Οικονομική υποδούλωση, γράφει η σημαία της εμπλοκής του ΔΝΤ.

Κόφτο ρε με τα πιάτα ... αρκετά τράβηξε η πλακίτσα.
Οσο για τον Τσάπμαν, αν και δεν μπορεί να ξεφύγει η λογική του από τον καπιταλισμό, λέει και μερικές αλήθειες.

Ποια αλληλεγγύη;

«Σε αυτό που περιγράφεται ως «κοινοτική αλληλεγγύη» τύφλα να 'χει ο... αλληλοσπαραγμός. Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα τούτο μεταφράζεται ως εξής:
Οταν η ΕΚΤ δανείζει τους τραπεζίτες, τους δανείζει με επιτόκιο 1%. Οταν, όμως, η ΕΚΤ και η Ε.Ε. δανείζουν το ελληνικό κράτος, το δανείζουν με 5% (!), που σημαίνει ότι ο ελληνικός λαός, που θα κληθεί να πληρώσει τα δανεικά, θα πληρώσει τα πενταπλάσια από τους τραπεζίτες.
Οι τελευταίοι, βέβαια, και η κάστα τους (βιομήχανοι, εργολάβοι, εφοπλιστές κ.λπ.) δεν θα πληρώσουν τελικά τίποτα, αφού όταν έρχεται η ώρα να δανειστεί ο ελληνικός λαός (όχι από χόμπι - από ανέχεια), τότε και η Ε.Ε., και η ΕΚΤ, και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, τον δανείζουν με επιτόκια 15% και 20%!
* Δεδομένου ότι Γάλλοι, Γερμανοί και Αμερικανοί κατέχουν μαζί περί τα 130 δισ. του ελληνικού δημόσιου χρέους, πρέπει να είναι κανείς ή πολύ αφελής ή πολύ ενταγμένος στο σύστημα, για να μη βλέπει (ή να κάνει ότι δεν βλέπει) πως τα 130 δισ. που θεωρητικά μπορεί να εισπράξει σε βάθος τριετίας η Ελλάδα από Ε.Ε. και ΔΝΤ, είναι ένα ποσό που όσοι το δώσουν (κατόπιν έγκρισης της Γερμανίας) δεν θα το κάνουν "για την καλή τους την καρδιά".
Θα τα δώσουν μόλις εξαντληθούν όλα τα περιθώρια δανεισμού της Ελλάδας από τις λεγόμενες "αγορές" (αυτό περιμένει η κυρία Μέρκελ), και τούτο για να πάρουν πίσω "τα λεφτά τους", αφού ένα σημαντικό μέρος από τα νέα δανεικά θα τους επιστραφεί αμέσως με τη μορφή της εξόφλησης των οφειλών της Ελλάδας απέναντί τους, την οποία Ελλάδα, μαζί με τους εγχώριους "πατριώτες" ομολογιούχους, θα συνεχίσουν να την έχουν χρεωμένη, διπλά και τρίδιπλα, αναπαράγοντας έτσι την προς όφελός τους διόγκωση του χρέους και των ελλειμμάτων».
(Από τον «Ριζοσπάστη»)

x

@ Σπύρος: Το θέατρο του παραλόγου γίνεται περισσότερο αντιληπτό εάν καταφέρουμε να εννοήσουμε ότι τα χρήματα που εκδίδει η Ε.Κ.Τ. είναι δικά μας λεφτά. Είναι χρήματα που εκδίδονται και από το ελληνικό δημόσιο, ως μετόχου της "ευρωπαϊκής οικογένειας" ... .
Να γιατί καιρό πρίν (και πριν ξεσπάσει η "ελληνική κρίση") πρότεινα την δημιουργία δημόσιου τραπεζικού φορέα "Ανάπτυξης", ο οποίος να φέρει τα τυπικά στοιχεία του ιδιωτικού (1 μετοχή ανά Ελληνα πολίτη): για να δανείζεται φτηνά και να σπρώχνει το χρέος (και να σπρώξει και την οικονομική παραγωγική λειτουργία).
Οι αποδέκτες της πρότασης είναι ή μακάκες ή προδότες, γιατί μέχρι σήμερα ουδέν έπραξαν ... .

Οσο για την "ευρωπαϊκή οικογένεια" είναι ένα ακόμα παραμυθάκι - ιδεολόγημα που μας έλεγαν για να μας πλύνουν την φαιά ουσία (brainwash).


@ JohnK : Ξεκόλλα, τέλειωνε με τα πιάτα και ξεκίνα με τα ποτήρια.
Βάλε και ξύδι (για τις μυρωδιές από τους θυμούς).

Δημήτρη σίγουρα δεν είναι μακάκες μάλλον προδότες της κοινωνίας των πολιτών που τους εξέλεξε.
Χορεύουν όπως το μοντέλο επιβάλει.Αν δημιουργούσαν δημόσιο τραπεζικό φορέα ή τολμούσαν να κοινωνικοποιήσουν εταιρείες υπό πτώχευση προκειμένου να μην οδηγηθούν στην ανεργία συμπολίτες μας με ότι αυτό σημαίνει σε ένα μοντε΄λο που χωρίς χρήμα πέθανες , είναι απολύτως βέβαιο ότι τα επιτόκια δανεισμού θα πήγαιναν στο Θεό κάτι το οποίο θα σήμαινε και την απευθείας πτώχευση της χώρας με όρους συστημικούς.
Εδώ λοιπόν μπαίνει το ερώτημα.
Για ποιόν λόγο κάθε 4 χρόνια ψηφίζουμε και εκλέγουμε αντιπροσώπους μας?
Και εδώ είναι που μου γυρίζει το κεφάλι αφού διαβάζω απόψεις σε διάφορα blogs , κάτι το οποίο έχει υιοθετήσει και εσχάτως ο πρωθυπουργός , ότι δηλαδή έπρεπε να κάνουν το παγώνι γιατί όποιος τολμησει να μιλήσει ή να αναλύσει την αθλιότητα του μοντέλου θα τον ακούσουν οι παγκόσμιοι κυνηγοί του χρήματος και θα μας ρουφήξουν το μεδούλι...
Αυτό που ζούμε δεν είναι δημοκρατία , είναι χούντα !

Τα 2 κόμματα που δυστηχώς μαζεύουν το 80% των ψήφων αποτελούνται από προδότες , ανίκανους και υπαλλήλους της οικονομικής ελίτ.
Το γεγονός ότι μαζεύουν τόσο μεγάλα ποσοστά έχει να κάνει με δύο παράγοντες κατά τη γνώμη μου.
Η ανάγκη του απλού κόσμου να κυβερνηθεί έστω και από προδότες και το διαζύγιο με το διάβασμα και την γνώση που πιθανότατα θα ξεστράβωνε μεγάλη μάζα του πληθυσμού.

Εγώ δεν φοβάμαι , αυτοί που κυβερνούν είναι χέστες ή υπάλληλοι...

Περαιτέρω, δεν χρειάζεται να "κοινωνικοποιήσεις" τίποτα, γιατί στα περισσότερα θα πληρώσεις για να αποκομίσεις τα χρέη τους.
Δημιουργείς καινούργια πράγματα, σύμφωνα με το μοντέλο που έχω πολλάκις εκθέσει και φτιάξαμε μέσα και από τους διαλόγους μας.
Χτυπάς σε τομείς που τώρα ξεκινάνε για να είσαι μέσα στο "μέλλον" των εξελίξεων.
Οσο για χρήματα; αυτοί πετάνε 6 δις το χρόνο σε επιδόματα φτώχειας κλπ.
Με 6 δις σου στήνω 50 εργοστάσια που φυσάνε.
Εγραψα κάποτε για το ΙΝΚΑ, την πρόταση για το ελληνικό "ηλεκτρικό αυτοκίνητο". Είναι μάλλον το τελευταίο που έστειλα του ΓΑΠ.
Επειδή το θέμα είναι μελετημένο καλά, με 80 εκατ. φτιάχνεται μια μονάδα παραγωγής που θα φυσάει και θα είναι στην αιχμή της τεχνολογίας (πολυχρηστικό, ελαφρύ με βάση υλικά που παράγεις στην χώρα σου, με σειρά μορφών Α.Π.Ε., φτηνό - εδώ πετάνε κάθε χρόνο χιλιάδες ηλεκτροκινητήρες με τις οικιακές συσκευές ... ). Επίσης : μηχανικούς και σχεδιαστές έχεις ... .
Εάν θέλεις και δίκτυο προώθησης ανά τον πλανήτη, το δίνεις σε κάποια ή κάποιες εταιρείες και ορίζεις πως θα παίρνουν κάποιο ποσό για κάθε ένα που πουλούν μέσα από τις εκθέσεις τους. Εάν δεν μπορείς ... γιατί θα είναι τόσο καλό που θα μπορείς και μόνο σου.
Αλλωστε εκεί θα πρέπει να ζητήσεις την στήριξη του "απόδημου" ελληνισμού (σε όλες τις χώρες υπάρχουν)... όχι με φοβερές επενδύσεις ... να πάρουν από ένα και όποιος θέλει να γίνει και αντιπρόσωπος.
Στόχος σου δεν θα είναι το "κέρδος" , αλλά να βγαίνουν μερικές χιλιάδες μεροκάματα ... και άσε τους κερδοσκόπους να τρέχουν να σε "ανταγωνιστούν" .
Πάλι το κόβω γιατί οι κλέφτες καραδοκούν ... .

Για πες μου , σε αυτό που έγραψες προηγούμενα για την "Ελληνική Τράπεζα" , το έχεις στείλει σε κανέναν από την κυβέρνηση προκειμένου να πάρεις μιά τεκμηριωμένη απάντηση γιατί αυτό πχ δεν γίνεται?
Συμμετοχική δημοκρατία δεν ήθελε ο Παπανδρέου?
Γιατί έφτιαξαν το opengov?

Τώρα και εγώ με την σειρά μου θα στο πώ : Σκάσε και κολύμπα......


Σε συνέχεια της ερώτησης-πρόκλησης του Δημήτρη να του αναφέρει κάποιος έστω και μία χώρα που να μήν δυστύχησε με την επέμβαση του ΔΝΤ, λέω να αναρτήσω μία μικρή ιστορική διαδρομή χωρών που «ευτύχησαν» της εμπέμβασης του ΔΝΤ, και για να είμαι και μέσα στην θεματική.



Ασιατική κρίση (1997-1998: ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ) Την ώρα που το ντόμινο της ασιατικής κρίσης απειλεί να φτάσει μέχρι την Ιαπωνία, το ΔΝΤ δίνει δάνεια 55 δισ. δολαρίων στην Κορέα, 17 δισ. στην Ταϊλάνδη και 23 δισ. στην Ινδονησία. Είναι η μεγαλύτερη μέχρι στιγμής διάσωση του ΔΝΤ και συνοδεύεται από το πρόγραμμα που έμεινε γνωστό ως SAP (structural adjustment policies), μέσω του οποίου επιβάλλονται μέτρα λιτότητας όπως η περικοπή των κρατικών δαπανών, η αύξηση των επιτοκίων, η αναδιάρθρωση του χρηματοοικονομικού συστήματος, η ανάκληση αποφάσεων για την προστασία του εμπορίου και η ρευστοποίηση αφερέγγυων επιχειρήσεων. Τα προγράμματα προκαλούν σημαντική υποτίμηση των νομισμάτων, κύμα χρεοκοπιών, δραματική απώλεια θέσεων εργασίας και αύξηση των τιμών στα είδη καθημερινής κρίσης, πυροδοτώντας κοινωνική αναταραχή και βίαιες εκδηλώσεις.

Αργεντινή (1999-2001: ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ) Στα τέλη του 2000 και υπό την απειλή χρεοκοπίας, εξασφαλίζει δάνειο 40 δισ. δολαρίων από το ΔΝΤ. Η διαχείριση της κρίσης εκ μέρους του οργανισμού θεωρείται αποτυχημένη, κυρίως γιατί επέβαλε τους ίδιους όρους λιτότητας που είχαν χρησιμοποιηθεί και κατά την ασιατική κρίση του ’97. Το 2001 η χώρα δεν αποφεύγει τη χρεοκοπία και το τραπεζικό της σύστημα καταρρέει. Ακολουθούν τρία χρόνια επώδυνης οικονομικής συρρίκνωσης και πολιτικής κρίσης. Με την αποπληρωμή μεγάλου μέρους των δανείων, το 2006, η Αργεντινή κάνει το πρώτο βήμα για την ανάκτηση της οικονομικής της ανεξαρτησίας.

Τουρκία (κατ΄ επανάληψη) Αποτελεί τακτικό «πελάτη» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, καθώς έχει λάβει κατ’ επανάληψη δάνεια. Μερικά παραδείγματα αποτελούν τα 4 δισ. δολάρια του 1999, τα 7,5 δισ. δολάρια του 2000 και το 3ετές πρόγραμμα των 10 δισ. δολαρίων που συμφωνήθηκε το 2004. Το ΔΝΤ θεωρεί ότι η εμπλοκή του στην οικονομία της Τουρκίας έχει στεφθεί από επιτυχία, όμως, εξαιτίας των αυστηρών όρων που θέτει, αποτελεί «κόκκινο πανί» για τους Τούρκους, με αποτέλεσμα οι διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά του οργανισμού να αποτελούν συχνό φαινόμενο. Έτσι, ο Erdogan απέφευγε με κάθε τρόπο κατά τη διάρκεια της τελευταίας οικονομικής κρίσης να προσφύγει στο ΔΝΤ, γνωρίζοντας ότι οι απαιτήσεις του οργανισμού για μειώσεις κρατικών δαπανών και αναδιάρθρωση προϋπολογισμού θα στοίχιζαν πολιτικά και μάλιστα σε μία εποχή που η χώρα διένυε προεκλογική περίοδο.

Ισλανδία (2008: ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ) Ήταν η πρώτη βιομηχανική χώρα που χρειάστηκε τη διάσωση του ΔΝΤ από τη συμφωνία της Βρετανίας το 1976. Υπό την απειλή χρεοκοπίας, η Ισλανδία πήρε δάνειο 2,4 δισ. δολαρίων. Ο οργανισμός, όμως, καθυστερεί την εκταμίευση των δόσεων σε μια εκβιαστική κίνηση που στοχεύει να πιέσει τη χώρα να αποζημιώσει τη Βρετανία και την Ολλανδία για τα χρήματα που έχασαν οι πολίτες τους στις ισλανδικές τράπεζες. Παράλληλα, επιβάλλει σκληρούς όρους, όπως μείωση κατά 10% των δαπανών όλων των υπουργείων και αύξηση των επιτοκίων.

Ουκρανία (2008: ΚΡΙΣΗ) Εν μέσω προβλημάτων ρευστότητας λόγω της κρίσης του 2008, πήρε δάνειο 16,5 δισ. δολαρίων. Όμως, οι απαιτήσεις του ΔΝΤ για περικοπές δαπανών, πωλήσεις τραπεζών και ενίσχυση του χρηματοοικονομικού συστήματος ενέτειναν την πολιτική κρίση της χώρας. Βλέποντας ότι οι όροι του δεν ακολουθούνται, το ΔΝΤ πάγωσε τη συνεργασία του.

Ουγγαρία (2008) Η αύξηση των επιτοκίων, η κατάργηση του 13ου μισθού στο δημόσιο, η μείωση της 13ης σύνταξης και η περικοπή των δαπανών των υπουργείων ήταν μερικοί από τους όρους που έθεσε το ΔΝΤ για το δάνειο των 25 δισ. δολαρίων.

Λευκορωσία (2008: ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ) Για το ασυνήθιστα μεγάλο (για τα δεδομένα της χώρας) δάνειο των 2,5 δισ. δολαρίων, συμφώνησε να προχωρήσει στην υποτίμηση του νομίσματος κατά 20% και να παγώσει τους μισθούς.

Λετονία (2008: ΑΔΙΕΞΟΔΟ) ΔΝΤ και ΕΕ αποφάσισαν να στηρίξουν από κοινού τη χώρα κατά την κρίση του 2008, με ένα δάνειο 1,7 δισ. δολαρίων. Ενώ οι κινήσεις περικοπής δαπανών ικανοποίησαν τους Ευρωπαίους, το ΔΝΤ θεώρησε ότι η Λετονία δεν επιδεικνύει επαρκή πολιτική βούληση, με αποτέλεσμα να επιβάλει αυστηρότερους όρους. Το ρήγμα ανάμεσα σε ΔΝΤ και ΕΕ προκάλεσε καθυστερήσεις στην εκταμίευση των δόσεων.

Πακιστάν (2008: ΑΔΙΕΞΟΔΟ) Εξασφάλισε δάνειο 7,6 δισ. δολαρίων. Ως αντάλλαγμα αναγκάστηκε να αναστείλει τις επιδοτήσεις σε ενέργεια, πετρέλαιο και λιπάσματα, να μειώσει τις κρατικές δαπάνες, να αυξήσει τους φόρους και τα επιτόκια.

Σερβία (2009: ΑΝΕΡΓΙΑ) Χρειάστηκε δάνειο 3 δισ. ευρώ για να ξεπεράσει την κρίση του 2008. Για να το εξασφαλίσει συμφώνησε σε σκληρούς όρους, όπως η απώλεια του 1/5 των 70.000 θέσεων εργασίας του δημοσίου τομέα και το πάγωμα των μισθών.

Ρουμανία (2009: ΚΡΙΣΗ) Οι όροι λιτότητας που επέβαλε το ΔΝΤ για το δάνειο των 20 δισ. ευρώ, το 2009, έριξαν την κυβέρνηση της Ρουμανίας, προκαλώντας την αναστολή της εκταμίευσης των δόσεων. Η ροή της χρηματοδότησης φαίνεται να αποκαθίσταται, καθώς η νέα κυβέρνηση ενέκρινε μέτρα όπως η σύνδεση των συντάξεων με τον πληθωρισμό, έναντι του μέσου όρου των μισθών.

Σρι Λάνκα (2009: ΑΝΕΡΓΙΑ) Αν και οι διαπραγματεύσεις των δύο πλευρών είχαν πολλά σκαμπανεβάσματα, το ΔΝΤ συμφώνησε να δώσει δάνειο 2,5 δισ. δολαρίων στη Σρι Λάνκα για να αντιμετωπίσει την τελευταία οικονομική κρίση και να ανοικοδομήσει τη χώρα μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου.

Μεξικό (1995: ΦΤΩΧΕΙΑ 50%) Το ΔΝΤ συνεργάστηκε με το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ για το δάνειο των 30 δισ. δολαρίων που έδωσε το 1995. Ως αποτέλεσμα των μεταρρυθμίσεων που επέβαλε, ο αριθμός των Μεξικανών που ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας ξεπέρασε το 50% και ο κατώτατος μισθός μειώθηκε κατά 20%.

Ρωσία (κατ΄ επανάληψη) Το ιστορικό του ΔΝΤ στη Ρωσία δεν είναι το καλύτερο. Η χώρα έλαβε δάνεια τουλάχιστον 20 δισ. δολαρίων από το 1992 έως το 1996 και άλλα 41,5 δισ. δολάρια το 2008, όμως, δεν προχώρησε ποτέ στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Λανθασμένες οικονομικές πολιτικές και κακοδιαχείριση (αφού αρκετά δισ. από τα δάνεια εκλάπησαν), οδήγησαν στη χρεοκοπία.

Βραζιλία (1998, 2002: ΑΝΕΡΓΙΑ) Έλαβε 41,5 δισ. δολάρια το 1998 και άλλα 30 δισ. δολάρια το 2002. Το ΔΝΤ ζήτησε από τη Βραζιλία να εμφανίσει πλεονασματικό προϋπολογισμό, κάτι που σήμαινε χρόνια περικοπών στις δαπάνες και τις θέσεις εργασίας του δημοσίου.

Βρετανία (1976) Η κατάρρευση της στερλίνας έναντι του δολαρίου το 1976 έριξε τη Βρετανία σε μία οικονομική και πολιτική κίνηση. Η κυβέρνηση των Εργατικών προχώρησε στην ταπεινωτική κίνηση της προσφυγής στο ΔΝΤ (που μέχρι τότε βοηθούσε οικονομικά μόνο χώρες του τρίτου κόσμου) και ζήτησε δάνειο 2,3 δισ. στερλινών. Το τίμημα ήταν βαρύ, καθώς το ΔΝΤ απαίτησε από το Λονδίνο επώδυνες περικοπές κρατικών δαπανών.

Εχεις δει εσύ κάποια τεκμηριωμένη απάντηση στο opengov.gr ;
Γεμάτο "συμβατική σοφία" είναι.
Ομως το της τράπεζας το έχει λάβει ο συγκεκριμένος για αυτό μετά άρχισαν κάτι συζητήσεις που κατέληξαν στο πουθενά ... .
Ποιός θα εργαστεί για να το κάνει, Σπύρο;
Αυτή έμαθαν όλοι στο κομματικό αραλίκι.

Συμφωνω Πούπα και εξοργίζομαι.
Υπακούει σε κάποιες κεφαλαιώδεις sine qua non πολιτικές αρχές τελικά αυτή η κυβέρνηση ;
Γιατί εκλέγεται με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ;
Μήπως πρέπει τα ιδρυτικά και καταστατικά του κείμενα να καούν και να αντικατασταθούν από την συνταγή μίας σούπας, όπου ο καθένας θα μπορεί να προσθέτει και να αφαιρεί υλικά ;
Αυτό εννοούσε ως "ανοικτό κόμμα" ο Παπανδρέου; το κόμμα χωρίς αρχές και θέσεις;
Τελικά μήπως τα πρώτα θύματα αυτής της κυβέρνησης είναι όσοι άδολα ψήφισαν ΠΑ.ΣΟ.Κ.;

Κάτι εντελώς άσχετο....και όμως πολύ σχετικό.

Διάβασα σήμερα ότι η ΕΕ και ο Ολι Ρέν αρχίσαν να χτυπάνε καμπανάκια στην Πορτογαλία!!!!
"Δέν αρκούν τα μέτρα που πήρε για την δημοσιονομική προσαρμογή και θα χρειαστούν και άλλα" είπε ο συμπαθέστατος Φιλανδός (τρομάρα του).
Κατα πόδας και οι "διεθνείς αξιολογητές" απειλούν για υποβάθμιση της χώρας......

Τί μου θυμίζει ?

Τα δικά μας μου θυμίζει!

Τόσο στριμωξίδι χωρών για πνίξιμο δέν έχω ματαδεί!
Και τόσο φτηνό σενάριο μαζικής παραγωγής δέν έχω ξαναδιαβάσει!

Πούπα πρόκειται για καζινοκαπιταλισμό με παγκόσμιους παίκτες και άγριο τζόγο που βασίζεται και σε φήμες!
Ίσως να είναι σε εφαρμογή σχέδιο για διάλυση της ΕΕ και επιστροφή στα εθνικά νομίσματα που θα επέτρεπε περισσότερα κερδοσκοπικά παιχνίδια με τις ισοτιμίες των νομισμάτων.
Δεν μου αρέσει η συνομωσιολογία και το ξέρεις..

Εκείνο πάντως που καθημερινά βλέπουμε είναι ο χορός των πολιτικών σαν αρκούδες όπως βαρούν το ντέφι οι παγκόσμια οικονομικά ισχυροί.
Μη μιλάς , μη γελάς , κάνε το κορόιδο μπας και τη γλυτώσουμε...
Μέχρι και μεγάλες αμερικανικές και ευρωπαικές εφημερίδες με άρθρα καλούν τον Παπανδρέου να μιλάει λιγότερο...

......Αντε με την καθε ξεκολιαρα επαναστατρια της φιλοσοφιας των τεχνων...
της κατσαρολας και του καναπε και της πνευματικης γυμναστικης των φοιτητικων χρονων......

Ούτε και μένα μου αρέσει η συνωμοσιολογία Σπύρο μου.

Δέν έχω ιδέαν εάν υπάρχει σενάριο διάλυση της ΕΕ και επιστροφή των χωρών της στα εθνικά νομίσματα. Αυτό μπορεί και να είναι σενάριο συνωμοσίας.

Εκείνο πάντως που ξέρω γιατί το βλέπω είναι ότι τα μέτρα που παίρνει η Κυβέρνηση (διαβάστε και για το Ασφαλιστικό.....) δέν είναι μέτρα συνωμοσίας αλλά μέτρα ΔΝΤ. Μπορεί κάποιος να αρνηθεί ότι δέν μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην μεθοδευμένη (για να μήν χάσουν οι δανειστές τα λεφτά τους) πτώχευση ???????

Απο μένα την αριστερή να και ένα ποιηματάκι

Απο το elafivolion.blogspot.com

"Η πατρίδα που χάθηκε στην στροφή,
εκεί που γυρίζει ο άνεμος και χαράζει πορεία προς το τίποτα.

Στον ίδιο χώρο που ανέμιζε η σκέψη τους
και χαριεντίζονταν οι φίλοι μεταξύ τους.
Δεν αναρωτιέσαι πια τι κρύβει αυτή η μάσκα
γιατί πάλιωσε – όπως τα κιτρινισμένα φύλλα της γραφής.

Είναι προνόμιο του ηλίθιου να ψέγει
και να εκθέτει ατσαλάκωτες λέξεις.

Να διανθίζει την φασιστική κουλτούρα του
με δημοκρατικές παραδρομές.
Δεν είναι πάντα λύση να διαβάζεις πίσω από τις λέξεις.
Ούτε να ακούς με προσοχή τις παύσεις.

Είναι τόσο αδιαπέραστη η πονηράδα,
που κινδυνεύεις να μολυνθείς.

Πανάκεια του πνεύματος η ασίγαστη φλόγα, η αστείρευτη βρύση
η ματιά του καθαρού –
που κοιτάζει αγέρωχα και χαμογελά στη θωπεία τους.
Μικροί ανήμεροι ανθρωπάκοι, στολισμένοι , να αιωρούνται,
μαριονέτες,
που δεν έχουν αντιληφθεί ότι δεν περπατούν, αλλά κρέμονται.

Κι εσύ, κι εμείς στεκόμαστε εμπρός στον πάγκο
των μικροπωλητών της ηθικής.
Να αγοράσουμε; Να προσπεράσουμε;

Να κόψουμε την κλωστή που τους κρατάει;
Προχωράμε παλιάτσοι ....... ξεθωριάσατε"

Γιάννη, εδώ δεν γίνονται διαγραφές.
Εάν θέλεις μπορούμε να αποφασίσουμε να σε κάνουμε συνδιαχειριστή του φόρουμ (όπως είναι π.χ. ο Μάκης).
Ο καθένας μπορεί να είναι.

Σκέψου μόνο ότι όσα νοιώθεις και σε εξοργίζουν τα βγάζεις σε εντελώς λάθος ανθρώπους.
Τα υπόλοιπα θα στα πω στο τηλέφωνο.

Καλημέρα.
Είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι οι "αγορές" πιέζουν για να πάρουν τα λεφτά τους πίσω.Δεν τους ενδιαφέρουν οι θυσίες των ελλήνων πολιτών , βασίζονται σε εκτιμήσεις οίκων αξιολόγησης και πιέζουν για να αναλάβει το ΔΝΤ.
Είναι θέμα χρόνου πιστεύω η προσφυγή στον μηχανισμό και η εγκατάσταση του ΔΝΤ στη χώρα.
Με δεδομένο το γεγονός ότι οι εφορίες δυσκολεύονται να φέρουν έσοδα στο κράτος , η επόμενη κίνηση θα είναι να αρχίσει το ξεπούλημα σε ότι περιουσιακό στοιχείο έχει απομείνει στον ελληνικό λαό.

Άσχετο με το θέμα αλλά και ενδεικτικό της "λογικής της συντεχνίας" που επικρατεί στην άθλια όπως την κατάντησαν κάποιοι αυτή τη χώρα , είναι η με πλειοψηφία 48-20 απόφαση της ολομέλειας του Αρείου Πάγου να μην τεθεί σε αργία ο Ζαγοριανός.
Αυτό είναι το παράδειγμα που δίνει στην κοινωνία η "ανεξάρτητη" δικαιοσύνη...
Οι Μαζιώτες και οι Ρούπες σταδιακά θα πολλαπλασιαστούν.


Στις διακοπές του Πάσχα ξαναδιάβασα ένα μέρος από το ένα και μοναδικό βιβλίο του Γερμανού φιλόσοφου Μαξ Στίρνερ "Ο μοναδικός και η ιδιοκτησία του".
Το βιβλίο μολονότι έχει γραφτεί τον 19 αιώνα έχει χαρακτηριστεί "οδηγός επιβίωσης στον καπιταλισμό".
Αν και δεν πιστεύω στις μηδενιστικές αντιλήψεις του συγγραφέα αλλά στην συλλογική δράση η εντύπωσή μου είναι ότι η ιδεολογική του προσέγγιση στη αντίληψη "τοποθετώντας την υπόθεσή μου στο τίποτα" θα βρίσκει όλο και περισσότερους υποστηρικτές στις συνθήκες κοινωνικής ζούγκλας που στο σύντομο μέλλον θα διαμορφώνονται αφού δεν κυβερνούν οι εκλεγμένοι από τους λαούς πολιτικοί αλλά η οικονομική υπερεθνική ελίτ...