπτερα που εκρήγνυνται με δυσβάστακτα για την τσέπη μας κόστη.

Η εθνικη μας ανεξαρτησία, η περηφάνια μας, η λεβεντιά μας, τα κυριαρχικά μας δικαιώματα να αποφασίζουμε εμείς κι οχι οι άλλοι εχουν πάει περίπατο προ πολλού.

Πρέπει να ξυπνήσουμε αλλα πώς ,οταν μας έχουν αποχαυνώσει τελείως και μας έχουν κάνει λάτρεις και οπαδούς της δικής τους διαχείρισης και κινδυνολογίας?

Ο τίτλος αυτης της θεματικής με εκφράζει απόλυτα αλλα πως θα αντιπαλέψουν οι Ελληνες τη νεοφιλεύθερη ΕΕ οταν οχι μόνο δεν βγαίνουν οι ηγέτες να του πούν την αλήθεια , αλλά με κόλπα και τεχνάσματα θέλουν να μας κάνουν συνεργούς των δικών τους επιλογών.

Και δυστυχώς κάποιοι τσιμπάμε με τα κόλπα τους

Αχ, να μπορούσα να απαντήσω
πώς να σε ξυπνήσω
Αχ, να μπορούσα να απαντήσω
πώς να πολεμήσω.......

Προς το παρόν άς αντιληφθούμε ΟΛΟΙ, ότι μας δουλεύουν ψιλό γαζί και ότι μας πουλάν και μας αγοράζουν σάν να είμασταν αναλώσιμα προιόντα και μετά.......

Θα βρούμε τον τρόπο να αντισταθούμε!

Τα κανάλια αναμασάνε και ξανα-αναμασανε την ευρωπαική βοήθεια ΜΕ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ,

Ο Παπανδρέου διαμήνυσε ότι ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΣΤΑΣΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΜΕΤΡΑ ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ,
και

ποιός είπαμε ότι φυτεύει χουρμάδες στην Αλάσκα ????

1974: Κ. Καραμανλής (θείος): Λιτότης για την ευρωπαική προσαρμογή μας. Ηταν η μετα τη Χούντα εποχή, ψάχναμε να βρούμε το βηματισμό μας, ο Ανδρέας φώναζε το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ» κι αγανακτούσαμε με τα τότε μέτρα λιτότητας
1981: Α. Παπανδρέου (πατέρας) Παραλάβαμε καμένη γή. Τότες είπαμε να κάνουμε υπομονή και κουράγιο (και τα δυο τα διαθέταμε περίσσια ) μπας και ανορθώσει η χώρα.
1990 :Κ. Μητσοτάκης Η Ελλάδα είναι υπό πτώχευση. Δεν εννοούσε βέβαια ο Εφιάλτης τα ελλείμματα που και τότε υπήρχαν αλλα «πατώντας» πάνω στη σκανδαλολογία των ημερών έμφάνιζε άδεια ταμεία
1993 :Α.Παπανδρέου (πατέρας) Η χώρα σε αδιέξοδο, Κατεστραμμένη η Ελλάδα
1996 :Κ. Σημίτης Θυσίες για εκσυγχρονισμό και σύγκλιση με το ευρώ.
2000 :Κ. Σημίτης Η εποχή της δημιουργικής λογιστικής. Πανηγυρίζαμε για την νομισματική ένωση και παράλληλα αναρωτιόμαστε τι θα γινόμαστε χωρίς αυτήν. Είναι τα χρόνια που γίναμε (τρομάρα μας) μεγαλοαστοί με τις αμαξάρες μας ,τις σπιτάρες μας, τις μετοχές μας. Όλα ξεχάστηκαν και οράματα και ιδέες κι όλα φάνταζαν τόσο καλά και βολικά. Τα ΜΜΕ στην υπηρεσία των κυβερνώντων .
2004 :Κ. Καραμανλής (ανιψιός) Σεμνότητα και ταπεινότητα. Όχι στους νταβαντζήδες-επανίδρυση του κράτους. Απογραφή από τον Αλογοσκούφη , κάρφωμα στις Βρυξέλλες .
2007 :Κ. Καραμανλής (ανιψιός) Είχαμε παραλάβει χάος-συνεχίζουμε το εργο μας-μεταρρυθμίσεις. Η απογραφή βεβαια ξεχάστηκε αλλα η δημιουργική λογιστική συνεχίστηκε
2009 : Γ. Παπανδρέου (υιός) Αδεια ταμεία-Η χωρα στην εντατική, δεν υπάρχει σάλιο, επιθέσεις κερδοσκόπων, αυξάνουμε φόρους και όρια ηλικίας, για να μας εμπιστεύονται οι εταίροι μας.

Ε ΟΧΙ, ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ !!!!

Μας έχουν καταντήσει με την κοροιδία τους οι κυβερνήσεις Εθνος Ηλιθίων που ενώ κάθε φορά τρώμε τις κατραπακιές μας , δεν μπορούμε να δούμε πέρα από τη μύτη μας και κάθε φορά τους δίνουμε άφεση αμαρτιών και περίοδο χάριτος κι από πάνω. Υιοθετούμε βλακωδώς τις δικές τους σκοπιμότητες σαν μικρόνοες και ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΥΣ που εχουμε καταντήσει και θέλουμε κι από πάνω (οποία ντροπή και ύβρις) να λεγόμαστε και προοδευτικοί , πολλώ δε μάλλον σοσιαλιστές (τρομάρα μας)

Φοβούμαστε να φωνάξουμε και τρέμουμε μπάς και κηρυχθεί η χώρα σε πτώχευση.

Τοσο μας κόβει , τόσα λέμε.

Ε λοιπόν καθαρά και ξάστερα χίλιες φορές να πτωχεύσουμε (και τρείς χιλιάδες) να μας πετάξουν εξω από την Ευρώζώνη , μπας και ξεκινήσουμε από το μηδέν, παρα αυτό το ανελέητο καθημερινό κ….δάκτυλο και τα δυσβάσταχτα χρέη που δεν μας σώνουν ακόμη κι αν πάρουμε σύνταξη στα 80 μας η αν μας γυρίσουν ανάποδα για να μας αδειάσουν τις τσέπες μας (για να αγοράζουν καπάκι φρεγάτες από τους Γαλλο-Γερμανούς)

Δεν υπάρχει φως στο τούνελ κι έρχονται δυσκολότατες μέρες. Ο καραμαλάκας ο Ελληνας σκέπτεται μηπως φτωχύνει το Κράτος και χάσει τα λεφτουδάκια του και τα στέλνει από δω κι από κεί σε άλλα Κράτη και δεν του είπε κανένας από τους φωστήρες μας πως αν κηρύξουμε πτώχευση βάσει του διεθνούς δικαίου ο πρώτος που θα χάσει τα περιουσιακά του στοιχεία (δηλ. και τα λεφτά του) είναι αυτός που τα έχει έξω γιατί οι πιστωτές μας στις Τράπεζες ευθύνης τους, αφού μας δάνεισαν θα τους τα δεσμεύσουν.

Τα προβλήματα εκείνοι που τα δημιούργησαν ας τα λύσουν. Ο Λαός δεν φταίει σε τίποτε και είμαστε κύρια υπεύθυνοι οσοι σήμερα προσπαθούμε να τον πείσουμε να απωλέσει τα κεκτημένα του (και μη βιαστεί κανένας επισκέπτης να μου πεί για Δημ. Υπαλλήλους και τα τοιαύτα γιατι θα τον στείλω στο…..διά…logos) να κάνει πάλι θυσίες , να συρρικνωθεί το εισόδημα του και η σύνταξη του η να συμβιβασθεί με την ιδέα ότι δεν είναι δα και κακό να είναι άνεργος όταν π.χ. η Ισπανία εχει 20% ανεργία.

Με αυτά και με τα άλλα περισσότερες πιθανότητες έχουμε να φυτεύουμε φοίνικες στην Αλάσκα για να φάμε κάποτε χουρμάδες παρα να δούμε εδώ άσπρη μέρα.

Κι αφήστε μας εμάς που μας μένουν 20-30 χρόνια (πολλά είπα ε ?) για να την κάνουμε κατά Αχέροντα μεριά.

Τα έρμα τα παιδιά μας τη νέα γενιά που ηδη μπαίνει στη βιοπάλη η θα μπεί άυριο τη σκέφθηκε κανένας?

Αυτά πρέπει να σκεπτόμαστε μπάς και που και πού νοιώθουμε και καμιά ανατριχίλα κι ερχόμαστε στα ίσια μας.

Διαβάζω τα «σοφά» εδώ και δεν καταλαβαίνω που βρίσκομαι, τι παρατηρώ, τι αντιλαμβάνομαι και που ζω.
Τσιμπιέμαι διαρκώς τσιμπιέμαι, για να συνειδητοποιήσω ότι δεν κοιμάμαι τον ύπνο του δικαίου.
Χίλιες φορές να πτωχεύσουμε και να μας πετάξουν από την Ευρωζώνη παρά να ….κλπ, κλπ, κλπ. (όπως κατά την «ωδή» του Ανδρέα Κάλβο:
«…Κάλιο στον Κιθαιρώνα να χλιμιντράνε Τούρκων φοράδες…παρά προστάτες νάχουμε..»)
Βγείτε έξω και κάντε ένα προσωπικό Gullop με την ερώτηση:
«Και μετά τα όσα ακούσατε τώρα, τι λέτε μέσα ή έξω από την Ε.Ε και το Ευρώ?»
Πιστεύω σύμφωνα και με τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις θα φανερωθεί:
Το 68% και πάνω, να απαντάει: Ναι στην Ε.Ε και το Ευρώ
Ένα 15% δεν γνωρίζω και δεν απαντώ και
το υπόλοιπο 17% αποτελούμενο από ευρωσκεπτικιστές, κουκούδια και άλλους διάφορους που ευκολότατα λένε το «μεγάλο λόγο», απαντάνε όχι.
Μερικοί δε από αυτούς:
«Μακάρι να μας πετάξουν έξω από την Ευρώζώνη, μπας και ξεκινήσουμε από το μηδέν..»
Έχουμε εδώ χαοτικές αντιθέσεις και καθένας επιχειρηματολογεί από την δική του σκοπιά.
Αυτό βέβαια πρέπει να είναι σεβαστό και αμοιβαία η απαράβατη αρχή για τον καθένα
Προσωπικά, ήμουνα, είμαι και θα είμαι με την μεγάλη και σύγχρονη Ευρώπη των Λαών.
Σήμερα μπορεί εκεί να κυριαρχούν οι νεοφιλελεύθεροι συντηρητικοί, αλλά αύριο μπορεί (ποιος ξέρει), να επικρατήσουν οι προοδευτικοί σοσιαλιστές.
Υπάρχουν κοινά προβλήματα με τους άλλους Ευρωπαίους και οι διεκδικήσεις και διαμαρτυρίες λαμβάνουν έτσι μια γιγάντια έκφραση και ενιαίο χαρακτήρα.
Αν πας στη Ρουμανία σήμερα που είναι στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και έχει τα «μύρια όσα» κοινωνικοοικονομικά προβλήματα , και πεις «να βγούνε από την Ε.Ε γιατί είναι προς το συμφέρον τους», το λιγότερο που έχεις να πάθεις είναι να…. σε λυντσάρουν.
Όλοι οι άλλοι Ευρωπαϊκοί συνέταιροι μας «εχθροί» και εμείς (με τα περισσότερα ιδιόκτητα σπίτια μόνιμης και εξοχικής κατοικίας, τα Cayenne - Porsche αλλά και άλλα πολλά…πολλά καλούδια), οι άμωμοι και κατα - αδικημένοι…που μας καταχρεώνουνε για να μας πουλάνε οπλικά συστήματα και άλλα τέτοια …, είμαστε οι άριστοι των αρίστων, οι περιούσιοι.
Όχι διαφωνώ κάθετα με όλα αυτά που υποστηρίζετε.
Προσωπικά έχω εκθέσει πιο πάνω τις απόψεις μου…και δεν πρόκειται να αποστώ από αυτές και τώρα ακόμη, ούτε κατά μία κεραία…
Η Χώρα μπορεί να ξεπεράσει τα προβλήματα της και να έχει μέλλον, μόνο μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τα άλλα τριτοκοσμικά διάφορα είναι για «επαναστατική γυμναστική» κατά την ταπεινή μου γνώμη.
Και κάτι πάρα πάνω:
Είναι τιμή μας και καμάρι μας που ανήκουμε στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση και έχουμε για νόμισμα μας το Ευρώ
Στην πολιτική και την κοινωνική ζωή, δεν πρέπει ποτέ να υπολογίζεις, να σκέφτεσαι και να μετριέσαι με τον ίσκιο σου κατά το σούρωπο της ημέρας …….

Δωδωναίε καλημέρα.
Ξέρεις τι διαβάζω?
Ότι ο Παπανδρέου "κατάφερε" να κάνει το Ελληνικό πρόβλημα Ευρωπαικό με αποτέλεσμα να αφυπνήσει τους άλλους ηγέτες σε μία μάχη ενάντια στους κερδοσκόπους...
Λες να είναι αλήθεια ή ονειρεύομαι?
Η δικιά μου αλήθεια είναι αυτή που βιώνω κάθε μέρα και είναι ίδια με του Μάκη.
Αν λοιπόν κάποιοι αισθάνονται ασφάλεια με το "ισχυρό" νόμισμα θα υποστούν και τις συνέπειες αφού οι αριθμοί πρέπει να ευημερούν ακόμα και σε βάρος των εργαζομένων πολιτών της ΕΕ.
Τι να το κάνω το ισχυρό νόμισμα αν δεν έχω νόμισμα?

Εν πάσει περιπτώσει φαίνεται κάτι να κινείται για να μην εμφανίζομαι και τελείως αρνητικός.
Για του λόγου το αληθές...
Πηγή in.gr
Επίθεση στους κερδοσκόπους που βάλλουν τη χώρα μας εξαπολύουν οι γαλλικές εφημερίδες, την επομένη της επίσκεψης του Γ.Παπανδρέου στο Παρίσι και λίγες ώρες πριν την έναρξη της κρίσιμης Συνόδου Κορυφής στις Βρυξέλλες, τονίζοντας την ανάγκη στήριξης της ελληνικής οικονομίας.

Την ίδια ώρα, ο πρώην υπουργός Ζακ Λαγκ ζητά από τους Ευρωπαίους εταίρους να δείξουν αλληλεγγύη και να στηρίξουν την ελληνική οικονομία.

«Η Ευρώπη θέλει να σώσει την Ελλάδα από την πτώχευση για να αποφευχθεί η μετάδοση του φαινομένου» γράφει η Figaro, ενώ στο κύριο άρθρο της η Monde εκφράζει τη λύπη της για το γεγονός ότι «μόλις ένα χρόνο μετά τη διάσωση των τραπεζών με τη διάθεση κολοσσιαίων ποσών και στις δύο ακτές του Ατλαντικού -το 25% του ΑΕΠ, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα- τα υπερχρεωμένα κράτη δέχονται επίθεση από αυτά ακριβώς τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα».

Η οικονομική εφημερίδα Les Echos σημειώνει ότι «η ελληνική κρίση απαιτεί από τους Ευρωπαίους να διορθώσουν επειγόντως τις ατέλειες στη ζώνη του ευρώ», τονίζοντας πως η Γερμανία επαναβεβαιώνει «το στρατηγικό συμφέρον της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης».

«Αυτή η πραγματική ομηρία ενός ολόκληρου λαού και μιας δημοκρατίας από τις χρηματοπιστωτικές αγορές και τους κερδοσκόπους, φαίνεται ότι δεν έχει άλλο σκοπό για την ενάρετη Ευρώπη από το να πληρώνουν οι ίδιοι οι όμηροι!» γράφει η Humanite.

Η Liberation υποστηρίζει πως «η ελληνική κρίση, που αποτελεί δραματική προέκταση της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής αναταραχής, η οποία προκλήθηκε από τους κυνηγούς του τρελού χρήματος, δείχνει την ιστορική ανευθυνότητα των Ευρωπαίων ηγετών, καθώς έχουν επανειλημμένα απορρίψει το αίτημα της συγκρότησης μιάς οικονομικής κυβέρνησης της Ευρώπης».

Η εφημερίδα R&233;publique du Centre επικρίνει επίσης την «επαίσχυντη πρακτική των χρηματοπιστωτικών αγορώνα που κερδοσκοπούν αγρίως» ενώ η Republicain Lorrain τονίζει την ανάγκη μιας «ταχείας και συντονισμένης παρέμβασης των εταίρων της Αθήνας στη ζώνη του ευρώ», για την αντιμετώπιση αυτού του «πανικού».

«Πρέπει να σώσουμε την Ελλάδα για το καλό του ευρώ, ναι, αλλά πώς;» διερωτάται η Est Republicain, ενώ η Nouvelles Republique σημειώνει ότι «η παρέμβαση του Παρισιού, του Βερολίνου και των Βρυξελλών απομακρύνει τουλάχιστον το φάντασμα μιας παρέμβασης από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που θα ήταν καταστροφή».

Προσυπογράφω το παραπάνω πόστ του Πέρκου ΑΤΟΦΙΟ.

Δέν έχω να προσθέσω ούτε ένα "και", ούτε και να αφαιρέσω.

Απλά θα ξανα-αναρτήσω μιά κυρίαρχη πρότασή του (μπάς και ξυπνήσουν ορισμένοι, που όμως δέν το βλέπω, αλλά λέμε τώρα.....)

"Ε λοιπόν καθαρά και ξάστερα χίλιες φορές να πτωχεύσουμε (και τρείς χιλιάδες) να μας πετάξουν εξω από την Ευρώζώνη , μπας και ξεκινήσουμε από το μηδέν, παρα αυτό το ανελέητο καθημερινό κ….δάκτυλο και τα δυσβάσταχτα χρέη που δεν μας σώνουν ακόμη κι αν πάρουμε σύνταξη στα 80 μας η αν μας γυρίσουν ανάποδα για να μας αδειάσουν τις τσέπες μας (για να αγοράζουν καπάκι φρεγάτες από τους Γαλλο-Γερμανούς)

Δεν υπάρχει φως στο τούνελ κι έρχονται δυσκολότατες μέρες. Ο καραμαλάκας ο Ελληνας σκέπτεται μηπως φτωχύνει το Κράτος και χάσει τα λεφτουδάκια του και τα στέλνει από δω κι από κεί σε άλλα Κράτη και δεν του είπε κανένας από τους φωστήρες μας πως αν κηρύξουμε πτώχευση βάσει του διεθνούς δικαίου ο πρώτος που θα χάσει τα περιουσιακά του στοιχεία (δηλ. και τα λεφτά του) είναι αυτός που τα έχει έξω γιατί οι πιστωτές μας στις Τράπεζες ευθύνης τους, αφού μας δάνεισαν θα τους τα δεσμεύσουν."

Και λέω τώρα εγώ η "εκσυγχρονίστρια":

Αφού οι Γάλλοι αναγνωρίζουν το πρόβλημα των δημοσιονομικών μας, αφού αναγνωρίζουν ότι πρέπει να κόψουμε τις σπατάλες, ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΠΙΕΖΟΥΝ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΟΥΜΕ ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥς ?????????

Ούτε και σήμερα μετά απο αυτό το απροκάλυπτο κ.......κτυλο ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΝΕ ???????

Προτιμώ την επαναστατική γυμναστική απο το να κάθομαι και να λαπαδιάζει το μυαλό μου, μέχρι να εξαφανιστεί εντελώς απο την κούτρα μου.

Σπύρο καλημέρα κατ΄αρχάς και κατα δεύτερον ΜΗΝ ΜΑΣΑΣ!!!!!

Ολα αυτά τα "καλά" δημοσιεύματα είναι το αντάλλαγμα των συμφωνιών κάτω απο το τραπέζι. Μόνο που τα δημοσιεύματα δέν σταματούν την ανεργία ούτε και το ξεκλήρισμα του ελληνικού λαού.

Σπύρο,
Έστω και αυτά τα λίγα ψήγματα (πολιτικής τώρα…. και αργότερα οικονομικής αλληλεγγύης) είναι κάτι, μπροστά στο «παγερό τίποτε» της πείνας και της ροχάλας των ανθρώπων της φθίσης στο δρόμο που θα συνέθεταν την εικόνα της υπερήφανης «τριτοκοσμικής ανεξαρτησίας» που ονειρεύονται οι ευρωσκεπτικιστές και οι άλλοι…… διάφοροι…
Νομίζω από πλευράς μου έχει εξαντληθεί το θέμα και είναι τελεσίδικη η άποψη μου :
Η Χώρα μπορεί να ξεπεράσει τα προβλήματα της και να έχει μέλλον, μόνο μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πουθενά αλλού, δεδομένων του μεγέθους και των δυνατοτήτων της
Εμείς σαν Χώρα το μόνο στο οποίο πρέπει να επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μας, είναι η «οικονομική και τεχνολογική σύγκλιση με τους άλλους προηγμένους Ευρωπαίους».
Ναι σύγκλιση!
Μια λέξη μαγική και ονειρεμένη που θα πρέπει να μετατραπεί και σε έναν καίριο πολιτικό στόχο εις το διηνεκές.

«Πρέπει να σώσουμε την Ελλάδα για το καλό του ευρώ, ναι, αλλά πώς;» διερωτάται η Est Republicain, ενώ η Nouvelles Republique σημειώνει ότι «η παρέμβαση του Παρισιού, του Βερολίνου και των Βρυξελλών απομακρύνει τουλάχιστον το φάντασμα μιας παρέμβασης από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, που θα ήταν καταστροφή».

Μέσα σε αυτές τις φρασούλες των δημοσιευμάτων, Σπύρο, που ανήρτησες, φανερώνεται και όλη η αλήθεια :

Αλήθεια πρώτη :

Πρέπει να σωθεί το ευρώ (γι αυτό τώρα τρέχουν) και σκασίλα τους η Ελλάδα.

Αλήθεια δεύτερη :

Γιατί κουνάνε τον μπαμπούλα του ΔΝΤ και δέν λένε ότι αυτά που κάνει η κυβέρνηση και που προτίθεται να κάνει παραπέρα (το δήλωσε ο Παπανδρέου..) είναι ακριβώς αυτά που θάκανε και το ΔΝΤ ?
Δέν το λένε γιατί τους ενδιαφέρει ο κ......ος τους και όχι η Ελλάδα.

Αλήθεια τρίτη (που δέν την λένε, γιατί δέν τους συμφέρει να την πούνε) :

Αυτοί οι κερδοσκόποι ποιοί είναι ????????
Είναι οι Μούντης, Φιτς και δέν σημαζεύεται ?
ΟΧΙ!!!!!! Είναι οι Γερμανικές, Γαλλικές, Βρεττανικές και πάει λέγοντας Ευρωπαικές Τράπεζες, δέν είναι ο φούφουτος ούτε οι αρειανοί!
Γιατί δέν ελέγχουν λοιπόν οι Ευρωπαίοι τις δικές τους Τράπεζες να μήν κερδοσκοπούν και αναλώνονται να αναζητούν λύσεις για να βοηθήσουν την Ελλάδα ξύνοντας τις άδειες κούτρες τους ?
Γιατί απλούστατα δέν θέλουν να αλλάξουν την ελευθερία κινήσεων των κερδοσκόπων που είναι αυτοί οι ίδιοι!
Τέτοια υποκρισία δέν έχω ματαδεί στην ζωή μου.

Βλέποντας από την TV το βλέμμα του Μπαρόζο την ώρα που ο Κον Μπεντίτ τους τα "έχωνε" περί Ελληνικού ΑΕΠ κλπ. και σε συνδιασμό με τις δηλώσεις Μπεγλίτη μετά κατάλαβα πως την ώρα που τον άκουγε θα σκεφτόταν πόσο (μλκς) είναι...
Διότι αν παρέμβει η ΕΕ για επίλυση των Ελληνοτουρκικών διαφορών και τα καταφέρει δεν θα έχει πλέον λόγο η Ελλάς να αγοράζει eurofighter , υποβρύχια και φρεγάτες.
Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο!

Οι βρώμες λένε ότι κάποιοι πέρα από τον Ατλαντικό έχουν ποντάρει περίπου 8 δις δολλάρια (κάτι σαν στοίχημα ας πούμε) ενάντια στο ευρώ...
Οι πουλημένοι υπάλληλοι της οικονομικής υπερεθνικής ελίτ Μπαρόζο , Αλμούνια και Τρισέ απλά παρακολουθούν τα τεκταινόμενα...

Βλέποντας από την TV το βλέμμα του Μπαρόζο την ώρα που ο Κον Μπεντίτ τους τα "έχωνε" περί Ελληνικού ΑΕΠ κλπ. και σε συνδιασμό με τις δηλώσεις Μπεγλίτη μετά κατάλαβα πως την ώρα που τον άκουγε θα σκεφτόταν πόσο (μλκς) είναι...
Διότι αν παρέμβει η ΕΕ για επίλυση των Ελληνοτουρκικών διαφορών και τα καταφέρει δεν θα έχει πλέον λόγο η Ελλάς να αγοράζει eurofighter , υποβρύχια και φρεγάτες.
Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο!

Οι βρώμες λένε ότι κάποιοι πέρα από τον Ατλαντικό έχουν ποντάρει περίπου 8 δις δολλάρια (κάτι σαν στοίχημα ας πούμε) ενάντια στο ευρώ...
Οι πουλημένοι υπάλληλοι της οικονομικής υπερεθνικής ελίτ Μπαρόζο , Αλμούνια και Τρισέ απλά παρακολουθούν τα τεκταινόμενα...

Χαίρομαι ιδιαίτερα που ανήκω κατα το παραπάνω γκάλλοπ στο 17 % " στούς ευρωσκεπτικιστές, κουκούδια και άλλους διάφορους που ευκολότατα λένε το «μεγάλο λόγο», απαντάνε όχι ......στο «παγερό τίποτε» της πείνας και της ροχάλας των ανθρώπων της φθίσης στο δρόμο που θα συνέθεταν την εικόνα της υπερήφανης «τριτοκοσμικής ανεξαρτησίας» που ονειρεύονται οι ευρωσκεπτικιστές και οι άλλοι…… διάφοροι…"

Θα λυπόμουνα εννοείτε αφάνταστα εαν ανήκα σους ευρωλιγούρηδες , ιδιαίτερα που από σήμερα μπήκαμε υπο την εποπτεία των Μεγάλων Δυνάμεων (οπως τον 19ο αιώνα) υπογράφοντας το χαρτί στη Γαλλία και τη Γερμανία να γίνουμε το ευρωπαικό προτεκτοράτο τους.

Προτιμώ λοιπόν την "επαναστατική γυμναστική " που θα με κρατάει ξύπνιο απο την παθητική πολιτική αποχαύνωση , τις ευρωπαικές συγκλίσεις και την αναγκαιότητα παραμονής στην ΕΕ εκεί που οπως διαβάζω (αν κρίνω και απο το παρελθόν) "μπορούμε να έχουμε μέλλον μονο μεσα σε αυτη και πουθενά αλλού"

Για τη χαμένη μας εθνικη αξιοπιστία -εδω που μας οδήγησαν- η οποία έχει τρωθεί βάναυσα , που μας έχουν πιάσει και μας σφίγγουν το λαιμό, που μας συμπεριφέρονται σαν να είμαστε επαίτες και ζητιάνοι ζήτουλες, που συνεδρίασαν λέει ειδικά για έμας για να μας βοηθήσουν, δεν μιλάει κανένας κι αυτες οι κινήσεις τους για εμάς είναι απο καθαρά φιλελληνικό ενδιαφέρον. Οπως τότες πολύ παλιά οταν οι μεγάλες Δυνάμεις στα πλαίσια της οικονομικλής αλληλεγγύης μας έχωναν αράδα δάνεια σε λίρες .

Ο λαός δεν θα μάθει ποτέ την αλήθεια γιατί η την κρύβουμε η δεν θέλουμε εμείς οι ίδιοι να τη μάθουμε. Μας αρέσουν τα ψέματα γιατί αυτά δεν έχουν αγώνες. Μας αρέσει το υποζύγιο γιατί το φορτωθήκαμε κάποτε και δεν σκεπτόμαστε το μέλλον των επερχόμενων γενιών, των νέων θέλοντας να το φορτώσουμε και σε εκείνους. Μας άδειασαν εντελώς τις τσέπες, θέλουν να μας κάνουν να δουλεύουμε "Διά Βίου" πλέον , μας φορολογούν ανελέητα κι εμεις ούτε αυτα τα στοιχειώδη δεν μπορούμε να δούμε. Αλλα απο την άλλη θέλουμε να ελπίζουμε σε ενα καλύτερο αύριο ενω η ψυχολογία μας και το ηθικό μας είναι στο ναδίρ.

Με τέτοια ψυχολογία και με ενα μέλλον σίγουρα σκοτεινό περιμένουμε ανάκαμψη. Κι οταν βρίσκονται κάποιες φωνές που θέλουν να λένε τα πράγματα με το όνομα τους αυτό λέγεται επαναστατική γυμναστική. Μωραίνει Κύριος....

Είπαμε μας αρέσουν τα ψέματα

Ομως ενα Εθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί Εθνικο ο,τι είναι Αληθινό εχει πεί ο Διον. Σολωμός

Μέσα στα πλαίσια της σύγκλισης , της ανάκαμψης και της διαφαινόμενης ευημερίας στούς κόλπους της ΕΕ μας την είπε σήμερα ο Γερμανός εκπρόσωπος της θείας

"Εχετε πολυτελές Ασφαλιστικό" Ναι ετσι ακριβώς και εμείς βέβαια σιωπήσαμε.

Αν κρίνω απο τις αντιδράσεις μας μπορεί και να έχουμε. Γιαυτό στα πλαίσια της σύγκλισης ας συναινέσουμε να παραταθούν τα συντάξιμα μας χρόνια, (κι ας κολλάμε ενσημα απο τα 18 μας) να περικοπουν οι συντάξεις και οι μισθοί κι οτι άλλο γουστάρουν.

Γιατί δεν έχουν λεφτα τα Ταμεία που τα επένδυσαν οι κουμπάροι και δεν λογοδοτει κανένας. Γιατί δεν κάναμε τα κουμάντα μας "με τα περισσότερα ιδιόκτητα σπίτια μόνιμης και εξοχικής κατοικίας, τα Cayenne - Porsche "οταν σε μια επίπλαστη οικονομική ευμάρεια και εποχή χρηματιστηριακού σόκ ο κ. Σημίτης μας εμφάνιζε σαν τη χώρα με τα άριστα οικονομικά μεγέθη.

Να πληρώσουμε πάλι το μάρμαρο για να βγούμε απο την κρίση. Επειδή τολμήσαμε να αποκτήσουμε σπίτι η να πάρουμε ενα αμάξι με τις χρηματιστηριακές φούσκες του Παπαντωνίου. Για ολα φταίει ο πολίτης και διαχρονικά κανένας κυβερνήτης.

Μας ζητάνε σύγκλιση και μερικοί σπεύδουν να την υιοθετήσουν άμεσα , ομως τι σημαίνει αυτό και σε ποιό απόλα μπορούμε να συμπλεύσουμε ως Εθνος , ως ενας υπερήφανος , μάγκας και κουλτουριάρης λαός με τον κάθε ΚΡΥΟΚΩΛΟ Ευρωπαίο, που δεν ξέρει τι σημαίνει ζωή , χαρά, ερωτας, σέξ, απόλαυση ,ελευθερία, ανεξαρτησία της σκέψης του, συνδικαλισμός, απεργία, δικαίωμα στη ζωή.

Υιοθετούμε την οικονομική σύγκλιση ξεχνώντας οτι η σύνταξη σήμερα στα 65 κι αυριο στα 67 η στα 70 , η μείωση των συντάξεων με οτι συνεπάγονται ολα αυτά και άλλα πολλά θα μας καταντήσουν φυτά και σαν τα μούτρα τους, αφού θέλουν να μας έχουν για μια ζωή υποτελείς.

Αρνούμαι να μπώ σε αυτη τη λογική των περικοπών και των ΕΚ ΝΕΟΥ θυσιών. Το που θα τα βρούν τα λεφτά είναι δικό τους πρόβλημα και να πάνε να κόψουν το λαιμό τους κι ας με πούν τριτοκοσμικό.

Ετσι κι αλλιώς θύμα θα είμαι, γιατί να συναινέσω?

Κι οποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

Προχωράμε κι έτσι.

Εδω είμαστε και ...θα δείξει

Θα έλεγα ότι οι δύο "διανοούμενοι" της "αριστεράς" πάσχουν από την γνωστή νόσο της "γρίπης της αριστεράς" και μάλιστα μονίμως.
Αοριστολογίες περί της πολιτικής οικοδόμησης ενός άλλου κοινωνικού μοντέλλου (τα "ενας" και "μία" που χρησιμοποιούνται μεταβάλλονται σε αόριστες αντωνυμίες).
Πλήρης αποδοχή του καπιταλισμού ... π.χ. ο κρατικός τραπεζικός πυλώνας και οι λειτουργίες στήριξης της αγοράς που αναφέρουν ή οι κίνδυνοι να φύγουν τα ξένα κεφάλαια από το χρηματιστήριο (σ.σ. γιατί δεν θα μπορούν να ξεπλένουν σε ισχυρό νόμισμα: σε Ευρώ, αλλά σε αναξιόπιστες δραχμούλες).
Τετριμμένες διαπιστώσεις : οι φτωχοί, οι πλούσιοι, οι από μηχανής Θεού "αναδιανομές" παράλληλα με επενδυτικό ιδιωτικό πλαίσιο και από κοντά και μέσα σε αυτό το πλαίσιο φορολόγησης ... .
Ενα από τα σουξέ κάθε καρναβαλιού είναι το "Αλαλούμ - Αλαλούμ" ("μαζεψέ τα να πάμε πιο καλά στο Χαρτούμ") και αυτό κατά τη γνώμη μου χαρακτηρίζει όσα συμβαίνουν στον χώρο της δήθεν αριστεράς.

(Επειδή μπορεί να παρεξηγηθώ Οταν έγραψα για κρατικό πυλώνα ... (πρίν από τους διανοούμενους) ζήτησα καθαρά "επενδυτική" μορφή για την στήριξη νέων παραγωγικών προσπαθειών κοινωνικής δημοκρατικής, σοσιαλιστικής βάσης και χαρακτήρα. Στόχος ήταν το άπλωμα της κοινωνικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής (και όλα τα άλλα που έγγραφα, όπως τα οραματίζομαι). Δεν ήταν στόχος η κάλυψη των χρεών των τραπεζών με χρήματα της κοινωνίας διαμέσου μίας "τράπεζας" που θα την πλήρωνε ο λαός για να αναλάβει τα χρέη του συστήματος.